هیچ ارزانی بی‌حکمت نیست
سیما صراف
بهمن و اسفند در تقویم ما ایرانی‌ها ماه‌هایی شتابان است با انبوهی از کار و مشغله که باید همه را تا آخرین لحظه انجام دهیم و آماده تحویل سال نو باشیم. از نظافت زیرو بم خانه گرفته تا گرفتاری‌های شخصی و اداری، گاه چنان درگیرمان می‌کنند که فقط می‌خواهیم زودتر از دستشان خلاص شویم. در میان این هیاهو و همهمه اما همیشه هستند کسانی که می‌خواهند از این فرصت سوء استفاده کرده و به قول معروف کلاهی برای خود بدوزند. نمونه‌اش برخی پرده‌فروش‌ها و قالیشویی‌های غیرمجاز هستند که چندسالی است شب عید با پیشنهاد قیمت‌های پایین‌تر از نرخ بازار، پرده‌ها و قالی‌ها و پتوهای مردم را جمع می‌کنند و با روش‌های غیراصولی و غیربهداشتی آنها را می‌شویند و هیچ مسوولیتی هم در قبال عواقب کارشان بر عهده نمی گیرند. به‌دنبال این قضیه، امسال رئیس اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی تهران به مردم هشدار داده است، در ماه‌های آخر سال برای شست‌وشوی پرده، پتو و دیگر لباس‌های خود تنها به واحدهای خشکشویی مجاز و دارای پروانه کسب‌وکار مراجعه کنند و فریب قیمت‌های پایین عده‌ای سودجو را نخورند، در غیر ‌این صورت مسوولیت هرگونه عواقب این کار برعهده خودشان است و کاری از دست اتحادیه برنمی‌آید. ابوالفضل رجب‌زاده در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد» از چندوچون موضوع می‌گوید و به تشریح برخی مسائل و مشکلات صنف خشکشویی و لباسشویی می‌پردازد.
ابتدا کمی از تاریخچه و سوابق خود و اتحادیه‌تان بگویید.
اتحادیه صنف خشکشویی و لباسشویی تهران در سال ۱۳۴۰ در خیابان جمهوری تاسیس شد و امروز حدود ۹۰۰ واحد صنفی دارای جواز زیر نظر اتحادیه مشغول فعالیت هستند. بنده چهار سال پیش رئیس اتحادیه بودم و در انتخابات اخیر مجددا ابقا شدم. من سال ۱۳۴۸ متولد شدم و با پدرپیشگی، ادامه‌دهنده راه پدر شدم. پدرم در سال ۴۷ مغازه مدبر را در میدان سنایی تاسیس کرد که آن زمان به نام مدرنا بود. او که رئیس تعاونی بود و برای حل کمبودها و مشکلات صنف در اتحادیه تلاش می‌کرد، سال ۷۳ فوت کرد.

از زمانی که ریاست این اتحادیه را برعهده گرفته‌اید، تاکنون چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
جابه‌جایی اتحادیه از راه‌آهن به منطقه مرکزی شهر حوالی میدان سنایی و افزایش نرخ‌ها مهم‌ترین کارهای انجام شده است که هم به نفع دولت بوده و هم به نفع اعضا. در حال حاضر هماهنگی و ارتباط خوب و نزدیکی میان اعضا با مدیریت وجود دارد. بازگویی مشکلات و درخواست‌هایشان برای نرخ مصوب و اینکه نرخ‌ها را به مغازه‌هایشان بچسبانند، به معنای ارتباط موثرو نزدیک مدیریت با اعضاست. این اتحادیه ۶ سال پیش از نظر صنفی و تشکیلاتی خیلی متلاطم بود، اما ظرف سال‌های اخیر به آرامش رسیده و بی‌حاشیه است. من از آنجا که دستم توی این کار است، درد همکاران و اعضای اتحادیه را می‌فهمم و درک می‌کنم. به این منظور یک خط تلفن ثابت برای ارتباط مستقیم با اعضا در سایت اتحادیه گذاشته ام. به عنوان مثال در مشهد بودم که یک نفر زنگ زد و گفت لباسم خراب شده چه کنم، از همانجا راهنمایی‌اش کردم تا کارش راه بیفتد. من نان این صنف را می‌خورم، برای حل مشکلاتش تلاش می‌کنم و دوست دارم بهترین اتحادیه باشد. همچنین دو سال پیش در انتخابات اتاق اصناف در بین ۱۳۸ اتحادیه تنها کسی بودم که توانستم روسای اتحادیه‌ها را جمع کنم تا تشکیل جلسه بدهند و در مورد انتخاب رئیس اتاق به اتفاق نظر برسند.

شما امسال به مردم هشدار داده‌اید که مراقب شست‌وشوی پرده‌ها و قالی‌های خود باشند. داستان این قضیه چیست؟
بله، این معضلی است که همیشه دو ماه پایان سال با آن درگیر هستیم و امسال می‌خواهیم با رسانه‌ای شدن آن جلوی این کار را بگیریم. داستان از این قرار است که عده‌ای از پرده‌فروش‌ها بعد از فروش و نصب پرده، پیشنهاد شست‌وشوی آن را به مردم می‌دهند که این کار را در مکان‌های غیرمجاز مثل کارگاه‌های زیرزمینی یا در پارکینگ خانه‌هایشان به‌صورت غیراصولی و غیربهداشتی انجام می‌دهند و باعث خرابی و از شکل افتادن پرده‌ها می‌شوند. این مشکل در مورد قالیشویی‌ها نیز وجود دارد. قالیشوها هم در تبلیغاتشان اعلام می‌کنند پتو هم می‌شوییم، در حالی که این کار فقط مربوط به خشکشویی‌ها است و تداخل صنفی محسوب می‌شود، اما این افراد، پرده‌ها و قالی‌های مردم را با عنوان خشک‌شویی ارزان می‌گیرند و با لباس‌ها و پتوهای بیمارستان‌ها، خوابگاه‌ها و مکان‌های عمومی دیگر یکجا می‌شویند. حتی خشکشویی هم نمی‌کنند و با آب می‌شویند. این کار نه‌تنها بهداشتی نیست؛ بلکه باعث پارگی پرده یا پتو، کوتاه و بلند شدن و حتی گم شدن آنها می‌شود. بعد از عید، گرفتاری این کار مال ماست. طرف می‌آید و می‌گوید پرده‌های خانه‌ام را داده‌ام برای شست‌وشو و خراب شده، حالا چکار باید بکنم؟ آن وقت دیگر به ما ربطی ندارد و باید برود از واحد صنفی‌ای که پرده‌ها را به آن داده شکایت کند تا رسیدگی شود.

تاکنون چه اقدامی برای جلوگیری از این کار کرده‌اید؟
برای حل این معضل با اتحادیه پارچه فروش‌ها و قالیشوها مکاتبه کرده و از آنها خواسته‌ایم وارد حیطه شست‌وشوی پرده‌ها نشوند و به همکارانشان تذکر دهند که در کار ما دخالت نکنند و ترتیبی بدهند که اگر پرده‌ای باز می‌کنند یا می‌بندند، صرفا آنها را به واحدهایی بدهند که دارای پروانه کسب‌وکار هستند، اما تاکنون پاسخی دریافت نکرده‌ایم. به هر حال با پیگیری‌های این اتحادیه برخی کارگاه‌های اطراف مولوی که بدون پروانه اقدام به شست‌وشو، اطو و نصب پرده‌ها یا اطو ونصب پرده‌های شسته شده می‌کردند، پلمب شدند. با اتحادیه قالیشوها هم مکاتبه کرده‌ایم تا در کار خشکشویی‌ها دخالت نکنند. امسال تصمیم گرفتیم این معضل را رسانه‌ای کنیم تا به گوش مصرف‌کنندگان برسد. با آنکه روزنامه «دنیای‌اقتصاد» مخاطبان خاص دارد، اما فعالان اقتصادی و صنعتی، مسوولان دولتی، نمایندگان مجلس و... هم با خواندن این خبر و آگاه شدن از قضیه حتما به خانواده‌هایشان هشدار می‌دهند که برای شست‌وشوی قالی، پرده، پتو و دیگر لباس‌های خود به واحدهای جوازدار مراجعه کنند. هشدار ما به مردم این است که فقط به واحدهای خشکشویی دارای پروانه کسب و نرخ مصوب مراجعه کنند و از تراکت‌هایی که صبح تاشب در خیابان‌ها و کوچه‌ها پخش می‌شود استفاده نکنند. همچنین دقت کنند که نرخ‌های ما هولوگرام و مهر اتحادیه دارد و نسخه اصل است. اسم واحد صنفی هم باید بالای آن نوشته شده باشد. مردم باید هشیار باشند و به این نکات توجه کنند. به هرحال ما تاوقتی شاکی نداشته باشیم نمی‌توانیم کار خاصی بکنیم. تنها کار ما فعلا اطلاع‌رسانی در این زمینه است.

آیا تاکنون با مورد خاصی برخورد کرده‌اید؟
بله، مثلا هفته گذشته تبلیغ یک خشک‌شویی آنلاین در یک روزنامه دولتی چاپ شد که وب سایتی را معرفی کرده بود که وقتی وارد آن شدم، تنها تلفن و آدرس داشت و نوشته بود فقط زنگ بزنید، ما می‌آییم وسایل شما را از دم خانه می‌بریم، می‌شوییم و برمی گردانیم. فهرست قیمت‌ها را هم در قسمت دیگر سایت گذاشته بود که خیلی پایین بود. وقتی با تلفن آنجا تماس گرفتم، گفتند اینجا داروخانه است. آدرس را که خواندم گفتند اینجا پاساژ است و خشکشویی نیست. من هم به پلیس زنگ زدم و مستندات را دادم که پیگیری کنند. دو روز بعد با من تماس گرفتند که باید به دادسرای ویژه در خیابان پلیس بروی و شکایت کنی تا آنها به ما دستور پیگیری بدهند. تا الان سه نفر را فرستاده‌ایم که این آگهی را پیگیری کنند و کلی وقت برای آن گذاشته‌ایم. بنابراین مردم باید هشیار باشند، چون افرادی که به این طریق به خانه‌ها می‌آیند اصلا قابل اعتماد نیستند و حتی ممکن است برای دزدی و کارهای خلاف دیگر هم وسوسه شوند و جان ساکنان خانه به ویژه خانم‌ها در معرض خطر قرار گیرد. آن وقت است که تازه به ما مراجعه می‌کنند و می‌گویند، این بلا سرمان آمده و بیایید پیگیری کنید. اگر بگوییم خبر نداریم متهم به کم‌کاری و بی‌توجهی می‌شویم و می‌گویند چطور اتحادیه‌ای هستید که از این موضوع خبر ندارید؟ به همین دلیل من همیشه تبلیغ خشکشویی‌ها را کنترل می‌کنم و از آنها آمار می‌گیرم و به همکاران می‌گویم پیگیری کنند که آیا همه آنها جواز دارند یا نه. همین امروز سه واحد را با طی روال قانونی پلمب کردیم؛ واحدهایی که با قیمت پایین و مقایسه قیمت خود با قیمت‌های مصوب سعی در جذب مردم داشتند و آشکارا با تقلب و تخلف کار خود را پیش می‌بردند. در مورد دیگری، سال گذشته یک واحد قالیشویی، شست‌وشوی پتو را با قیمت پایینی تبلیغ کرده بود. مثلا ما اگر یک پتو را با هزینه ۱۵ هزار تومان می‌شوییم، بعضی‌ها می‌گویند با ۵ هزار تومان می‌شوییم. مطمئن باشید در این کار دزدی صورت گرفته چون اصلا با این قیمت صرف نمی‌کند. زنگ زدم به رئیس اتحادیه و جریان را گفتم که ایشان پاسخ داد، اصلا اجازه چنین کاری ندارند. گفتم من هم چون می‌دانم اجازه ندارند به شما می‌گویم و باید به او گوشزد کنید. چند وقت دیگر باز دیدم یک نفر دیگر کارت داده و چنین تبلیغی چاپ کرده که متاسفانه الان هم دارد پخش می‌شود. مصرف‌کننده هم می‌گوید ارزان است و به آنها مراجعه می‌کند؛ اما بدانید که کار اینها کاملا غیراصولی و غیر‌بهداشتی است.

این مشکل را به گوش مسوولان دولتی هم رسانده‌اید؟ آیا اقدامی برای جلوگیری از آن شده؟
در این رابطه با آقای طاهری معاون هیات عالی نظارت صحبت کردم. در مورد هزینه‌های آب، برق، گاز هم توضیح دادم وگفتم که با وزیر نیرو مکاتبه کرده و اطلاع داده‌ام که واحدهای متخلف برای اینکه هزینه‌های انرژی خود را کاهش دهند، لباس‌ها را مثلا به جای دوبار، یکبار آبکشی می‌کنند و گاهی هم اصلا آبکشی نمی‌کنند. این باعث می‌شود هزینه‌ها کاهش پیدا کند، اما باعث کم‌فروشی و بعضا دزدی در کار هم می‌شود. به هر حال من می‌خواهم جلوی این کارها را بگیرم تا هر کاری روی اصول و قاعده خودش پیش برود. من به سهم خود به اتحادیه‌های مربوطه گفته‌ام که جلوی این واحدها را بگیرند. متاسفانه اتحادیه‌ها، واحدهای زیرنظرشان را تک تک بررسی نمی‌کنند که آیا پرده‌ها و قالی‌ها را به خشکشویی‌ها ارجاع می‌دهند یا مثلا می‌برند در مکان‌های غیراستاندارد آنها را می‌شویند.

از کجا باید مطمئن شد که خشکشویی‌ها هم مثلا پتو یا لباس‌ها را با لباس‌های افراد بیمار مخلوط نکنند؟
خشکشویی‌هایی که جواز داشته باشند مدام ازسوی بازرسان ما کنترل می‌شوند واگر شکایتی از آنها بشود، مورد برخورد سخت قرار می‌گیرند. از طرف دیگر، این را بدانید که خشکشویی برای حفظ مشتری خود هیچ وقت این کار را نمی‌کند. علاوه‌بر این، دستگاه‌های موجود در خشکشویی‌ها اصلا حجم این را ندارد که مثلا بخواهد ۱۰ تا پتو را با هم بشوید. یک یا حداکثر دو پتو گنجایش دستگاه است که برای هر مشتری جداگانه این کار را انجام می‌دهند. اگر دقت کرده باشید، بعضی خشکشویی‌ها حتی نوشته‌اند شست‌وشوی پتو به‌صورت تکی؛ یعنی مطمئن باشید پتوی شما را با پتوی فرد دیگری نمی‌شویند. چندوقت پیش یک نفر به من گفت یک خوابگاه شهرداری هست که فقط اتباع خارجی آنجا هستند. خب پتوهای اینها را می‌برند در کارخانه‌ها می‌شویند و ممکن است پتوهای شهروندانی را هم که به این واحدها مراجعه می‌کنند، با همان پتوهای خوابگاه‌ها در کارخانه‌ها بشویند. چنین شد که تصمیم گرفتیم اطلاع‌رسانی کنیم. برای این کار با اتاق اصناف هماهنگی لازم را به عمل آورده‌ایم و با همکاری رادیو و تلویزیون، مطبوعات و نشریات مختلف این کار را انجام خواهیم داد.

قالیشویی‌های مطمئن را چطور باید پیدا کرد؟
اگر به سایت اتحادیه قالیشویی‌ها مراجعه کنید، فهرست واحدهای مجوزدار آنجا وجود دارد که می‌توانید به آنها مراجعه کنید. یا می‌توانید مستقیما با خود اتحادیه تماس بگیرید و واحدهای مجوزدار و مورد تایید در منطقه خود را شناسایی کنید. اگر واحد خاصی هم موردنظرتان است می‌توانید مجاز بودن آن را از اتحادیه پیگیری کنید. نباید به هر واحدی اطمینان کنید، چون علاوه‌برآنکه ممکن است فرش یا قالی تان خراب شود، حتی در مواردی تضمینی نیست اگر قالی ابریشمی یا گران قیمت باشد آن را بازگردانند. شما هم دستتان کوتاه است و نمی‌توانید به کسی یا جایی اعتراض کنید، چون نشانی و اطلاعات لازم را در مورد آنها ندارید که بتوانید از طریق مراجعه قانونی به نتیجه برسید. مواردی دیده شده که فرش یا قالی را نشُسته برگردانده‌اند و هزینه شست‌وشو را گرفته‌اند، بی‌آنکه پاسخگو باشند؛ بنابراین قالیشوها هم مشکلات خاص خود را دارند. واحدهای بی‌جواز کم نیستند. البته اغلب در حاشیه یا خارج شهراند و متاسفانه شاکی هم زیاد دارند. به صرف ارزان بودن نباید به واحدی مراجعه کنند چون هر ارزانی بی‌دلیل نیست همانطور که هر گرانی بی‌دلیل نیست. ما به تک تک واحدها اعلام کرده‌ایم که بیایند و نرخ‌هایشان را بگیرند. واحدی که پروانه کسب ندارد یا فرآیند اخذ پروانه آنها در دست اقدام است، اصلا به آنها نرخ نداده‌ایم و گفته‌ایم تا وقتی پروانه نگرفته‌اید حق فعالیت ندارید. این واحدها نرخ‌هایشان را از نرخ همکاران دیگر کپی کرده‌اند. پس اصل بودن مهر اتحادیه و نرخ‌ها بسیار مهم است. به بازرسان اتاق اصناف نیز اطلاع داده‌ایم که اگر جایی برای بازرسی می‌روید، هولوگرام، مهر اتحادیه و نام واحد صنفی را حتما ملاحظه کنید. همه این کارها برای جلوگیری از سوءاستفاده خلافکاران است.

به جز این مشکل که اغلب در پایان سال بروز می‌کند، صنف خشکشویی و لباسشویی با چه مشکلات دیگری دست‌وپنجه نرم می‌کند؟
یک مشکل عمده ما بحث هزینه‌های انرژی است. صنف خشکشویی یکی از صنف‌هایی است که بالاترین هزینه و مصرف آب، برق و گاز را دارد و روزبه‌‌روز این هزینه‌ها بیشتر می‌شود. در این ارتباط، بارها با اتاق اصناف ایران مکاتبه کرده‌ایم. دبیر عالی نظارت هم با معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت مکاتبه کرده و ایشان هم با معاون وزیر نیرو مکاتبه کرده که در این مورد چاره‌ای بیندیشند که متاسفانه هنوز نتیجه‌ای نداشته است. این درحالی است که واحدهای ما باید هزینه‌های بالای انرژی را به هر طریق تامین کنند. سازمان آب هم برای خشکشویی‌ها تبصره‌ای داده که در صورت مصرف بیش از حد مجاز باید باید فلان رقم را بپردازید. مثلا برای مغازه‌ای که در جنوب شهر است، بین ۱۲ تا ۱۴ میلیون تومان قبض آب فرستاده‌اند که باید آن را پرداخت کنی، در غیر‌ این صورت آب مغازه را قطع می‌کنیم. چرا؟ چون مصرف مجاز این واحد در پرونده‌اش ۱۰ مترمکعب بوده اما ۱۲ یا ۱۵مترمکعب مصرف کرده که به آن اخطار داده‌اند باید ۱۰تا ۱۵ میلیون تومان پرداخت کنید. ما هم نتوانستیم کاری برای این واحد انجام دهیم و ناچار از پرداخت این هزینه است. بیشتر موارد هم پول نقد و غیراقساطی می‌خواهند. بنابراین درخواست ما این است که هزینه‌های انرژی ما را به‌صورت صنعتی محاسبه کنند. در مورد فاضلاب هم همین مشکل وجود دارد. می‌گویند آبریز شما زیاد است. مثلا اگر یک بقالی برای فاضلاب ده میلیون تومان می‌دهد شما باید ۳۰ میلیون تومان بدهید. در این مورد هم رقم‌های کلانی می‌گیرند. به عنوان مثال، مغازه‌ای در سعادت آباد داریم که ۴۷ متر است؛ اما برای فاضلاب ۱۲ تا ۱۴ میلیون پول از صاحب مغازه گرفتند. در صورتی که بنگاه مسکن کنار آنجا فقط ۴ میلیون تومان پرداخت کرد.

به هر حال آبریز شما هم بیشتر است. افزایش هزینه‌ها را چطور جبران می‌کنید، با افزایش قیمت‌ها؟
با افزایش قیمت‌ها تا حدودی می‌توانیم جبران کنیم، اما به‌خاطر رعایت حال مردم نمی‌توانیم یکدفعه قیمت‌ها را نجومی بالا ببریم. هرسال قیمت‌ها را درصدی افزایش می‌دهیم؛ اما همیشه هزینه‌ها از قیمت‌های ما جلوتر است.

آیا یارانه‌ای بابت هزینه‌هایتان دریافت می‌کنید؟
هیچ یارانه‌ای دریافت نمی‌کنیم. قبلا دولت برای آب، برق و گاز یارانه به همه می‌داد که آن را هم قطع کرده و قیمت‌ها را واقعی کرده‌اند.

همکاری بانک‌ها با صنف شما چگونه است؟ آیا حمایت‌های لازم را انجام می‌دهند؟
با آنکه دستگاه‌ها و ماشین‌آلات این صنف به‌طور کلی فرسوده است، اما بانک‌ها حاضر نیستند به ما وام بدهند که بتوانیم ماشین‌آلات نو بخریم و قسط آن را بپردازیم. با بانک‌های خصوصی هم مذاکره کرده‌ایم که آنها هم علاقه‌ای نشان ندادند. به آنها گفتیم، اتحادیه اشخاصی را به شما معرفی می‌کند که مالک هستند و سند دارند و می‌خواهند دستگاه بخرند، اما همه جا به درهای بسته خوردیم. با این حال یکی از بانک‌های خصوصی اخیرا شرایطی پیشنهاد کرده که با نرخ سود ۱۰ تا ۲۴ درصد و با باز پرداخت ۲۴ تا ۶۰ ماه، به متقاضیان وام بدهند. هرچقدرهم زمان طولانی‌تر شود، سود بالاتر می‌رود. قرار است، تفاهم نامه‌ای تهیه شود تا براساس آن اگر همکاران خواستند، با تولیدکننده‌ها مذاکره کنند و بانک دستگاه را خریداری و به متقاضی بدهد و آنها هم اقساطش را پرداخت کنند. به هرحال، به‌طور قطع نوسازی دستگاه‌ها در مصرف انرژی بسیار موثر است. مسلما دستگاهی که در هر بار شست‌وشو ۵ لیتر آب هدر می‌دهد یا موتورش فرسوده است، اتلاف آب و برق دارد و مصرف انرژی آن خیلی بالاتر است.

درخصوص پرداخت مالیات چطور؟ آیا با مشکل خاصی مواجه هستید؟
مشکل دیگر ما همین بحث مالیات است که تا ۵۰۰-۴۰۰ درصد افزایش مالیات داشته‌ایم. این در حالی است که در گذشته کسانی که بضاعت و درآمد اندکی داشتند از پرداخت مالیات معاف می‌شدند، اما الان وزارت دارایی چیزی به نام معافیت ندارد و از همه مالیات‌های کلان می‌گیرد. هر چقدر هم در مورد واحدهای ضعیف مکاتبه کرده‌ایم فایده‌ای نداشته است. در نهایت اگر کسی اعتراض کند، پرونده‌اش به کمیسیون حل اختلاف می‌رود که سه نفر نماینده دارد، یک نفر از صنف ما، یک نماینده دارایی و یک نماینده دادگستری. نمایندگان دارایی و دادگستری هر رقمی بخواهند می‌نویسند و نماینده ماهم مجبور هستیم امضا کنیم. این در حالی است که صنف ما، صنف ضعیفی است؛ به‌خصوص که با اوضاع احوال اقتصادی امروز مردم کمتر لباس‌های خود را به خشکشویی‌ها می‌برند. بردن لباس به خشکشویی از نظر بسیاری از مردم یک کار لوکس است و در شرایط بد آنقدرهزینه‌های مهم‌تر دارند که کمتر سراغ ما می‌آیند. بنابراین درخواست ما این است که حداقل نظرمان را بخواهند یا به دقت کار هر واحد را بررسی کنند. با توجه به رکود اقتصادی چند سال اخیر مالیات ما هر سال اضافه شده که پایه سال بعد می‌شود؛ در حالی که رکود اقتصادی در کار ما همچنان پابرجاست.

البته قیمت‌گذاری شما هم در این مورد تاثیر دارد.
بله، این هم یک مساله است. ما درخواست کرده‌ایم قیمت‌گذاری مان آزاد باشد و این کار را در اختیار اتحادیه بگذارند تا با تشخیص خود، قیمت‌های هر واحد صنفی را تعیین و ابلاغ کند. ممکن است قیمت‌گذاری ما برای واحدی صرف نکند و قیمت بالاتر بخواهد؛ اما ما اجازه این کار را نداریم و این یکی دیگر از معضلات ماست.

اصولا قیمت‌گذاری در این صنف چگونه صورت می‌گیرد؟
ابتدا باید درخواست نرخ کنیم. پس از آن باید در کمیسیون نرخ گذاری اتاق اصناف و سپس در اتاق بازرگانی تایید شود و سپس به ما ابلاغ کنند. این روند ۶ ماه طول می‌کشد؛ یعنی اگر برای سال آینده نرخ بخواهیم، خیلی زودتر باید اقدام کنیم. همان‌طور که می‌دانید، بعد از عید اولین چیزی که اعلام می‌شود افزایش نرخ دستمزد کارگران است. این رقم مثلا اگر ۱۵درصد باشد، کارگر امکان ندارد با این رقم به کارش ادامه دهد و حداقل باید ۳۰درصد به حقوقش اضافه کنید که بماند. اگر این کار را نکنید، او می‌رود و اگر برود کارفرما ضرر می‌کند؛ چون چند سال به نیروها آموزش داده‌اند و کسی را ندارند جایگزینش کنند. پس مجبورند سی چهل درصد حقوقش را اضافه کنند که باید آن را از مشتری بگیرند؛ اما وقتی اجازه این کار را ندارند نمی‌توانند از مشتری قیمت بالاتر بگیرند.

اما همکاران شما قیمت‌ها را بالا می‌برند و این رقم را از مشتری می‌گیرند.
بله، در مواردی می‌گیرند، اما چرا باید با این روش این کار را بکنند؟ چرا نباید بتوانند نرخی را که می‌گیرند پشت شیشه مغازه بچسبانند؟ این مشکل در بحث بیمه هم وجود دارد و بیمه‌گذار با افزایش ۱۵ درصدی نرخ تعرفه‌ها، فشار بیشتری به ما می‌آورد یا دارایی کاری به این ندارد که چرخ کار در این سال کم رونق چطور چرخیده است و به‌صورتی غیرمنعطف درصد خودش را اضافه می‌کند. در مورد هزینه‌های آب، برق، گاز و قیمت مواد اولیه هم وضع به همین ترتیب است. مثلا مواد اولیه، در طول یک سال چندبار افزایش قیمت دارد، این در حالی است که ما مجبوریم با همان افزایش قیمت ابتدای سال، تا آخر سال کار کنیم. مثلا قیمت نایلون با کوچک‌ترین تغییرات تورمی افزایش پیدا می‌کند. خب این افزایش چطور باید از طرف ما تامین شود؟ مسلما از سود ما کم می‌شود و مجبوریم از راه‌های دیگر آن را جبران کنیم. مثلا نرخ را بالا ببریم و به بهانه‌های مختلف پول بیشتری از مشتری بگیریم. بنابراین ما با عرضه و تقاضا سروکار داریم؛ یعنی کیفیت را افزایش می‌دهیم و قیمت را بالا می‌بریم. تشخیص این نکته با مشتری است که با من کار کند یا با واحد دیگری که نرخش ارزان‌تر و کیفیت کارش پایین‌تر است.

به این ترتیب در شرایط بد اقتصادی، ممکن است با ریزش مشتری مواجه شوید. برای حل این معضل چه می‌کنید؟
اگر وضعیت اقتصادی بهتر شود، طبعا در کار ما هم تاثیر می‌گذارد؛ اما در شرایط بد چاره‌ای به جز تحمل سختی‌ها و افزایش قیمت نداریم. به هر حال سرمایه ما باید بازدهی داشته باشد و بتوانیم امرار معاش کنیم. واقعیت این است، همه پولی که از مشتری می‌گیریم سود نیست و بخش زیادی از آن صرف هزینه‌ها می‌شود.

برداشته شدن تحریم‌ها چه تاثیری در کار این صنف دارد؟
کمترین تاثیر برداشته شدن تحریم‌ها در صنف ما این است که برای واردات ماشین‌آلاتمان، دیگر ناگزیر نیستیم مدام به فکر دورزدن تحریم و پرداخت هزینه‌های گزاف برای سیر کردن همسایه‌های کشور باشیم. جالب است بدانید در همین مدت کوتاه پس از توافقات هسته‌ای، قیمت خرید دستگاه و ماشین‌آلات کاهش یافته است. با ادامه این روند مسلما در درازمدت قیمت‌های ما هم کاهش می‌یابد. با برداشته شدن تحریم‌ها کسی که در خارج دستگاه می‌فروشد، برای رقابت با رقیب خود به واردکننده می‌گوید، بیا ماشین تولیدی ما را ببر و پولش را یک سال دیگر بده. واردکننده هم به من می‌فروشد و دو سال دیگر پولش را می‌گیرد. همه اینها بسیار موثر است. حتی اگر تاثیر برداشته شدن تحریم‌ها روی صنف‌های دیگر بیشتر باشد، آنها هم سراغ ما می‌آیند. من دستگاه می‌خرم، فروشنده دستگاه، لباسش را پیش من می‌آورد و صنف‌های دیگر هم سرشان شلوغ می‌شود و لباس‌هایشان را به خشکشویی‌ها می‌دهند. قیمت‌ها هم اگر شکسته نشود، حداقل دیگر بالا نمی‌رود و ثباتی در نرخ ارز و سایر نرخ‌ها ایجاد می‌شود. به‌خصوص ثبات نرخ ارز در کار ما که تماما با واردات دستگاه‌ها و مواد اولیه انجام می‌شود، بسیار تاثیرگذار است. من به این موضوع خوش‌بینم و معتقدم این زمین خشک به آبیاری و زمان نیاز دارد تا به رشد و بهره‌وری موردنظر برسد.