کدام CPU برای کدام لپ‌تاپ  یا کامپیوتر شخصی
احتمالا موقع خرید کامپیوتر شخصی بارها با اصطلاحات مختلفی مانند Core i5 یا dual-core و quad-core مواجه شد‌ه‌اید و شاید چندان تفاوت آن‌ها را نمی‌دانید و طبیعتا تشخیص اینکه کدام پردازنده برای چه نوع کاربری مناسب است، مشکل خواهد شد. در بین پردازنده‌های جدید حتی مدل dual-core به اندازه کافی برای کارهای روزمره کافی است و می‌تواند نیازهای روزمره را رفع کند. البته این نکته را نباید فراموش کرد که کارهای سنگینی مانند ویرایش فایل‌های ویدئویی و طراحی گرافیکی و رندر سه ‌بعدی در دسته کارهای روزمره محسوب نمی‌شوند. کارهایی مانند چک کردن ایمیل، وبگردی در فضای مجازی، تماشای فیلم در یوتیوب، ویرایش عکس، انجام کار با برنامه‌های آفیس و کارهایی از این قبیل جزو کارهایی هستند که می‌توان از یک سیستم با پردازنده دو هسته‌ای انتظار داشت.
پردازنده چند هسته‌ای
پردازنده‌های تک‌ هسته‌ای تقریبا دیگر در بازار یافت نمی‌شوند و بهتر است از آنها هم استفاده نکنید. هسته‌های بیشتر در واقع به معنای عملکرد سریع‌تر هست و در اصل به‌عنوان اجرای همزمان چندین برنامه باید به آن‌ها نگاه کرد؛ هر چه تعداد هسته‌های یک پردازشگر بیشتر باشد، توانایی اجرای همزمان تعداد بیشتری از برنامه‌ها را داراست. برخی از برنامه‌ها به‌ تنهایی به چند هسته احتیاج دارند، به زبان ساده‌تر اگر برنامه در یک سیستم چند هسته‌ای اجرا شود عملکرد
بهتری خواهد داشت.
هرگز در یک سیستم تنها یک برنامه اجرا نمی‌شود، این نکته را نباید فراموش کنیم که خود سیستم عامل ویندوز هم قسمتی از پردازنده دستگاه را به صورت پیش‌ فرض اشغال می‌کند. گفتن این نکته خالی از لطف نیست که در صورت دو برابر کردن تعداد هسته‌های پردازنده یک سیستم به هیچ عنوان نباید انتظار اجرای برنامه‌های قبلی را با دو برابر
سرعت داشته باشیم. با تمام این توصیف‌ها، اگر یک کاربر عادی کامپیو‌تر و اینترنت هستید دو هسته برای شما کافی است و اگر سرعت بالا‌تر دوست دارید، در نهایت چهار هسته (quad-core) کار شما را به خوبی راه می‌اندازد.

Core i۳ یا i۵ یا Core i۷
به‌‌طور کلی شما باید این نکته را در نظر بگیرید که هزینه بیشتر مساوی است با پردازنده و سیستم بهتر. بنابراین پردازنده‌های گران‌تر، سرعت بیشتری دارند. سوال اصلی این است که شما به چه اندازه سرعت احتیاج دارید؟ امروزه چند فاکتور مختلف را باید همزمان برای سرعت در نظر بگیرید؛ تعداد هسته‌ها، مقدار cache و سرعت انتقال داده‌ها.
پردازنده‌های Pentium تشابه زیادی به پردازنده‌های Core i۳ دارند. همه این پردازنده‌ها دو هسته‌ای هستند و با تکنولوژی ۳۲ نانومتری ساخته شده‌اند. پردازنده‌های (Pentium و Core i۳) دارای ۳ مگابایت حافظه Cache هستند، Turbo Boost ندارند و همگی با یک پردازنده گرافیکی یکپارچه شده‌اند.
پردازنده‌های نسل دوم Core i5 همگی چهار هسته هستند و از Quick Sync و Turbo Boost بدون Hyper-Threading پشتیبانی می‌کنند. تمام پردازنده‌های Core i5 با ۶ مگابایت حافظه Cache عرضه می‌شوند، گرافیک مجتمع شده با اکثر پردازنده Core i5 اینتل HD 2000 است.
پردازنده Core i۷ در حال حاضر به‌عنوان سریع‌ترین پردازنده کامپیوترهای رومیزی شناخته می‌شود. سرعت آن ۴/۳ گیگاهرتز است که می‌تواند به کمک Turbo Boost تا ۸/۳ گیگاهرتز
افزایش یابد.
پردازنده Core i۷-۲۶۰۰K با گرافیک Intel HD ۳۰۰۰ ادغام شده و ۸ مگابایت حافظه Cache دارد. اگر شما قصد خرید لپ‌تاپی را دارید که برای انجام کارهای روزمره از آن استفاده کنید، یک پردازنده Pentium یا Celeron برای شما کافی است.
بین پردازنده‌های i3 و i5 تفاوت محسوسی مشاهده نمی‌شود، اما تفاوت بین این مدل‌ها با i7 که قابلیت کش تا ۸ مگابایت را دارد و ناگهان سرعت را بسیار افزایش می‌دهد، زیاد است. بنابراین اگر همزمان چند برنامه را روی سیستم اجرا می‌کنید ارزش آن را دارد که برای i5 و i7 کمی بیشتر هزینه خرج کنید.