شایان ربیعی

عضو گروه فرهنگ و هنر

تجمع دانش آموزان دبیرستانی در مجتمع کوروش، مثل تجمع اخیرشان در آموزش و پرورش برای اعتراض به سختی امتحان‏های نهایی و... شگفتی و مسوولان دستگاه‏های اجرایی و انتظامی کشور را برانگیخت. نسل جدید با رفتارهای جالب توجهش در چند سال اخیر، نشان داده که در معادلات و فرمول بندی‌های کلاسیک جامعه شناسان و سازمان‌های مدیریتی کشور نمی‌گنجد و تفاوت‌های بنیادینی با نوجوانان نسل‏های گذشته دارد. البته کم نیستند کارشناسانی که از این رفتارهای نوجوانان واهمه دارند. آنها نسل جدید را نمی‌شناسند به همین خاطر از رفتارهای آنان می‌ترسند و از هر گونه کُنش اجتماعی شان احساس خطر می‌کنند.

به عقیده این دسته از کارشناسان اجتماعی، نسل جدید یک نسل هنجارگریز، آنارشیست و غیرعقلانی است که ابزار دست سازمان‏های فکری بزرگ‌تری از جمله سرمایه‌داری شده است و نظم و انسجام اجتماعی را به‌هم می‌ریزد. این در حالی است که متفکران فرهنگی نظر کاملا متفاوت و متضادی با این کارشناسان اجتماعی دارند. از نگاه مطالعات فرهنگی رفتارهای نسل دهه هفتاد و هشتاد، اصالت و اهمیت دارد. آنها این رفتارها را در قالب کُنش اجتماعی مرکز گریز توصیف می‌کنند و معتقدند که نسل جدید با این رفتارها در مقابل تصلب‌ ساختارهای محدود کننده اجتماعی، مقاومت می‌کند. از نگاه مطالعات فرهنگی، نسل نوجوان امروز نسلی است که جسارت و شجاعت دارد، اعتراض می‌کند و با تکیه بر انسجام گروهی و کُنش اجتماعی در مقابل نیروهای تصلب می‌ایستد. اتفاق اخیر مجتمع کوروش، تفاوت دو گونه فکری جامعه شناختی و مطالعات فرهنگی را دوباره برجسته کرده است