در سینما باید ریسک کرد
کاوه‌سجادی‌حسینی کارگردان‌‌فیلم«بوفالو» بحث اکران سینمایی فیلم‌ها همیشه حاشیه‌ساز بوده است، به هر حال تقسیم‌بندی فیلم‌ها در گروه‌های مختلف اتفاق خیلی خوبی است، چرا که خیلی از فیلم‌ها در چرخه اکران، شانس یا اجازه اکران نداشتند، الان فرصت مناسبی است که به هرشکلی اکران عمومی شوند؛ البته به دور از سلیقه‌های سینمای بدنه که شامل حال آثار این دوستان نمی‌شود. قرار نیست به یک فیلم نگاه صنعتی داشته باشیم. خوشبختانه در اکران فیلم‌های خاص به بخش سینمایی و انگیزه کارگردان هم فکر می‌شود؛ همان چیزی که مدت‌ها سینماگران از آن دور بودند. البته از دید بیرونی شاید بگویند فیلم‌های خاص فیلم‌های کوچکی هستند، چرا که با بودجه‌های محدودی ساخته می‌شوند یا بگویند مخاطب کمتری دارند، اما تشبیه من به بحث اکران فیلم‌های خاص متفاوت‌تر است. من معتقدم فیلم‌های تجربی که هر کدام از ما در کارنامه سینمایی خود با آن روبه‌رو بوده‌ایم، همانند پیچ و مهره‌ای است که اگر آن پیچ و مهره محکم نباشد سینمای بدنه به‌وجود نخواهد آمد. در سینمای آینده نیاز به سینمای مستقل داریم.
باید در فیلم‌های سینمایی ریسک و خطا کنیم و گونه‌های مختلف در زمینه فیلمسازی را از سر بگذرانیم. اگر این موقعیت را حفظ کنیم در واقع به دنیای فیلمسازی خود اجازه می‌دهیم تا فیلم‌های بزرگ و مهمی خلق شود. وقتی همه چیز در چارچوب خاص و قانون‌های خود باشد، آرام آرام روحیه هنری و شهودی هنرمند در آثار نمود پیدا خواهد کرد.
همین که فیلم‌های مختلف از هر طیفی اکران عمومی شود، مخاطب با سینما راه و مسیر خود را پیدا خواهد کرد. قشر جوان فیلمساز هم با دیدن فیلم‌های متعدد، ذائقه خود را پیدا خواهد کرد. پس در آن حالت می‌توان گفت فیلم‌های سخیف و معمولی از بین خواهد رفت. قطعا سینمای هنری مثل همیشه با مخالفت‌هایی روبه‌رو می‌شود، چرا که این نوع سینما، سینمای قصه‌گو نیست. به هرحال فیلم‌هایی هستند که نمی‌شود با دیدنشان خوشحال و خندان از سالن سینما بیرون آمد به هر حال باید درباره آن فیلم هنری و خاص که دیده شده، فکر شود. فیلم‌های خاص ذهن آدم را از تنبلی در می‌آورد و این اتفاق خوبی برای ذائقه مخاطب خواهد بود.
به هرحال هر سال نگران این اتفاق هستیم که جشنواره با تغییراتی آغاز می‌شود. شاید مدیریت و سیاست‌هایی که تغییر می‌کند، باعث این تغییرات در نحوه برگزاری جشنواره هم می‌شود یا اینکه دبیر سال آینده جشنواره مثلا از گروه هنر و تجربه راضی نباشد و این گروه از بخش‌های جشنواره حذف شود. من معتقدم بعضی از حرکت‌ها در جشنواره شکننده هستند و اگر حمایت نشوند، از بین خواهند رفت. باید دلسوزانی در عرصه سینما باشند که بعضی از اتفاقات را در جشنواره حمایت کنند. البته جشنواره در این دوره به بخش‌های رقابتی و تقدیری نگاه ویژه‌ای داشته است. به هر حال من به عنوان یک فیلمساز دیگر نمی‌ترسم که نگاه تجربی به فیلمم داشته باشم چرا که اگر فیلمم در بخش سودای سیمرغ نباشد دربخش گروه هنر و تجربه یا نگاه نو دیده خواهد شد. از همه مهم‌تر اینکه فیلمم اکران خواهد شد.
فیلم «شب، بیرون» با کمترین هزینه ممکن ساخته شد. یک بار به شوخی گفتم با یک درصد بودجه فیلم فاخر ساخته شده است! قرار بود یک تجربه در زمینه فیلمسازی باشد. البته در موقع ساخت هم گروهی به نام هنر و تجربه وجود نداشت، اما ریسک ساخت این فیلم را به جان خریدم. فیلم پر از نشانه‌هایی است که مخاطب آنها را کشف خواهد کرد و برای مخاطب فعال سینما فیلم جذابی است، چون پر از ارجاعات سینمایی، ارجاع به کارگردان‌ها و حتی نقاشان است. اردیبهشت۱۳۹۲ «شب، بیرون» را ساختم و اسفند‌‌ همان سال نیز فیلم «بوفالو» را برای ساخت آماده کردم.