5 نکته مالی برای والدین تازه کار!
اگر به‌تازگی صاحب فرزند شده‌اید، احتمالا موضوعات زیادی وجود دارند که بیشتر از گریه نوزاد شما را شب‌ها بیدار نگه می‌دارند. برای والدینی که برای اولین‌بار صاحب فرزند شده‌اند تولد کودک از نظر احساسی هیجان‌انگیز و از نظر چشم‌انداز مالی دلهره‌آور است.


براساس آمار وزارت کشاورزی آمریکا، هزینه بزرگ کردن کودکی که در سال 2013 به دنیا آمده است تا سن 18 سالگی برای یک زوج با درآمد متوسط اندکی بیش از 245 هزار دلار است. این برآورد شامل هزینه سنگین فرستادن فرزند به دانشگاه نیست. بسته به محل زندگی و میزان درآمد، هزینه بزرگ کردن فرزند می‌تواند بیشتر باشد. برای مثال خانواده‌ای با درآمد بالا که در منطقه شهری در شمال شرق آمریکا زندگی می‌کند، برای بزرگ‌ کردن یک فرزند باید نزدیک به 455 هزار دلار هزینه کند. داگلاس بونپارت، برنامه‌ریز مالی که متخصص کار با نسل هزاره است، می‌گوید:«پدر و مادر شدن افراد را وادار می‌کند به موضوعات مالی‌ای رسیدگی کنند که در گذشته بر آنها تمرکز نمی‌کردند.» او که فرزندش به زودی به دنیا خواهد آمد می‌گوید: «وقتی بچه دارید، از نظر مالی دست‌تان بسته است.»اگر برای اولین‌بار دارای فرزند شده‌اید و یا در انتظار فرزند هستید و در مورد مسائل مالی نگرانید، پیشنهادهایی را که کارشناسان ارائه می‌کنند مطالعه کنید:


اهداف مالی‌تان را مشخص کنید. مت بکر، موسس شرکت برنامه‌ریزی مالی«مام‌اند دد مانی» که به والدین خدمات می‌دهد، می‌گوید بسیاری از افراد وقتی صاحب فرزند می‌شوند، اهداف‌شان تغییر می‌کند، بنابراین مهم است که مشخص کنید در آینده نزدیک به دنبال چه چیزی هستید. او همچنین می‌گوید:«باید با همسرتان برنامه منظمی تهیه کنید و درباره اهدافتان گفت‌وگو و پیشرفت‌تان را ارزیابی کنید. اطمینان حاصل کنید در مورد آنچه که انجام می‌دهید و چگونگی پیشبرد کارها، در یک مسیر قرار دارید.» بسیاری از والدین بین اهداف مختلف سرگردان می‌شوند، اهدافی مانند پس‌انداز برای دانشگاه، بازنشستگی و پیش پرداخت مسکن. بهترین کار این است که آنچه را که به راحتی می‌توانید از عهده آن برآیید انجام دهید. این مساله به این معنی است به‌طور موقت برخی از اولویت‌‌ها را به تعویق بیندازید و اولویت‌هایی را در نظر بگیرید که از نظر مالی می‌توانید از عهده آن برآیید. برای بسیاری از خانواده‌های آمریکایی هزینه‌های مراقبت از کودک بیشتر از هزینه اجاره‌خانه است. بنابراین بسیاری از زوج‌ها تصمیم می‌گیرند یکی از والدین در خانه بماند و از کودک مراقبت کند. این مساله به این معنی است که خانواده باید با پول کمتری سر کند، آن هم زمانی که هزینه‌های خانواده افزایش یافته است.


بودجه تعیین و هزینه‌ها را ردگیری کنید. یک بودجه واقع‌گرایانه تعیین کنید که منعکس‌کننده سبک جدید زندگی‌تان باشد و هزینه‌های‌تان را ردگیری کنید. اگر هزینه ‌مسکن و دیگر هزینه‌های‌تان به دلیل بزرگ‌تر شدن خانواده افزایش یافته است، یک بودجه ماهانه جدید تعیین کنید که این هزینه‌های اضافه را منعکس کند. اگر در یکی دو ماه اول نتوانستید به این بودجه پایبند باشید، مایوس نشوید. بلکه بودجه خود را دوباره تنظیم کنید تا بالاخره به بودجه‌ای برسید که سازگار با خانواده‌تان باشد. به خودتان فرصت بدهید. استاد شدن در زمینه مالی زمان می‌برد. رسیدن به یک بودجه مناسب سه ماه یا بیشتر طول می‌کشد. از سوی دیگر، ردگیری هزینه‌ها به شما کمک می‌کند بفهمید آیا پول‌تان صرف چیزهایی شده است که واقعا برای‌تان اهمیت داشته است، یا نه. این کار اطلاعاتی را در اختیارتان می‌گذارد که برای به پیش رفتن به آنها نیاز دارید. این کار یک تجربه راهگشاست. یک ذخیره اضطراری ایجاد کنید. کسانی که در انتظار فرزند هستند باید یک صندوق اضطراری داشته باشند که مبلغی به اندازه هزینه‌های سه تا شش ماه در آن باشد. این پول را می‌توان صرف هزینه‌های پیش‌بینی نشده درمانی کرد و یا برای زمانی نگه داشت که مادر به دلیل مسائل مربوط به سلامتی برای مدتی طولانی‌تر از حد انتظار نمی‌تواند سر کار برود.


پس‌اندازها و پرداخت بدهی‌های‌تان را خودکار کنید. زمانی که اهداف مالی‌تان را مشخص کردید، اگر پرداخت‌ها و پس‌اندازهای‌تان را خودکار کنید، احتمال بیشتری وجود دارد که درجهت رسیدن به اهداف‌تان پیشرفت مستمر داشته باشید. وقتی پس‌اندازها یا پرداخت بدهی‌های‌تان را خودکار کنید، اهداف‌تان را اولویت‌بندی می‌کنید و بقیه امور زندگی‌تان را با آن اولویت‌ها منطبق می‌کنید. بیمه عمر تهیه کنید. پدر و مادر شدن بسیاری از افراد را ترغیب می‌کند برای اولین‌بار بیمه عمر تهیه کنند. باید یک بیمه عمر مناسب داشته باشید، اما نه بیشتر از آنچه نیاز دارید. یک بیمه مناسب باید معادل ۱۰ برابر درآمد سالانه‌تان را پوشش دهد. بسیاری از والدین با محاسبه هزینه‌هایی مانند شهریه دانشگاه، بیمه‌ای خریداری می‌کنند که بیش از این مبلغ را تحت پوشش قرار می‌دهد. پدر یا مادری که در خانه می‌ماند هم باید بیمه عمر داشته باشد، زیرا در صورت فوت او، والد دیگر هزینه‌های بالاتری را برای مسائلی مانند مراقبت از کودک متحمل می‌شود.

منبع: سی ان بی سی