نامه‌ها بر پای پرنده‌ها تا صفحه‌های مجازی
فرحناز ایران‌نژاد میدان مشق یا باغ ملی یک از میادین تاریخی تهران است که بسیاری از وقایع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و نظامی در این میدان رخ داده است. این میدان در زمان فتحعلی‌شاه قاجار ساخته شد و در زمان حکومت پهلوی اول توسعه یافت. پس از انقلاب اسلامی با مصوبه‌ای در دولت هشتم همه ساختمان‌های این منطقه از حالت اداری خارج و تا سال‌های اخیر به موزه تبدیل شدند.
شکل سر در باغ مربوط به بنای یادبودی است که به مناسبت فتح تهران در اسفند ۱۲۹۹ با سه دهنه دروازه در جنوب قزاقخانه ساخته شده است. سر در باغ ملی بعد از تخریب سر در ناصری و در غرب آن ساخته شد و بعد هم قسمت‌های غربی میدان به باغ عمومی تبدیل شد. بنا‌های دولتی در این محوطه پس از آن احداث و تا زمان مصوبه دولت هشتم مورد استفاده قرار گرفت. از آن پس همه ارگان‌ها و سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها از این محوطه خارج شدند. حالا این محوطه علاوه‌بر چندین موزه و ساختمان‌های قدیمی در جنوب خیابان سرهنگ سخایی و شمال خیابان امام خمینی تبدیل به یکی از مکان‌های جذاب توریستی وگردشگری شده است.بازدید از موزه‌های ایران باستان، موزه دوران اسلامی، ساختمان وزارت امورخارجه (شهربانی سابق) موزه ۱۳ آبان، هتل فردوسی و... چندین روز طول می‌کشد.
موزه‌های علم و فناوری، موزه‌های معتبری هستند که دستاوردهای علمی و فنی و فرهنگی ملت‌ها در آنجا به نمایش در می‌آید. موزه ارتباطات و فناوری اطلاعات با وسعت ۱۶ هزارمتری بنای تاریخی یکی از چندین موزه‌های میدان مشق است. در این موزه سیر تاریخی ارتباطات و پیشرفت آن، تفاوت عمیق و چشمگیر ومسیر علوم ارتباطات از دیروز تا امروز در معرض دید قرار گرفته است. امروزه ارتباط برقرار کردن با آن‌سوی جهان تنها با یک کلیک کردن و به کمک ماهواره‌ها و اینترنت نه تنها تبدیل به یک امری ساده بلکه کاری کاملا روزمره شده است. ارتباطی که نه تنها در قرن‌های گذشته که تا همین صد سال پیش ممکن بود به قیمت جان افراد تمام شود. در زمان هخامنشیان اگر کسی می‌خواست برای کسی نامه‌ای بفرستد این‌کار را پیک‌ها انجام می‌دادند، در زمان قاجار چاپار‌ها این کار را به‌عهده گرفتند و در زمان پهلوی هم نامه‌رسان‌ها این وظیفه را عهده‌دار شدند. به این ترتیب زمانی این نامه‌ها با اسب و گاری و در دوره‌ای ماشین و دوچرخه و هواپیما به دست گیرنده می‌رسید، اما حالا می‌توانید از داخل اتاق یا محل کار در هر زمان و مکانی که اراده کنید نامه و تصویر خود را بفرستید و رو در رو با طرف مقابل به گفت‌وگو بنشینید. اسناد و تصاویری در موزه ارتباطات به نمایش در آمده است که به خوبی نشان می‌دهد نامه‌رسان‌ها و پیک‌ها چگونه در میان راه به دست دزدان و غارتگران کشته می‌شدند و بعضی وقت‌ها هیچگاه بسته‌ها به مقصد نمی‌رسید، البته امروزه هم دزدها همچنان به سرقت و غارت اطلاعات مشغول هستند که ما آنها را به نام هکرها و بدافزار‌ها می‌شناسیم.
اما ارتباط ساده ممکن نیست مگرآنکه در همه جای دنیا ابزار و امکانات آن مهیا باشد، امیرکبیر یکی از آن مردان بزرگی است که باهوش و تدبیر خود برای اولین بار ارتباط و پست نوین را در ایران پایه‌ریزی کرد. به پاس خدمات ارزنده این سیاستمدار، عبدالهی با استفاده از وسایل بازیافتی و غیرقابل استفاده دنیای مدرن امروزی (کامپیوتر گوشی قطعات الکترونیکی خازن دیود...) تندیس فلزی او را ساخته و در طبقه همکف این موزه قرار داد، پس از امیرکبیر مرد روشنفکر دیگری به نام علی قلی‌خان (مخبرالدوله، ‌اولین وزیر ارتباطات) این رشته ارتباطی را به دست گرفت و با توسعه ارتباط تلگرافی تمام نقاط داخل و خارج ایران را به هم وصل کرد. او اولین خط تلگراف بین شهری (تهران -چمن سلطانیه) را در کمتر از ۶ ماه و با امکانات محدود آن زمان انجام داد و با تشویق ناصرالدین شاه و حمایت دولت انگلیس اتصال این خط به سن‌پترزبورگ و گواتر را در سال ۱۲۴۹ به پایان رساند، اما برای ارسال هر نامه به شکل امروزی نیاز به ابزار، افراد متخصص و بنای خاص آن وسیله ارتباطی در سراسر کشور بود بنابراین بنای اداره پست به‌عنوان یکی از بنا‌های عظیم دوره پهلوی، با سبک آن توسط نیکلای مارکف روسی دوران ساخته شد. از این معمار روسی بنای مدرسه البرز، لابراتوار سم‌سازی و شن‌سازی حصارک، کاخ مین پشته و چندین عمارت دیگر در ایران به جا مانده است. این سبک تلفیقی از بناهای هخامنشی، دوران اسلامی و صفویه، کاروان‌سراهای چهار ایوانی با درنظر گرفتن عملکرد امروزی ساخته شده است. موزه ارتباطات نمونه‌های بسیار قدیمی لوازم التحریر مورد استفاده اداره پست و قدیمی‌ترین مهر‌های تلگراف و ماشین‌های چاپ تمبر برقی در مدل‌های گوناگون از کشور‌های مختلف را به نمایش گذاشته است. یکی از مهر‌های جالب توجه این موزه، مهر پستی انقلاب میرزاکوچک خان جنگلی در ایران است. نمونه‌هایی از نامه‌ها، اعتراض‌ها، شکوائیه‌ها، انواع متنوع از تمبر‌هایی از کشور‌های جهان را می‌توانید در این موزه پیدا کنید. طبقه اول به انواع تمبر‌های یادبود شخصیت‌های مهم، چهره‌های ورزشی، همچنین تمبرهایی با تصاویر رهبران، مناظر طبیعت، حیوانات و نمادهای فرهنگی و هنری کشور‌ها اختصاص دارد. طبقه اول را که دور بزنید به غرفه وزرا می‌رسید که تصاویر اولین وزیران پست و تلگراف و تلفن تا شهدای مخابرات و پست و تلگراف در آن به نمایش گذاشته شده است. انواع صندوق‌های پستی، کیسه‌های پستی، نمونه بازسازی دفاتر پستی قاجاریه تا صندوق‌های امروزی را می‌توانید در این طبقه ببینید. طبقه دوم این موزه مربوط به تلگراف وتلفن و سیستم‌های مخابراتی از اولین خطوط تلگراف تا ماهواره‌های ساخته شده در ایران را شامل می‌شود که فعلا به روی عموم بسته است. در این طبقه از دستگاه‌های فرستنده مورس، فکس‌های اولیه، تلفن‌های دیواری مغناطیسی و دستگاه‌های گیرنده نگهداری می‌شود. البته ما به‌طور اتفاقی هنگام گشت‌زنی در طبقات وارد این بخش شدیم، اما سیستم‌های این طبقه با پیچیدگی‌های این بنای عظیم برای هر بیننده‌ای سوال‌برانگیز است و اشتیاق زیادی را برای دیدن ایجاد می‌کند.مسوولان موزه بازگشایی این بخش و همچنین بخش‌های دیگر در طبقه اول را برای ایام نوروز وعده داده‌اند.


این موزه به جز روزهای تعطیل از شنبه تا چهارشنبه از 16-8 و پنج‌شنبه‌ها 13-8 به روی عموم با بهای بلیت 1000تومان باز است.
تلفن 66701028