مقایسه فنی شورولت کلرادو و تویوتا تاکوما
جان سخت‌ها رودر روی هم
امروز به سراغ دو پیکاپ‌ساز مشهور جهان یعنی تویوتا و شورولت می‌رویم و دو پیکاپ پرطرفدار آنها را رو‌در‌روی یکدیگر قرار می‌دهیم تا عیار هر یک از آنها مشخص شود. در یک سوی میدان پیکاپ تویوتا تاکوما قرار دارد که یک پیکاپ متوسط در میان محصولات تویوتا به حساب می‌آید و در طرف دیگر شورولت کلرادو قرار دارد که در استانداردهای شورولت یک پیکاپ کوچک است. برای یک پیکاپ پیشرانه یا همان موتور اهمیت بالایی دارد. راننده پیکاپ معمولا از ماشین خود انتظارات بالایی دارد که بخش زیادی از این انتظارات را باید موتور ماشین برآورده کند. برای همین هر چه موتور پیکاپ قوی‌تر باشد راننده آن راضی تر خواهد بود. راستش را بخواهید هر دو پیکاپ‌هایی که ما بررسی می‌کنیم از این نظر ضعف دارند.
وقتی دیگر هیچ ماشینی شما را راضی نمی‌کند، وقتش رسیده که به یک پیکاپ فکر کنید. دنیای پیکاپ‌ها روز به روز متنوع‌تر می‌شود. حتی خودروسازانی که تاکنون به فکر تولید پیکاپ نبودند هم کار خود را در این زمینه شروع کرده‌اند و در یکی دو سال آینده این بخش از صنعت خودرو با بازیگران جدیدی رو به رو خواهد شد. از سوی دیگر پیکاپ یا همان وانت، برای کار نیز استفاده می‌شود. این دو مساله در کنار هم موجب شده تا خودروسازانی که دستی در طراحی و تولید پیکاپ دارند هر دو طرف ماجرا را در نظر بگیرند. هم آنها که به دلیل شکل و شمایل این ماشین‌ها به سراغشان می‌روند و هم آنهایی که قصد دارند از پیکاپ برای کار کشیدن استفاده کنند. اینگونه است که پیکاپ‌های معروف جهان امروزه دو ویژگی راحتی و قدرت را در‌هم آمیخته‌اند. امروز به سراغ دو پیکاپ‌ساز مشهور جهان یعنی تویوتا و شورولت می‌رویم و دو پیکاپ پرطرفدار آنها را رو‌در‌روی یکدیگر قرار می‌دهیم تا عیار هر یک از آنها مشخص شود. در یک سوی میدان پیکاپ تویوتا تاکوما قرار دارد که یک پیکاپ متوسط در بین محصولات تویوتا به حساب می‌آید و در طرف دیگر شورولت کلرادو قرار دارد که در استانداردهای شورولت یک پیکاپ کوچک است.
سامورایی سرسخت
تویوتا تاکوما در سال ۱۹۹۵ به بازار آمد. این زمانی بود که تویوتا تصمیم گرفت بازار آمریکا را در بخش خودروهای پیکاپ یا همان وانت هدف بگیرد. بازار آمریکا بزرگ‌ترین بازار پیکاپ‌های متوسط و بزرگ در جهان به حساب می‌آید و از این نظر تویوتا نمی‌خواست این بازار را از دست بدهد. به همین دلیل هم تاکوما را با ویژگی‌هایی که رانندگان پیکاپ در منطقه آمریکای شمالی می‌پسندیدند طراحی کرد. در حال حاضر نیز این پیکاپ در سه سایت تولید می‌شود که هر سه آنها در ایالات متحده قرار دارند.
تویوتا تاکوما زمانی که طراحی شد ذهنیت طراحی ژاپنی بر صنعت خودرو جهان حاکم بود. در این سبک از طراحی زوایای تیز به حداقل رسیده و جای خود را به زوایای منحنی دادند. اما تویوتا تاکوما در همان زمان نیز با سبک طراحی آمریکایی طراحی شد. زوایای تیز و جلو پنجره بزرگ و عمود بر سطح زمین از این پیکاپ ماشینی ساخت که اگر نشان تویوتا را روی بدنه آن نمی‌دیدیم، سخت می‌شد تشخیص داد که یک مدل از تویوتا است. در مدلی که در این تست استفاده شد یعنی مدل 2015 هم تویوتا تاکوما به همین روش ادامه داده است؛ یعنی خودرویی طراحی شده که بازار آمریکای شمالی آن را بپسندد. ظاهر خودرو بیشتر به یک نفربر شبیه شده است رینگ‌های بزرگ همراه با لاستیک‌های آج درشت (گل جنگی) ظاهر خودرو را بسیار حماسی کرده‌اند. در طراحی نمای جلو تاکوما از چراغ‌های بزرگ استفاده شده است. اما این چراغ‌های بزرگ در کنار جلو پنجره آن چندان هم بزرگ به چشم نمی‌آیند، با این حال در قسمت‌های بالای نمای جلو خمیدگی‌هایی دیده می‌شود که سبک طراحی تویوتا را هم در آن یادآوری می‌کند. باتوجه به ابعاد بزرگ خودرو، به نظر می‌رسد جا داشت تا آینه‌های آن را هم بزرگ‌تر طراحی کنند. دماغه تویوتا
تاکوما اگر چه با یک جلو پنجره تخت پوشانده شده، اما ظاهر چندان با ابهتی را در برابر کلرادو تداعی نمی‌کند.
شورشی سخت جان
شورولت کلرادو یکی از محصولات نسبتا جوان در خانواده پیکاپ‌های شورولت است. شورولت این خودرو را در سال ۲۰۰۴ طراحی کرد تا سبد پیکاپ‌های خود را تکمیل کند. اگر چه نام کوچک برای آن گذاشته شده است اما نسبت به پیکاپ‌های آسیایی یک پیکاپ متوسط و حتی بزرگ به حساب می‌آید. طراحان شورولت در بدنه این خودرو ویژگی‌های تراک‌های بزرگ شورولت را به یادگار گذاشته‌اند. رکاب‌هایی که تا پایین کشیده شده‌اند و همچنین بلندی سپر جلو یادآور تراک‌های بزرگ شورولت است. این طراحی اگر‌چه ظاهر این پیکاپ را قدرتمند نشان می‌دهد اما مشکلاتی هم برای آن ایجاد می‌کند که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد. نمای ظاهری کلرادو برگرفته از پیکاپ‌های دهه ۹۰ است که با المان‌های امروزی ترکیب شده‌اند. این ویژگی صاف بودن اجزای نمای خودرو اعم از سپر، جلو پنجره و چراغ‌ها است. نداشتن اختلاف سطح چشمگیر در طراحی نمای جلو خودرو موجب می‌شود تا کل این نما به‌صورت یک پهنه گسترده به نظر برسد. به این ترتیب همه چیز برای تداعی کردن یک نمای قدرتمند آماده می‌شود. کاری که طراحان شورولت کلرادو به خوبی آن را انجام داده‌اند. از این رو ظاهر کلرادو از تاکوما قدرتمندتر به نظر می‌رسد.
اما در نمای جانبی ماجرا تفاوت دارد. ارتفاع بیشتر تاکوما و کشیده تر بودن بدنه آن باعث می‌شود که از این نما، تویوتا وانت قدرتمندتری به نظر برسد. اگر‌چه قدرت پیکاپ‌ها باید در میدان عمل آزمایش شود اما برای کسانی که پیکاپ را از جنبه جذابیت‌های ظاهری آن برای سواری انتخاب می‌کنند کلرادو می‌تواند وسوسه‌انگیزتر باشد، به خصوص که در نمای جلو آن از زه‌های کرومی هم استفاده زیادی شده است و همین زرق و برق می‌تواند طرفداران بیشتری را به سویش جلب کند.
پیشرانه‌های حداقلی
برای یک پیکاپ پیشرانه یا همان موتور اهمیت بالایی دارد. راننده پیکاپ معمولا از ماشین خود انتظارات بالایی دارد که بخش زیادی از این انتظارات را باید موتور ماشین برآورده کند. برای همین هر چه موتور پیکاپ قوی‌تر باشد راننده آن راضی تر خواهد بود. راستش را بخواهید هر دو پیکاپ‌هایی که ما بررسی می‌کنیم از این نظر ضعف دارند؛ یعنی دارای موتورهایی حداقلی هستند. یعنی این طور بگوییم که کمتر از این دیگر نمی‌شود و خودرو در انجام وظایفش با مشکل مواجه خواهد شد. هر دو آنها موتورهای شش سیلندر ۳۵۰۰ سی سی دارند با این تفاوت که موتور کلرادو کمی بیشتر از ۳۵۰۰ سی سی است و موتور تاکوما کمی کمتر. اما این اختلاف به میزانی نیست که معنی‌دار باشد و هر دو آنها را اصطلاحا ۳۵۰۰ سی‌سی می‌گویند. حجم دقیق موتور شورولت کلرادو ۳۵۶۴ سی سی است و حجم دقیق موتور تویوتا تاکوما ۳۴۵۶ سی سی. موتور شورولت کلرادو ۳۰۵ اسب بخار و موتور تاکوما ۲۷۸ اسب بخار قدرت تولید می‌کند. شاید در وهله اول به نظر برسد که این تفاوت قدرت به دلیل بالاتر بودن حجم موتور شورولت کلرادو است. البته اینگونه است؛ اما این همه دلیل آن نیست و اختلاف ۱۰۸ سی‌سی در حجم موتور نمی‌تواند این
اختلاف در قدرت را ایجاد کند. دلیل اصلی قدرت بیشتر موتور شورولت کلرادو در بالا بودن ضریب تراکم سیلندرهای آن است. زمانی که ضریب تراکم بالا باشد، قدرت پرتاب پیستون بیشتر می‌شود. همین مساله در مورد گشتاور این دو موتور نیز صدق می‌کند که در جدول پیوست آمده است. هر چند به نظر می‌رسد گشتاور هر دو خودرو برای پیکاپ کم باشد. نه اینکه کم باشد، راضی‌کننده نیست. اگر به رانندگی با پیکاپ‌های هشت سیلندر عادت داشته باشید، این گشتاور شما را راضی نخواهد کرد. گیربکس هر دو خودرو شش سرعته است که در ادامه بیشتر در مورد آن خواهیم گفت.
کابین‌های جادار
امروزه سبک طراحی پیکاپ‌ها به‌گونه‌ای شده که به آنها به چشم یک خودرو صرفا برای کار و باربری نگاه نمی‌کنند؛ بلکه نیازهای کسانی که قصد پیکاپ سواری به‌عنوان خودرو روزمره‌شان را دارند هم در نظر می‌گیرند. در طراحی کابین این دو پیکاپ نیز این موضوع کاملا در نظر گرفته شده است. صندلی‌های هر دو پیکاپ به‌صورت مبله طراحی شده‌اند. ویژگی‌های طراحی اسپرت در هیچ‌کدام دیده نمی‌شود. به این ترتیب آنها برای رانندگی طولانی‌مدت یا در مسیرهای آفرود که دست انداز زیادی دارد، کاملا مناسب هستند. روکش صندلی هر دو پیکاپ چرم مصنوعی است؛ اما در تویوتا با استفاده از چرم طرحدار فضای داخلی زیباتری ایجاد شده است. در عوض فضای داخلی پیکاپ شورولت به دلیل استفاده از چرم سیاه یک دست بزرگ‌تر دیده می‌شود. در حالی که در واقعیت ماجرا برعکس است. پیکاپ تاکوما فضای داخلی بزرگ‌تری دارد. به خصوص برای کابین عقب اگر قدی بالاتر از ۱۸۰ سانتیمتر داشته باشید فضا برای شما کمی تنگ خواهد بود. راستش را بخواهید شورولت کلرادو یک پیکاپ یک و نیم کابین بوده که در نسل‌های جدید آن را به دو کابین تبدیل کرده‌اند. در بخش طراحی کنسول و جلو داشبورد طراحان هر دو پیکاپ سعی کرده‌اند با فضای بزرگی که در اختیار داشته‌اند، فضایی متفاوت از خودروهای سواری ایجاد کنند. این کار از طریق طراحی هواکش‌های بزرگ و نمایش بزرگ انجام شده است. در کل می‌توان گفت تویوتا از این فضای زیاد استفاده بهتری کرده و با پخش کردن کلیدهای کنترلی ذهنیت داشتن یک خودرو با آپشن زیاد و امکانات بالا را بهتر القا می‌کند. روی کنسول اما بازی به سود شورولت کلرادو رقم می‌خورد. در تویوتا تاکوما ترمز دستی را روی کنسول تعبیه کرده‌اند. به این ترتیب ناگزیر شده‌اند دسته دنده را به سمت صندلی شاگرد منتقل کنند؛ اما در شورولت کلرادو دسته دنده به راننده نزدیک‌تر است و از این نظر طراحی خوش آرگونومی‌تری دارد.
در جدال جاده
اما از هر چه بگذریم سخن از راندن و رانندگی خوش‌تر است. این دو پیکاپ پرمدعا را به جاده می‌بریم تا آنها را در میدان عمل بررسی کنیم. خوشبختانه گیربکس هر دو خودرو شش سرعته است و این مقایسه را هم ساده‌تر و هم منصفانه می‌کند. ابتدا در آزمون جاده آسفالته شتاب هر دو خودرو را اندازه‌گیری می‌کنیم. منطقه‌ای که این خودروها در آن تست شدند از سطح دریا ارتفاع بالاتری دارد به همین دلیل کاهش فشار روی شتاب آنها اثر منفی می‌گذارد. در چند باری که تست شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر روی این دو پیکاپ انجام شد در تمامی موارد خودرو پیکاپ شورولت کلرادو عملکرد بهتری داشت. در نهایت هم بهترین زمانی که برای آن ثبت شد ۶/ ۷ ثانیه بود در مقابل ۱/ ۸ ثانیه برای پیکاپ تاکوما. بالاخره آن ۲۷ اسب بخار قدرت بیشتر در کلرادو کار خودش را کرد و شتاب بهتری را برای آن ثبت کرد. اما قدرت همه چیز نیست به خصوص وقتی بحث سرعت پیش می‌آید. سرعت نهایی شورولت کلرادو ۱۷۰ کیلومتر در ساعت است؛ در حالی که تویوتا تاکوما به راحتی به سرعت ۱۸۵ کیلومتر بر ساعت هم رسید. دلیل اصلی آن عملکرد بهتر دیفرانسیل‌های آن ارزیابی شد. پس از آن نوبت به آزمون جاده خاکی یا آفرود این دو خودرو می‌رسد. هر دو خودرو دو دیفرانسیل هستند و در آفرود می‌توانند عملکرد خوبی داشته باشند. اما ارتفاع بیشتر تویوتا تاکوما اینجا به کار می‌آید و باعث می‌شود با خیالی آسوده‌تر به سنگ و خاک بزنیم. لبه‌های بلند سپر و رکاب تویوتا کلرادو که پیش‌تر صحبتش شد اگر چه موجب زیباتر شدن آن می‌شوند، اما به همان میزان هم از توانایی آفرود آن می‌کاهند. سومین آزمایشی که روی این دو خودرو انجام شد آزمون حمل بار آنها بود. هر دو خودرو دارای فنربندی قدرتمندی هستند؛ اما در ظاهر به نظر می‌رسد که شورولت کلرادو دسته فنر ضخیم‌تری دارد. این موضوع در آزمون عملی نیز خودش را نشان داد. شورولت کلرادو با آنکه از نظر جثه در کلاس پایین‌تری قرار می‌گیرد، اما از نظر توانایی حمل بار قدرت بیشتری دارد. این اختلاف نزدیک به ۳۰۰ کیلوگرم است. ظرفیت بارگیری هر یک از این خودروها در جدول ضمیمه درج شده است. البته در مورد هر یک از این خودروها گفته می‌شود که تا ۵۰۰ کیلوگرم بیشتر از این نیز می‌توانند بار حمل کنند؛ اما این تاثیری در نتیجه نهایی نداشته و کماکان شورولت کلرادو از این نظر برتر است. در مورد مصرف سوخت انتظار ما این بود که تویوتا مصرف سوخت پایین‌تری داشته باشد. اما در نهایت پس از یک رانندگی ۳۰۰ کیلومتری در شهر و جاده با هر یک از خودروها که با سرعت‌های یکسان هم انجام گرفت، مشاهده شد که مصرف سوخت آنها با یکدیگر برابر بوده و نزدیک به ۱۵ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر ترکیبی است.
ارسال نظر