ویران‌گر «سیاه» خوش‌بینی‌ها
قریب به دو سال از اوج قیمت‌ها در بازار سهام می‌گذرد و هنوز نشانه پایداری از رونق در این بازار مشاهده نمی‌شود. این در حالی است که بسیاری از کارشناسان پس از اصلاح قابل توجه قیمت سهام، نیمه دوم سال ۹۳ را برای رشد بورس جذاب می‌دانستند. حتی نیمه نخست سال ۹۴ که با رفع یکی از بزرگ‌ترین ریسک‌های سیستماتیک اقتصاد کشور، یعنی توافق هسته ای، همراه بود نیز نتوانست روی مثبت نوسان قیمت‌ها را بازگرداند. در شرایط کنونی نیز که شاخص کل در مرز بازگشت به شهریور سال ۹۲ است، نگرانی‌های زیادی در بورس تهران شکل گرفته است.
قریب به دو سال از اوج قیمت‌ها در بازار سهام می‌گذرد و هنوز نشانه پایداری از رونق در این بازار مشاهده نمی‌شود. این در حالی است که بسیاری از کارشناسان پس از اصلاح قابل توجه قیمت سهام، نیمه دوم سال 93 را برای رشد بورس جذاب می‌دانستند. حتی نیمه نخست سال 94 که با رفع یکی از بزرگ‌ترین ریسک‌های سیستماتیک اقتصاد کشور، یعنی توافق هسته ای، همراه بود نیز نتوانست روی مثبت نوسان قیمت‌ها را بازگرداند. در شرایط کنونی نیز که شاخص کل در مرز بازگشت به شهریور سال 92 است، نگرانی‌های زیادی در بورس تهران شکل گرفته است.
در ریشه‌یابی عواملی که مانع بازگشت رونق به بازار سهام شده، نقش افت قیمت نفت به‌عنوان شاخص کالاهای پایه بسیار پررنگ است. کاهش درآمدهای دولت و به دنبال آن بودجه‌های عمرانی، یکی از نخستین اثرات افت قیمت نفت محسوب می‌شود. همچنین، بیش از ۵۰ درصد بورس تهران در اختیار صنایع وابسته به کالا و متاثر از افت قیمت‌های جهانی است. به‌طوری که اکنون مشاهده می‌شود بسیاری از شرکت‌های بورسی با افت سودآوری و حتی زیان انباشته مواجهند. عاملی که مطلوبیت گزارش‌های ۹ ماهه پیش رو را نیز کاهش خواهد داد. به هر حال، مرز روانی ۶۱ هزار واحدی شاخص کل، احتمال برداشته شدن عملی تحریم‌ها در هفته‌های آتی، برخی خوش‌بینی‌ها به بودجه سال ۹۵ دولت، افزایش اخیر نرخ ارز و روند کاهشی نرخ سود بانکی از جمله عواملی است که امیدواری نسبت به آینده میان مدت بورس تهران را همچنان پابرجا گذاشته است. روند کم‌نوسان روزهای اخیر بازار سهام نیز نتیجه تقابل عوامل مزبور بوده و باید منتظر ماند که کدام جبهه، افت قیمت نفت یا خوش بینی به بهبود وضعیت کلان اقتصادی، سکان دار مسیر آتی بورس تهران خواهد شد.
در ریشه‌یابی عواملی که مانع بازگشت رونق به بازار سهام شده، نقش افت قیمت نفت به‌عنوان شاخص کالاهای پایه بسیار پررنگ است. کاهش درآمدهای دولت و به دنبال آن بودجه‌های عمرانی، یکی از نخستین اثرات افت قیمت نفت محسوب می‌شود. همچنین، بیش از ۵۰ درصد بورس تهران در اختیار صنایع وابسته به کالا و متاثر از افت قیمت‌های جهانی است. به‌طوری که اکنون مشاهده می‌شود بسیاری از شرکت‌های بورسی با افت سودآوری و حتی زیان انباشته مواجهند. عاملی که مطلوبیت گزارش‌های ۹ ماهه پیش رو را نیز کاهش خواهد داد. به هر حال، مرز روانی ۶۱ هزار واحدی شاخص کل، احتمال برداشته شدن عملی تحریم‌ها در هفته‌های آتی، برخی خوش‌بینی‌ها به بودجه سال ۹۵ دولت، افزایش اخیر نرخ ارز و روند کاهشی نرخ سود بانکی از جمله عواملی است که امیدواری نسبت به آینده میان مدت بورس تهران را همچنان پابرجا گذاشته است. روند کم‌نوسان روزهای اخیر بازار سهام نیز نتیجه تقابل عوامل مزبور بوده و باید منتظر ماند که کدام جبهه، افت قیمت نفت یا خوش بینی به بهبود وضعیت کلان اقتصادی، سکان دار مسیر آتی بورس تهران خواهد شد.
بهزاد بهمن‌نژاد
دبیر گروه بورس
ارسال نظر