بودجه اندک و متولی بسیار!
حوزه هنری از جمله مهمترین مراکز فرهنگی شهر محسوب میشود که میتواند نقش مهمی در اعتلای هنر و فرهنگ شهر ایفاکند. اما این نهاد فرهنگی مشکلات بسیاری دارد که سیدیننیا با صراحت به بیان آنها پرداخته است. حوزه هنری با طیف وسیعی از هنرها و هنرمندان رو به رو است، به عنوان نمونه دفتر هنرهای تجسمی حوزه هنری باید ۱۷ رشته هنری را حمایت کند اما چتر حمایتی حوزه نتوانسته آنگونه که باید و شاید به همه هنرها با عدالت کامل گسترده شود. حوزه هنری اما با چالشهای دیگری هم مواجه است که شاید ترمزش را نیز همینها کشیدند.
حوزه هنری از جمله مهمترین مراکز فرهنگی شهر محسوب میشود که میتواند نقش مهمی در اعتلای هنر و فرهنگ شهر ایفاکند. اما این نهاد فرهنگی مشکلات بسیاری دارد که سیدیننیا با صراحت به بیان آنها پرداخته است. حوزه هنری با طیف وسیعی از هنرها و هنرمندان رو به رو است، به عنوان نمونه دفتر هنرهای تجسمی حوزه هنری باید ۱۷ رشته هنری را حمایت کند اما چتر حمایتی حوزه نتوانسته آنگونه که باید و شاید به همه هنرها با عدالت کامل گسترده شود. حوزه هنری اما با چالشهای دیگری هم مواجه است که شاید ترمزش را نیز همینها کشیدند. تغییر مدیریت حوزه در چند روزی که گذشت، مساله اقتصاد هنر را دوباره بر سر زبان ها انداخت اما در همین ابتدای کار باید دید که مدیر جدید چگونه میتواند در عین خروج از بحرانها، اقتصاد هنر را هم در اصفهان تقویت کند.
نهادی که ردیف استخدامی ندارد
بسیاری از روسای دفاتر حوزه هنری را در محل کارشان نمییابید! زیرا هرکدام در جای دیگری نیز به فعالیت مشغولند و حوزه هنری ردیف استخدامی برای روسای دفاتر ندارد و نمیتواند بیش از ۸۰ ساعت از این نیروها کار بخواهد. این مسئله باعث شده تا بارها هنگام مراجعه به دفاتر به در بسته بخورید و در مقابل بسیاری از هنرمندان به دلیل عشقی که به هنر خود دارند در این نهاد به فعالیت مشغول شدهاند.
تنگنظریها، سد راه تئاتر و موسیقی
حوزه هنری در زمینه موسیقی و تئاتر در سالهای قبل فعالیتهای خوبی داشت. دلیل فعالیت آن نیز استقلال این نهاد در ارایه مجوز به اهالی تئاتر بود. تئاتریها میتوانستند تنها با مجوز حوزه هنری به روی صحنه بروند اما در سالهای قبل سختگیریها و فشارهایی که ارشاد به حوزه هنری وارد آورد، باعث شد تا این فعالیتها رنگ ببازند و سالنهای حوزه هنری دیگر برگزاری تئاترهای متعدد را شاهد نشدند. در مورد موسیقی نیز کنسرتهای بسیاری برگزارشد و حتی در یک سال تعداد این کنسرتها به عدد۳۷ رسید؛ همچنین برگزاری کنسرت ویژه بانوان در سینما سپاهان از دیگر خلاقیتهای مدیران حوزه هنری محسوب میشود. اما در اینجا نیز پای ارشاد و محدودیت های ایجادشده به میان آمد تا کنسرت های موسیقی آرام آرام رنگ سکوت به خود بگیرد. علاوه بر این کلاسهای موسیقی حوزه هنری با رونقی که داشت، مرجعی برای حفظ و آموزش تخصصی این هنر بود، اما با قانون منع تدریس استاد مرد به خانمها، دیگر حوزه هنری نتوانست برخی سازها را تدریس کند و هنرجویان خود را از دست داد. برخی اساتید موسیقی نیز به دلیل عقبنشینی حوزه هنری در این زمینه دیگر به تدریس در این نهاد ادامه ندادند.
سینماهایی که واگذار شدند و نشدند!
پس از فرمان مقام معظم رهبری در مورد واگذاری سینماها به حوزه هنری، شش سینما در اصفهان که تا قبل از آن زیر نظر بنیاد شهید اداره میشد شامل این فرمان شدند. با پیگیریهای رییس وقت حوزه هنری، بنیاد شهید سرانجام به پس دادن سینماها راضی شد تا اینکه بالاخره سه سینمای خانواده، ساحل و فلسطین را به این نهاد واگذار کرد اما سینماهای همایون، اندیشه و ایران همچنان در کش و قوس این واگذاری ماندند و با اینکه سیدین نیا اعتراضات تندی نسبت به این موضوع داشت و در رسانهها به صراحت از مسئولان بنیاد شهید انتقادکرد؛ اما این سینماها به حوزه هنری واگذار نشدند. از سوی دیگر سینماهایی که واگذار شدند دچار مشکلات عدیده بودند که حوزه هنری مجبور به بازسازی آنها بود تا با جذب اعتبار از بخش خصوصی آنها را نوسازی کند: سینما فلسطین که هنگام واگذاری به ویرانهای تبدیل شده بود، اکنون ساخته شده و سینما خانواده نیز اکنون در حال بازسازی است. این ها نمونههایی از اقدامات حوزه هنری هستند.
هنرهای تجسمی و ادبیات در فراموشی
با اینکه حوزه هنری دارای ساختمانهایی همچون موزه خط و خانه هنرمندان و گالری نقش خانه است اما نتوانسته نقش پررنگی در سالهای اخیر در هنرهای تجسمی بازی کند. هرچند یک تنه نیز نمیتوان این بار سنگین را برداشت اما از رسالتهای حوزه هنری که آموزش و پژوهش است، فعالیت درخوری دیده نشد؛ درحالیکه برگزاری کلاسهای متنوع میتواند به غنای هنرهای تجسمی در شهر کمک کند. ادبیات نیز هنر فراموش شدهای با متولیان بسیاراست: از دانشگاه گرفته تا حوزه هنری اما هیچ یک نتوانسته ساز و کاری همچون همایش و سمینار و کلاس خاص برای علاقهمندان این عرصه فراهم کند.
طنز و کاریکاتور و آسیفا
اگر هنرمندان کاریکاتوریست و انیماتور در اصفهان فعال نبودند شاید در این دو حوزه نیز با رکود بسیاری مواجه بودیم، اما فعالیت بسیاری که بر بستر حوزه هنری انجام گرفت باعث شد تا کاریکاتور در اصفهان رونق یابد و آسیفا نیز بتواند به فعالیت خود ادامه دهد. با این حال جای حمایتهای مالی و بین سازمانی برای رشد و گسترش این هنرها خالی است. کاریکاتوریستها نیاز به شناخته شدن دارند و انیماتورها نیاز به حمایت از صدا و سیما، این در حالی است که مدیر آسیفا به تازگی از بیمیلی مسئولان صداو سیما نسبت به انیمیشن خبر داده و وضع خوبی در این زمینه ترسیم نکرده است.
رونق اقتصاد هنر از راه غیرمستقیم
با توجه به چالشهایی که حوزه از درون با آنها رو به رو است، انتظار ورود مستقیم آن به مکانهایی همچون گالریها و سینماها و... برای رونق شهر در قدم اول شاید بیش از اندازه باشد. از سوی دیگر در این سالها بر ورود بخش خصوصی به هنر تأکید شده و دولتیها قصد دارند که دیگر به جز وظایف حاکمیتی و نظارتی به مقوله هنر وارد نشوند، حتی نهادهایی همچون شهرداری نیز بر این رویکرد تأکید دارند. علاوه بر این بودجه حوزه هنری به اعتقاد مدیر سابقش برای اجرای برنامهها ۴۰۰ میلیون تومان بیشتر نیست!
بنابراین حوزه هنری میتواند با تخصصیکردن هنر و نقش پررنگ در آموزش هنر و توانمندسازی هنرمندان جوان شهر آنها را آماده رقابت و جلب نظر بخش خصوصی برای سرمایهگذاری کند تا شاهد پیشرفت اقتصاد هنر در همه عرصهها در اصفهان باشد. درصورتیکه حوزه هنری بتواند در هر رشتهای آموزش لازم را ارایه کند هم میتواند هنرمندان توانمند تربیت و هم هنردوستان را به خود جلب کند. همچنین درگیریهای خود را با دیگر نهادها کاهش میدهد و میتواند انرژی خود را صرف نشستهای تخصصی در زمینه ادبیات، کارگاههای هنرهای تجسمی، تئاترخوانی اهالی نمایش، آموزش موسیقی و... کند.
سید مهدی سیدیننیا
سید مهدی سیدیننیا که اکنون به ۴۸ سالگی رسیده، دانش آموخته تلویزیون از دانشگاه صداوسیماست و سالهاست بر کرسیهای مدیریتی در حوزه فرهنگ اصفهان تکیه زده. فعالیت سیدیننیا به سال۱۳۶۲ و عضویت در اولین هیاتهای مذهبی دانشآموزی و دو سال بعد راهاندازی اولین مرکز فرهنگی در اصفهان برمیگردد. او سپس به بخش دولتی وارد میشود و از سال۷۵ تا ۸۲ در مرکز صداوسیمای اصفهان از امور اداری و مدیر پخش گرفته تا مدیر آگهیهای بازرگانی و مدیریت تولید به کار مشغول میشود. سیدین نیا سپس به سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان میرود و از سال۸۲ تا ۸۳ معاون اداری مالی و تفریحی علی قاسمزاده مدیرعامل سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان میشود. پس از آن، مطبوعات جایی است که سیدین نیا با آن مواجه و از ۸۴ تا ۸۸ عضو هیاتمنصفه مطبوعات اصفهان میشود. اما جایی که بیش از همه بر آن تکیه زده، حوزه هنری اصفهان است. سیدیننیا از سال ۸۳ به سمت ریاست حوزه هنری اصفهان منصوب شد و تا چندی قبل مدیریت این مجموعه را بر عهده داشت. او اکنون به سمت مدیر پروژه شهر هنر منصوب شده است.
مهدی احمدی فر
مهدی احمدی فر متولد ۱۳۴۴ و دارای مدرک دکترا در طب است و سابقه مدیریت ۲۰ ساله در حوزههای بهداشت و درمان، آموزشی، فرهنگی، صداوسیما و دانشگاه دارد و سابقه تدریس در دانشگاه پیام نور را نیز در کارنامه خود ثبت کرده است. آغاز فعالیتهای فرهنگی وی به مسئولیت دفتر انجمنهای اسلامی دانش آموزان اصفهان در دهه ۶۰ بازمیگردد: زمانی که او از پیشگامان تأسیس مراکز فرهنگی در شهر اصفهان بود و حضور فعال او در انجمنهای اسلامی مدارس به مراکز فرهنگی کشیده شد. احمدی فر سپس با عنوان پژوهشگر و مدیر واحد پژوهش پا به صداوسیما گذاشت و دو رتبه کشوری برتر در جشنواره تولیدات مراکز صدا و سیما راکسب کرد. وی همچنین عضو شورای طرح و برنامه صدا و سیما، تهیهکننده و برنامهساز تلویزیون (فعالیت مستقیم در حوزه برنامهسازیهای فرهنگی علمی و آموزشی) و کارشناس برنامههای علمی و آموزشی این مرکز بوده است. در نهایت مدیریت شرکت سروش صدا و سیما و مشاور رسانهای ریاست دانشگاه علوم پزشکی از جمله آخرین سمتهایی بوده که در آنها خدمت داشته و اکنون قرار است به مدت سه سال سکان حوزه هنری اصفهان را بگرداند.
ارسال نظر