National Review

جنگ تحقیقات

جنگ تازه آغاز شده است. جنگی که نشنال‌ریویو از آن با عنوان جنگ‌های تحقیقات یاد می‌کند: ترامپ در برابر مولر. هرچند که ترامپ خود در انتخاب رابرت مولر نقش داشته تا به‌عنوان کاشف ارتباط کمپین انتخاباتی خود با روسیه باشد اما او از ادامه کار توسط بازرس ویژه دادگستری آمریکا نگران است و به انحای مختلف دوست دارد تا او را از این کار اخراج کند. به اعتقاد این مجله، آمریکا در حال حاضر در یک سردرگمی محض به‌سر می‌برد و نمی‌داند که آیا رئیس‌جمهوری این کشور با دخالت روس‌ها به سر کار آمده است یا نه. این وظیفه مولر است تا این موضوع را مشخص کند. فردی که گفته می‌شود از حمایت جمهوری‌خواهان کنگره هم برخوردار است. این مجله می‌نویسد: اظهارات موجود در باب «ساخت و پاخت» روس‌ها با کمپین انتخاباتی ترامپ در سال ۲۰۱۶ همواره با ابهام روبه‌رو بوده است. به همین منظور رابرت‌مولر از سوی دادگستری آمریکا به‌عنوان بازرس ویژه انتخاب شده است تا ابعاد پنهان ماجرا را روشن سازد.

هنوز زوایای این ساخت‌وپاخت مشخص نیست. روشن شدن این قضیه می‌تواند تبدیل به یک «جرم» شود. زیرا این تحقیقات بر این امر استوار است که آیا توطئه‌ای در کار بوده است. «توطئه» در قوانین ایالات‌متحده «جرم» به حساب می‌آید. انتهای داستان بازرس مولر اگر به این امر منجر شود که تیم ترامپ با مقامات رژیم روسیه در ارتباط بوده‌اند ممکن است ترامپ دستور به برچیده شدن تحقیقات بدهد. در واقع چنین دستوری هم مانع تشکیل یک شورای ویژه برای بررسی‌های بیشتر خواهد شد. برای ایجاد چنین شورایی زمانی می‌توان اقدام کرد که جرم محرز شده باشد. در این صورت وزارت دادگستری با ایجاد چنین شورایی موافقت خواهد کرد اما تمام تلاش ترامپ این است که کار به این مرحله کشیده نشود و در گفت‌وگو با روزنامه نیویورک‌تایمز هم آشکارا رابرت مولر را تهدید کرد که بیش از این پیشروی نکند.

India Today

جنگ چین و هندوستان؟

اگر شما فکر می‌کنید که جنگ بین پاکستان و هندوستان محتمل تر از جنگ چین با هندوستان است اشتباه می‌کنید. نشریه ایندیا تودی در شماره این هفته خود از احتمال جنگ بین چین و هندوستان گفته است. در آستانه روز اول اوت، زمانی که چین به مناسبت روز تاسیس ارتش آزادی بخش خلق تجهیزات جنگی خود را به رخ رقبای جهانی و منطقه‌ای اش می‌کشد در واقع قصد دارد تا به این طریق پیغامی هم به دهلی نو بدهد. در این راستا یک ژنرال چینی و سه سرهنگ ارتش آزادی بخش خلق چین در این روز یک کنفرانس مطبوعاتی نادر در پکن ترتیب می‌دهند. سرهنگ ارشد در این جلسه به تندی رو به حاضران می‌کند مقامات هندی را مورد خطاب قرار می‌دهد و می‌گوید: عزم و اراده ما حفظ حاکمیت و تمامیت ارضی ماست. او همچنین اضافه می‌کند: ما برای این کار هر هزینه‌ای که لازم باشد پرداخت خواهیم کرد. سرهنگ «وو کیان» در ادامه مجددا هندی ‌ها را خطاب قرار می‌دهد و می‌گوید: «آنها نباید دچار توهم شوند. تاریخ ۹۰ ساله ارتش آزادی بخش ما نشان داده است که مساله‌ای را حل نکرده باقی نگذاشته است».

این سخنان تندترین سخنان یکی از مقامات رده بالای چین علیه هندی‌ها است. هند و چین دو رقیب منطقه‌ای هستند که هر دو دارای بمب اتم هستند و هر دو کشور، ارتش پر جمعیتی دارند. این دو کشور از مدت‌ها پیش به همراه بوتان دارای اختلافات مرزی هستند. روز اول اوت شی جین پینگ با حضور در رژه ارتش این کشور قصد داشت تا زورآزمایی کند و قدرت خود را به رخ رقبای منطقه‌ای خود بکشد. حضور قدرتمندانه شی جین پینگ در این مراسم برای آینده سیاسی وی هم خوب خواهد بود. در ماه نوامبر جلسه حزب کمونیست برگزار خواهد شد و رئیس‌جمهوری چین برای نشان دادن اقتدار خود نیاز به حضور قدرتمندانه در منطقه دارد. چنانچه وی نتواند در مدت باقی‌مانده اقتدار از خود نشان دهد، رقبای قدرتمند وی قادر خواهند بود که راحتی دست به حذف وی بزنند.

Time

ضدافسردگی

افسردگی بلای جان آمریکایی‌ها شده است. تاکنون برای از میان ‌بردن عوارض افسردگی تلاش‌های زیادی شده است که بعضا نتیجه‌بخش بوده است اما آیا راهکاری برای خلاصی از این بیماری است. آنگونه که تایم می‌گوید افسردگی بر زندگی ۱۶ میلیون آمریکایی تاثیر گذاشته است. از این تعداد یک سوم هم هیچ تلاشی نمی‌کنند تا دست به درمان خود بزنند. اما تایم می‌گوید داروی جدید شگفت‌انگیزی تولید شده که ممکن است تغییرات شگرفی در پیش داشته باشد. این مجله می‌نویسد که داروی حاضر می‌تواند مشکل را به‌طور کل از بین ببرد و یک پیروزی بزرگ نصیب انسان کند. تایم به نقل از یک بیمار به نام یان هانلی می‌نویسد: هر زمان که نزد تراپیست خود می‌رفتم لیستی از راهکارها را در مقابلم قرار می‌داد. در تحقیقاتی هم که داشت داروهای شناخته شده‌ای را نشان می‌داد که مدعی بود می‌توانند افسردگی را درمان کنند. تراپیست او اعتقاد داشت که تاکنون با چنین بیماری که این همه مقاومت کند برخورد نداشته است.

هانلی ۲۱ ساله است اما نزدیک به ۶ سال شده که از افسردگی رنج می‌برد. برخی به او می‌گفتند غمگین است اما وی بیشتر کرخت بوده تا غمگین مطلق باشد. حالا دارویی به نام کتامین توانسته است برای او مانند معجزه عمل کند. او می‌گوید: زمانی که در سال دهم در دبیرستان درس می‌خوانده است به یکباره شوق خود را برای بیرون آمدن از تخت از دست داد. او از آن زمان پیش روانپزشکان و روانکاوان بسیاری رفت اما هیچ‌کدام از آنها نتوانستند در بهبودی وی نقشی ایفا کنند. در آمریکا افرادی مانند هانلی کم نیستند. آزمایش‌های اخیر نشان داده است که داروی کتامین توانسته است با سرعت بیشتری افسردگی را از بین ببرد. در حال حاضر کتامین تبدیل به الگویی برای سایر داروها شده است. شرکت‌های دارویی به دنبال این هستند تا دارویی مشابه کتامین تولید کنند، زیرا به سرعت توانسته جای خود را در بازار افسردگان آمریکایی باز کند.

The economist

به سوی هرج و مرج

انتخابات ونزوئلا روز یکشنبه برگزار شد. انتخاباتی که حرف و حدیث فراوان داشت و اپوزیسیون آن را تحریم کرده بود. مجله اکونومیست نیز به همین بهانه جلد این هفته خود را به ونزوئلا و آشوب‌های آن اختصاص داد. این مجله نوشت: بنا به گفته مقامات ونزوئلا نفت این کشور بیشتر از عربستان سعودی است اما بیش از ۹۳‌درصد مردم اعلام کرده‌اند که توان خرید غذای خود را ندارند. بنا بر گزارش‌ها بیش از ۳ چهارم جمعیت این کشور با کاهش وزن روبه رو بوده‌اند. یعنی اینکه بیشتر مردم این کشور گرسنه‌اند. این مجله در ادامه می‌نویسد: این کشور یکی از بدترین کشورهای منطقه به لحاظ فساد اداری است. مقامات این کشور میلیاردها دلار دزدی کرده‌اند. به اعتقاد این مجله ویژگی بارز دموکراسی این است که اگر مردم دولتمردان بدی دارند آنها را از کار برکنار کنند، اما رئیس‌جمهوری این کشور قصد دارد تا آخرین قطعات دموکراسی را در این کشور از بین ببرد.

روز سی‌ام ژوئن (یکشنبه‌ای که گذشت) مادورو یک انتخابات پر حرف و حدیث برگزار کرد تا قوه قانونگذاری هم گلچین شده وی باشد. بی شائبه اگر انتخابات سالم برگزار شود مادورو در آن شکست خواهد خورد (در انتخابات فقط ۴۱ درصد حضور پیدا کردند). مخالفان بر این باورند که این قوه مقننه به تقلید از کمونیسم و سبک کوبایی شکل خواهد گرفت. از سال ۲۰۱۲ به این سو سریع ترین فروپاشی اقتصادی در تاریخ آمریکای لاتین به ونزوئلا اختصاص دارد. درآمد سرانه مردم این کشور به دهه ۵۰ رسیده است. مادورو که هوگو چاوز را به‌عنوان استاد خود برگزیده است سیستم ولخرجی را انتخاب کرده است. حامیان او البته در این ولخرجی‌ها سهم بیشتری می‌گیرند. کنترل کردن قیمت‌ها و مدیریت نامناسب قیمت پایین نفت از سوی مادورو موجب شده است او نتواند بدهی‌های دولتی را بپردازد. افزون بر این، احتمال می‌رود تا پایان سال جاری تورم ونزوئلا به ۱۰۰۰ درصد برسد.

The week

ترامپ خودش را عفو کرد

مجله ویک در این هفته سراغ موضوعی رفته است که در روزهای اخیر در آمریکا بسیار جنجال‌آفرین بوده است. یکی از گزینه‌های ترامپ برای متوقف کردن بحران «روس گیت» عفو حاضران در آن است که این امر شامل خودش هم می‌شود. ترامپ برای اینکه از شر بحران دخالت روسیه در انتخابات آمریکا رها شود طرحی در دست دارد که در آن افرادی که متهم به ارتباط با روس‌ها هستند بخشیده می‌شوند. همچنین وی بسیار مایل است تا رابرت مولر، بازرس ویژه پرونده روس گیت را اخراج کند. اما اگر ترامپ مولر را اخراج کند چه اتفاقی می‌افتد؟ جاناتان چیت در مجله نیویورکر نوشت که ترامپ خود را برای جنگ با قانون آماده می‌کند. در آخرین مصاحبه ترامپ با نیویورک تایمز پرزیدنت ترامپ نشان داد که به شدت راغب است تا مولر را از کار برکنار کند.

او بازرسی است که وظیفه دارد تا این موضوع را روشن کند که آیا بین کمپین انتخاباتی ترامپ با روس‌ها ارتباطی بوده است یا نه، ترامپ اما در این مصاحبه اعلام کرد اگر مولر برای تحقیقات بیشتر به سمت قراردادهای تجاری وی برود و آنها را به موضوع روسیه گره بزند او این موضوع را نقض قانون تلقی خواهد کرد. در چنین شرایطی او می‌تواند بدون عذر و بهانه‌ای مولر را از سمت خود اخراج کند. با این حال دویل مک مانوس در لس آنجلس تایمز این نکته را گوشزد کرد که ترامپ به راحتی نمی‌تواند مولر را اخراج کند. او در این زمینه باید به معاون دادستان کل یعنی «راد‌روزنستاین» دستور بدهد و اگر روزنستاین این موضوع را نپذیرفت آنگاه باید اعلام کرد که به سرعت به نیکسونیزه شدن ماجرا و آن «فاجعه شنبه شب» خواهیم رفت. در آن روز نیکسون به دلیل پیگیری واترگیت از سوی دادگستری آمریکا دستور به اخراج مقامات داگستری وقت داد و این امر در نهایت به ضرر وی تمام شد. راه دیگر البته اخراج جف سشنز، دادستان کل آمریکا و جایگزین کردن نفری است که با اخراج مولر موافق است.

Rolling Stone

ستاره‌ای از شمال

مجله رولینگ استون یک مجله تخصصی در حوزه موسیقی است اما گاهی این مجله سراغ سیاست‌مداران هم می‌رود. مانند سال گذشته که با باراک اوباما در آخرین سال ریاست‌جمهوری‌اش گفت‌وگو کرد که بازتاب زیادی داشت. این مجله در این شماره سراغ یک سیاستمدار دیگر رفته است. او هر چند آمریکایی نیست اما بسیار مورد توجه آمریکایی‌ها است: جاستین ترودو، نخست‌وزیر لیبرال کانادا. این مجله مطلب خود را درباره ترودو اینگونه پیگیری می‌کند: چرا او نمی‌تواند رئیس‌جمهور ما باشد؟ به اعتقاد این مجله جاستین ترودو با توجه به افکار و عقایدی که دارد می‌تواند امیدی برای دنیای آزاد باشد. رولینگ‌استون می‌نویسد: او راس ساعت در جلسه مطبوعاتی خود حاضر شد. ما که به ساعت شرق آمریکا ساعت‌هایمان تنظیم شده بود، مجبور شدیم ساعت خود را به وقت کانادا تغییر دهیم. او سری برای حاضران در جلسه تکان می‌دهد و شروع به تعریف اقداماتی می‌کند که انجام داده است.

او در نخستین تعریف و تمجید از خود گفت که مالیات طبقه متوسط را کاهش داده و مالیات ثروتمندان را بالاتر برده است. او همچنین اعلام کرد که از هر ۱۰ خانواده برای ۹ خانواده، کمک هزینه‌های دولتی را برای بزرگ کردن فرزندانشان بالاتر برده است. ترودو همچنین در این جلسه از عقاید فمینیستی خود دفاع کرد و گفت که کشورش با کاهش نرخ بیکاری روبه‌رو شده است. او گفت: «ما به‌دنبال آن هستیم که برای مردم شغل مناسبی ایجاد کنیم. اما می‌دانیم که مسیر سختی در پیش داریم اما نهایت سعی و تلاش خود را خواهیم کرد». درحالی ‌که در شمال آمریکا جاستین ترودو نماینده لیبرال‌های جهان شده است، در ایالات‌متحده، ترامپ یک سردرگمی محض بوده است. ما (آمریکا) در اواتاوا، انتاریو به‌سر می‌بریم و تقریبا ۵۶۰ مایل از واشنگتن‌دی‌سی فاصله داریم. ترودو در حالی به ساخت‌وساز کشورش مشغول شده که آمریکا هنوز درگیر مساله دیدار پسر ترامپ با وکیل روسی است که نزدیک به کرملین بوده است.

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات