نقش بزرگی زنان روی پلاکهای طلا
هنرمند اهل کرمانشاه که فعالیتهای هنری خود را با خوشنویسی آغاز کرده بود، این روزها در تلاش است نمایشگاهی از پلاکهای طلا و نقره خود را در کانادا برپا کند؛ پلاکهایی که نمادهای واضحی از فرهنگ ایرانی را در دل خود جا دادهاند. فرشاد نوری سرابی به گفته خود در کرمانشاه نزد استاد داریوش معیری خوشنویسی روی دیوار را آموخت و پس از مهاجرت به تهران، نزد استاد داریوش نخعی به یادگیری آبرنگ مشغول شد. وی در سال ۱۳۸۲ همراه گروهی از هنرمندان ازجمله استاد نخعی در نمایشگاهی برای بزرگداشت احمد شاملو در گالری «والی» شرکت کرد که به گفته خود او ادای دینی به شاعر محبوبش بود.
هنرمند اهل کرمانشاه که فعالیتهای هنری خود را با خوشنویسی آغاز کرده بود، این روزها در تلاش است نمایشگاهی از پلاکهای طلا و نقره خود را در کانادا برپا کند؛ پلاکهایی که نمادهای واضحی از فرهنگ ایرانی را در دل خود جا دادهاند. فرشاد نوری سرابی به گفته خود در کرمانشاه نزد استاد داریوش معیری خوشنویسی روی دیوار را آموخت و پس از مهاجرت به تهران، نزد استاد داریوش نخعی به یادگیری آبرنگ مشغول شد. وی در سال ۱۳۸۲ همراه گروهی از هنرمندان ازجمله استاد نخعی در نمایشگاهی برای بزرگداشت احمد شاملو در گالری «والی» شرکت کرد که به گفته خود او ادای دینی به شاعر محبوبش بود. وی پس از آن با کمک استاد دماوندی رو به مجسمهسازی و ریختهگری آورد.
پلاکهای ساخته شده از طلا و نقره که نوری سرابی در تلاش است آنها را در پاییز سال جاری در کانادا به نمایش درآورد، مجموعهای مدرن با تم ایرانی اصیل است که معماری، لباس و سازهای ایران و اقوامی چون کردها و لرها را برجسته میکند. در پلاکهای او که با تکنیک خاصی ساخته شده و متشکل از ۵ لایه متریال است، زنان جایگاه ویژهای دارند. او در این باره میگوید: «وقتی شنیدم یک کارشناس، زنان ایرانی را شوربخت خواند، نه تنها فکر کردم که تمام بزرگان ایران زمین، زاده و تربیت شده این بزرگان هستند، بلکه به این نکته فکر کردم در هنگامی که زنان دیگر نقاط جهان به قناری کشیده میشدند، زنان ایرانی هم موزیسین بودند و هم کارهای خانه را رتق و فتق میکردند. من بیکار ننشستم و پلاکهایی با مشخصههای فرهنگ ایران ارائه دادم که امیدوارم بهزودی در نمایشگاههای داخلی و خارجی به نمایش درآید.»
ارسال نظر