سیمرغ‌های جوان در دوره متوسط
علیرضا مجمع
عضو گروه فرهنگ و هنر
وقتی در شب اختتامیه دوره ۳۴ جشنواره فیلم فجر نام فیلمسازان جوانی از کشکول داوری بیرون آمد، دیگر همه مطمئن شدیم که اتفاقی که نویدش را داده بودند افتاده است. سیمرغ‌هایی که برای فیلم‌های «ابد و یک روز» و «ایستاده در غبار» در شب اختتامیه به پرواز درآمدند حاوی یک پیام مشخص بودند: نسل تازه سینمای ایران اگر بخواهند فیلم بسازند، بلدند جوری کار کنند که کیفیت کارشان هم دیده شود و هم تحسین شود.در سوی دیگر اتفاقات دوره ۳۴ بیرون ماندن مرد همیشه برنده جشنواره فیلم فجر از دایره انتخاب داوران است. ابراهیم حاتمی‌کیا در این دوره در سه رشته‌ای که می‌توانست نامزد دریافت جایزه شود، توفیقی به دست نیاورد.
هجمه به داوران البته دلیل موجهی در این بازی جشنواره‌ای ندارد. فیلمی در رشته‌ای نامزد می‌شود و فیلم‌های زیادی بیرون از دایره انتخاب می‌مانند. ابراهیم حاتمی‌کیا با توجه به کیفیت بالای کارگردانی فیلم آخرش «بادیگارد» می‌توانست جزو پنج نامزد نهایی رشته‌های اصلی باشد. با این کار تقریبا واکنش غریبی روی سن اختتامیه اتفاق افتاد و بیشترین نامی که برده شد از آن ابراهیم حاتمی‌کیا بود. اگر نام حاتمی‌کیا در میان نامزدها بود بی‌شک این حجم تحسین به سویش نمی‌آمد. این ناهمگونی در رای هیات داوران تشابه غریبی با فضای اجرایی این دوره از جشنواره دارد. استقبال نامنظم از فرش قرمزی که برای اهالی سینما پهن شده بود،به هم ریختن برنامه نمایش فیلم و استقبال کم از نشست‌های مطبوعاتی فیلم‌ها از نمونه‌های این بی‌نظمی است. تنها وجه مثبت این دوره را البته باید ایجاد کاخ مردمی برای برخورد بی‌واسطه اهل سینما با مردم دانست که در گرد و غبار بی‌نظمی‌های این دوره نمود پر رنگی نیافت