جنگ نریان‌ها، توپ آغاز سال نو
نگار حسینی جایی از دنیا سال نو با آداب و رسوم ویژه‌ای تحویل می‌شود. جایی حاجی فیروز می‌آید و در کنار جشن و پایکوبی و ساز و دهل در کنار سفره هفت سین سال تحویل می‌شود، جایی بابانوئل با سورتمه از راه می‌رسد و قرار است جوراب‌ها را از هدیه پر کند. توی این رسم‌ها نه خونی هست و نه خونریزی.
با این حال مناطقی هستند که گویا اگر خونی از حیوانی نریزد، سال نو نزول اجلال نمی‌کند یا آدم‌ها نو شدن سال را باور نمی‌کنند. در بخش‌هایی از چین، جایی در شرقی‌ترین نقطه این کشور، اسب‌ها خون آلود و خسته قربانی می‌شوند تا مردم بپذیرند سال تحویل شده است. امسال برابر با تقویم چینی، سال اسب است، احتمالا بر این اساس است که خیلی‌ها رسم جنگ نریان‌ها را در منطقه شرق چین جدی‌تر گرفته‌اند.
نبرد برای بودن با مادیان
رسم پانصد ساله از جایی آغاز می‌شود که تعدادی نریان، _احتمالا در حدود ۱۰ اسب نر_، مادیانی را می‌بینند که کمی دورتر از آنها بسته شده است. رقابت داغ می‌شود. نریان‌ها برای بودن با مادیان باید رقبا را از بین ببرند. جنگ با ورود دو نریان به میدان آغاز می‌شود. صحنه بعدی چندان جذاب نیست دست‌کم برای آنها که دل نازکی دارند یا معتقد هستند با این اتفاق اسب‌ها آسیب می‌بینند. به هر حال صحنه چیزی شبیه این است: یک جفت اسب جفتک می‌زنند، شیهه می‌کشند و در میان شور و هیاهوی جمعیت با هم می‌جنگند. شیهه و سوت و جیغ مردمی که برای تماشا آمده‌اند و اسب‌های عرق کرده و خون آلود، بک گراند ماجرا است. در نهایت یکی از اسب‌ها، نریان‌های سیاه - پیروز می‌شود. اسب پیروز می‌تواند جفت بی‌رقیب مادیان باشد...
سنتی با پانصد سال قدمت
سال نوی چینی با این شیوه تحویل می‌شود. روستای تیانجو، یکی از روستاهای منطقه گوانجی، یکی از مناطقی است که اسب‌ها برای تحویل سال به جان هم انداخته می‌شوند و با این شیوه سال نو می‌شود. این سنتی پانصد ساله است که اهالی این منطقه تلاش کرده‌اند آن را حفظ کنند، هر چند انتقادهای فراوانی به این نمایش وارد است. «پان جیان مینگ»، ۳۱ ساله، مالک اسب سیاهی که روی دو پا ایستاده و در میدان مبارزه است می‌گوید: «بی‌رقابت اسب‌ها سال نو نمی‌شود.» او می‌گوید اگر نریان سیاهش از مادیان خوشش آمده باشد، هیچ چیز جلودارش نیست، نه شیهه‌های نریان روبه‌رو، نه زخم‌ها و نه خونی که روی تنش جاری می‌شود.
مینگ که برنده جایزه ۵۰۰ یوانی شده است می‌گوید که البته بعد از این جدال، دامپزشک اسب زخمی را مداوا می‌کند.
امسال ۱۵ اسب در رقابت نریان‌ها در روستای تیانجو شرکت کرده بودند. اسب‌هایی که بعد از مسابقه با چانه‌ها و سرهایی شکسته و خون آلود به سختی به چیزی که پیش از این بودند شبیه بودند.
از جدال دو برادر تا نبرد اسب‌ها
محلی‌ها می‌گویند که این سنت، بیش از پانصد سال قدمت دارد. گفته می‌شود نخستین بار چنین رقابتی زمانی برگزار شد که دو برادر هر دو و در یک زمان عاشق زنی شدند و قصد داشتند با او ازدواج کنند. کسی به درستی نمی‌داند نتیجه این مبارزه چه شد، اما با این حال با این رقابت، چیزی پایه گذاری شده که تا امروز ادامه یافته است.
این رقابت سال‌های سال است در تعدادی از روستاهای منطقه شرقی چین برگزار می‌شود و در بخش‌هایی تا ۱۰ هزار یوان برای برگزاری آن هزینه می‌شود.
مدافعان حقوق حیوانات معترض‌اند
اینکه می‌گویند این رسم پانصد ساله است و محلی‌ها علاقه‌مند هستند این نبرد ادامه یابد، موجب نشده است که حامیان و فعالان حقوق حیوانات با آن به شدت مخالف نکنند. در سال ۲۰۱۰، گروهی مدافع حقوق حیوانات به نام «حیوانات آسیا» که مقر آن در هنگ‌کنگ است، جنگ اسب‌ها را «نمایش هولناک» توصیف کرد. این گروه اعلام کرد که این ماجرا آزار و شکنجه حیوانات به نام سرگرمی است. مدافعان حقوق حیوانات در موسسه حیوانات آسیا می‌گویند که اسب‌های نر را با نشان دادن یک مادیان که در نزدیکی آنها است به هیجان می‌آورند؛ درحالی‌که به مادیان به‌طور معمول هورمون تزریق می‌شود. صدها تماشاگر برای تماشای این مبارزه جمع می‌شوند بی‌آنکه حصاری آنها را از اسب‌های نر خشمگین محافظت کند. اسب‌ها را به مثابه بوکسورها روی رینگ می‌برند و برخی جراحت‌های آنها قابل‌دیدن نیست. گاهی اوقات جراحت اسب‌های نر بسیار عمیق است و این با توجه به پوست نازک آنها دور از انتظار نیست؛ اما در جایی که محلی‌ها از این مبارزه به وجد می‌آیند، مسافرانی که به این منطقه رفته و با این جنگ مواجه شده‌اند می‌گویند که تحمل دیدن آن را ندارند.
با این حال امسال به مناسبت آغاز سال نو که سال اسب است، خیلی‌ها با اشتیاق راهی دیدن این مبارزه‌ها شده‌اند.
منبع: گاردین