ورزش ایران در سال ۹۵ المپیک را پیش رو دارد
جویندگان طلا در ریو! - ۲۷ اسفند ۹۴
المپیک میدانی است که شانس‌های کسب مدال ایران فقط محدود به چند رشته می‌شوند. هر چند باید امیدوار باشیم تا در این رویداد بزرگ مثل دوره گذشته از رشته‌ای جدید در مدال‌آوری رونمایی شود. در لندن این احسان حدادی بود که با نشان نقره دوومیدانی را در کنار کشتی فرنگی و آزاد، وزنه‌برداری و تکواندو در زمره شاخص‌ترین‌ها جا داد. برای المپیک ریو کاروان ورزشی ایران همچنان روی شانس مدال آوری رشته‌های با سابقه خود استوار است و نگاهی کلی به سهمیه گیرنده‌ها نشان می‌دهد که احتمال کسب مدال نوظهور ضعیف است. کاروان ایران در المپیک قبل ۱۲ مدال گرفت که سهم کشتی ۶نشان (۳طلا، یک نقره، دو برنز)، سهم وزنه‌برداری ۴مدال (یک طلا، دو نقره، یک برنز) و سهم تکواندو و دوومیدانی هر کدام یک نشان نقره بود. بنابراین باز هم تکیه کاروان به گوش شکسته‌هاست. تیم کشتی فرنگی ایران مانند المپیک قبلی شانس دارد اما نباید تغییر قوانین را دست کم بگیریم. همین موضوع باعث شده تا خیلی‌ها از کسب ۳ مدال طلای کشتی فرنگی ناامید باشند. هرچند بازگشت محمد بنا شرایط را کمی بهتر کرده و امید بار دیگر به کاروان کشتی بازگشته اما باز هم کار سخت است. اما در وزنه‌برداری مصدومیت بهداد سلیمی‌و آسیب‌دیدگی سعید محمدپور به همراه دوری نواب نصیرشلال از تمرینات عملا ما را از گرفتن مدال خوش رنگ نا امید کرده است. در ابتدای بررسی شانس‌های کسب مدال کاروان ایران به سراغ کشتی فرنگی می‌رویم.
وزن اول روی کاکل نابغه
حمید سوریان یکی از پر شانس‌ترین فرنگی‌کاران و حتی پر امید‌ترین ورزشکار کاروان است. البته ترکیب نهایی فرنگی‌کاران و تیم آزاد رو نشده و حتی سوریان قرار بود ۲۹ اسفند در قزاقستان سهمیه المپیک را به دست آورد. اما تجربه سوریان و سابقه حضور در ۲ المپیک قبلی نشان از این دارد که نابغه به دنبال دومین طلای المپیکی خود و شاید خداحافظی از کشتی باشد. سوریان در مسابقات جهانی امسال با بدشانسی و ناداوری نتوانست صاحب مدالی خوشرنگ و سهمیه شود اما این بار محمد بنا کنار او است تا وی با آرامش دومین طلای المپیکی خود را به دست آورد.
بارگشت امید با امید
امید نوروزی هم مثل سوریان در شب عید باید ابتدا سهمیه وزن۶۰ کیلوگرم را کسب کند. در این وزن پیش از المپیک مثل سایر اوزان مسابقات انتخابی برگزار خواهد شد اما بعید است که محمد بنا با توجه به نتایج اخیر مهدی زیدوند به جز امید نوروزی که یک طلای جهان و المپیک را در کارنامه دارد، کشتی‌گیر دیگری را راهی ریو ۲۰۱۶ کند. نوروزی هرچند رقبای خوبی دارد اما او نیز با حضور بنا با روحیه متفاوت شاید بتواند مدال خوشرنگ المپیک لندن را تکرار کند.
عبدولی طلا می‌خواهد
سعید عبدولی هنوز هم خاطرات تلخ المپیک لندن را فراموش نکرده است. اشک‌های او اشک‌های یک ملت بود اما سعید با ۴ سال پیش تفاوت‌های زیادی پیدا و ۲ وزن نیز اضافه کرده است. عبدولی در یکی از بهترین اوزان کشتی فرنگی حضور دارد. ولاسوف، کیم و جلفلکیان ارمنی ۳ رقیب جدی سعید در این وزن هستند. با این حال عبدولی غیر قابل پیش بینی است و شاید بتواند برخلاف لندن از ریو دست پر بازگردد.
اخلاقی یا کریم‌فر
شرایط وزن ۸۵ کیلوگرم بسیار متفاوت است. وزنی که هنوز مشخص نیست کدام فرنگی‌کار دوبنده تیم‌ملی را در آن به دست خواهد آورد. از یک سو حبیب اخلاقی و از سوی دیگر مجتبی کریم‌فر که هر کدام می‌تواند در این وزن خالی صاحب مدالی خوشرنگ شود. وزن بدون مدعی این روزهای کشتی فرنگی جولانگاه خوبی است که شاگردان محمد بنا با غافلگیری رقبا بتوانند در آن روی سکو بروند. به هر شکل هر دو فرنگی‌کار این شانس را دارند تا دست خالی از برزیل باز نگردند.
کابوس الکسانیان بالای سر رضایی
قاسم رضایی سومین طلایی کشتی فرنگی در لندن بود که امسال نیز این شانس را دارد تا بازهم در دومین المپیک زندگی خود راهی فینال شود، اگر در گروه الکسانیان قرار نگیرد. البته قاسم رضایی با حضور محمد بنا بازهم می‌تواند امیدوار باشد که حتی الکسانیان را شکست دهد اما به هر شکل این کشتی‌گیر نامدار ارمنی در وزن ۹۸ کیلو شانس بالایی دارد که طلایی شود.
بدون شانس طلا
تنها وزنی که در تیم کشتی فرنگی از هم اکنون می‌توان دور طلایش را خط کشید سنگین وزن است. در این وزن از بین بشیر باباجان‌زاده، بهنام مهدی زاده و شاید امیر قاسمی‌یک فرنگی‌کار راهی المپیک خواهد شد اما حضور رضا کایالپ ترک و میهان لوپز کوبایی می‌تواند این امید را ناامید کند که تیم ایران در ریو در این وزن صاحب طلا شود. شاید قرعه‌ای مناسب در نهایت یکی از فرنگی‌کاران کشورمان را راهی فینال کند اما کسب مدال طلا کمی‌دور از ذهن و نشدنی است.
رحیمی و شانس بالای طلا
در کشتی آزاد حسن رحیمی‌برخلاف المپیک قبلی شانس زیادی دارد که در ریو بتواند به مدال طلا دست یابد. رحیمی‌رقیبی جدی به نام خینچگاشویلی دارد. حریف اوکراینی بهنام احسان‌پور هم که به وزنی پایین‌تر آمده خطرناک است و شاید پدیده مسابقات المپیک شود اما با تمامی‌این اوصاف حسن رحیمی‌آبدیده‌تر از قبل می‌تواند در وزن اول آرزوی رسول خادم را محقق کرده و پس از سال‌ها در کشتی آزاد تیم ایران را طلایی کند.
محمدی هم می‌تواند
در وزن ۶۵ کیلوگرم سید احمد محمدی شانس زیادی دارد تا المپیکی رویایی را پشت سر بگذارد. او که به احتمال زیاد دوبنده این وزن را به دست خواهد آورد رقیب کوبایی الاصل تیم ایتالیا را سد راه خود می‌بیند. حریفان آذری و حتی روس هم می‌توانند بار دیگر همچون سال ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ که در جهان قهرمان شدند در المپیک هم طلایی شوند اما محمدی اگر بتواند جو مسابقات را تاب بیاورد قطعا پس از رحیمی‌شانس زیادی برای طلایی شدن دارد.
افسانه باروس و حسرت ایرانی
حضور حسن یزدانی در ۷۴ کیلوگرم می‌تواند ایرانی‌ها را امیدوار کند که باز هم یک کشتی‌گیر مثل صادق گودرزی در این وزن حضور دارد. هر چند باروس آمریکایی اجازه فکر کردن به مدال طلا را به کشتی‌گیر دیگری نخواهد داد و یزدانی هم فعلا در قواره طلایی شدن نیست اما با این حال می‌توان به آینده او امیدوار بود.
تانک روسی سد راه کریمی
در وزن ۸۶ کیلوگرم شاید از هم اکنون مدال طلای این وزن را به نام عبدالرشید سعدولایف ضرب کرده باشند. تانک روسی با طلای جهان در سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ به هیچ کشتی‌گیری مجال نداده و حالا هم قصد دارد با طلای این وزن راهی وزنی بالاتر شود. البته رقابت اصلی این وزن بین احسان لشگری کارکشته و علیرضا کریمی‌جوان است. لشگری در صورتی که بتواند از سد کریمی‌بگذرد در ریو با تجربه المپیک لندن می‌تواند حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشد اما از سوی دیگر هم کریمی‌با کسب برنز جهان در اولین حضورش در تیم بزرگسالان نشان داد که می‌تواند حرفهای زیادی برای گفتن داشته باشد.
پلنگ زخمی و حسرت طلای المپیک
سومین حضور احتمالی رضا یزدانی در المپیک می‌تواند برای او خوش یمن باشد یا نه؟ برای خیلی‌ها این سوال مطرح است. البته یزدانی ابتدا باید از سد عباس طحان بگذرد که کار چندان سختی نیست. یزدانی پس از ناکامی‌در المپیک پکن، در المپیک لندن هم در نیمه نهایی با بدشانسی دچار مصدومیت شد تا فینال را از دست بدهد و دستش از مدال طلا کوتاه بماند. اما شرایط اکنون برای رضا یزدانی متفاوت است. یزدانی چند رقیب خوب مثل اسنایدر آمریکایی و گادیسوف روس و حتی گازیموف آذری را سد راه خود دارد اما بازهم امیدوار است که در آخرین المپیک زندگی ورزشی خود بتواند روی سکو برود.
نبرد کمیل و طاها
جنگ سنگین وزن کشتی آزاد بین کمیل قاسمی‌و طاها اکگول است. قاسمی‌که یک بار به این غول ترک باخته در صورتی که بتواند دوبنده تیم‌ملی را از تن پرویز هادی در آورده و حتی سهمیه این وزن را به دست آورد، می‌تواند در المپیک با استفاده از تجربه برنز المپیک لندن بازهم سکوی المپیک را لمس کند. به جز اکگول حریفان دیگری نیز در این وزن وجود دارند اما قاسمی‌آماده می‌تواند بازهم در سنگین وزن ایران را به یاد گذشته‌ها بیندازد.
5 سهمیه بی‌نام وزنه‌برداری
تیم وزنه‌برداری هر چند عملکردی غیرقابل تصور را در مسابقات جهانی داشت و در نهایت تنها ۵ سهمیه المپیک را به دست آورد اما با تیم کنونی که حسین توکلی در اختیار دارد بعید نیست که ورق بازگردد و چند مدال خوشرنگ را در مسابقات المپیک صید کند. نخستین وزنه‌برداری که شانس بالایی برای کسب مدال طلا دارد کیانوش رستمی‌در ۸۵ کیلوگرم است. رستمی در مسابقات جهانی روی یک غفلت طلا از دستش افتاد تا وزنه‌بردار روس طلایی شود اما تمرینات منظم می‌تواند رستمی را روی سکوی المپیک ببرد. سهراب مرادی در ۹۴ کیلوگرم دیگر وزنه‌برداری است که در صورت کسب شرایط مورد نظر می‌تواند شانس بالایی برای کسب طلای المپیک داشته باشد. مرادی که دو سال به دلیل محرومیت و یک سال به دلیل نداشتن شرایط لازم از وزنه‌برداری دور بوده حالا امید زیادی دارد که در المپیک طلا را از آن خود کند. محمدرضا براری هم در ۱۰۵ کیلو هرچند مدتی دور از تخته بود اما شانس بالایی دارد تا روی سکو قرار بگیرد. حضور ایلیای قدرتمند و عنوان دار شرایط را متفاوت کرده اما براری ناامید نیست. طلا نه اما شاید بشود برای نقره یا برنز روی او حساب کرد. بزرگ‌ترین ابهام تیم‌ملی وزنه‌برداری حضور یا غیبت بهداد سلیمی‌خواهد بود. سلیمی‌که هنوز دوران نقاهت را پشت سر می‌گذارد در صورت حضور در مسابقات گزینشی و رسیدن به آمادگی مطلوب بازهم شانس بالایی دارد تا روی سکوی قهرمانی قرار بگیرد. هرچند حریف روس او نیز هست اما سلیمی‌شرایط به مراتب بهتری را به دست خواهد آورد تا بازهم طلایی شود. بهادر مولایی هم ناامید نیست و در کنار سلیمی‌به سکوهای المپیک نیم نگاهی دارد و در صورتی که فرصت به وی داده شود این شانس را دارد تا طعم سکوی المپیک ریو را بچشد.
3شانس تکواندو و یک اما و...
تیم ملی تکواندو بدبیاری المپیک لندن را به دست فراموشی سپرده تا این بار دست پر از نبرد المپیکی بازگردد. مهدی خدابخشی با رنکینگ یک دنیا، فرزان عاشورزاده با رنکینگ دو و سجاد مردانی با رنکینگ چهار جهان بهترین‌های وزن خود و از شانس برابری برای مدال طلا برخوردار هستند. البته بعید است که به راحتی اجازه کسب سه طلا به تکواندو ایران داده شود. این نخستین تجربه این سه ملی‌پوش در بازی‌های المپیک است. آخرین نمایندگان ایران در المپیک لندن یوسف کرمی‌و محمد باقری معتمد بودند که فقط معتمد به نشان نقره دست یافت.
یک دوومیدانی و یک حدادی
احسان حدادی برگ تازه‌ای به تاریخ مدال‌های المپیکی ایران اضافه کرد. پرتاب نقره‌ای دیسک او حالا با بهبود شرایط این قهرمان مسیر طلایی شدن را طی می‌کند. اگر چند ماه پیش قرار بود پیش بینی کنیم به سختی برای حدادی سکو در نظر می‌گرفتیم اما پس از آمدن کیم بوخونسف روس و اردوهای کیش و آفریقا حالا حدادی چیزی برای قهرمانی در المپیک کم ندارد. او در لندن با معرفی دوومیدانی ایران به جدول مدال‌ها سنت شکنی کرد و این بار می‌تواند با قهرمانی اتفاق مهمی رقم بزند. نباید فراموش کرد که در دوومیدانی و حتی تیراندازی با کمان در حضور مدال‌آور پارالمپیکی یعنی زهرا نعمتی که پرچمدار کاروان هم است، شانس‌های اندک دیگری برای کسب مدال وجود دارند. حتی محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون والیبال سکوی المپیک را هدف مجموعه‌اش قرار داده است. البته والیبالی‌ها بعد از عید ابتدا باید از ژاپن به سهمیه برسند. به هر حال ورزش ایران همیشه در رویدادهای مهم شگفتی رو کرده است.
ارسال نظر