بررسی نقش تغذیه در جدال با پارکینسون
جاوید نجفی
کارشناس تغذیه و رژیم‌درمانی
بیماری پارکینسون همان لرزش در وضعیت استراحت بوده که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود. شیوع پارکینسون در تمام مناطق دنیا یکسان است، یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه فرقی نمی‌کند، به‌طورکلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح کننده ماده‌ای به نام دوپامین که یک انتقال‌دهنده عصبی است، رخ می‌دهد. افزایش نسبت استیل‌کولین به دوپامین در عقده‌های قاعده‌ای مغز موجب علائم ترمور، سفتی عضلات، کندی حرکات و در نهایت آنچه باعنوان «پارکینسون» می‌شناسیم، می‌شود.
جاوید نجفی
کارشناس تغذیه و رژیم‌درمانی
بیماری پارکینسون همان لرزش در وضعیت استراحت بوده که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است اما در جوانان هم دیده می‌شود. شیوع پارکینسون در تمام مناطق دنیا یکسان است، یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه فرقی نمی‌کند، به‌طورکلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح کننده ماده‌ای به نام دوپامین که یک انتقال‌دهنده عصبی است، رخ می‌دهد. افزایش نسبت استیل‌کولین به دوپامین در عقده‌های قاعده‌ای مغز موجب علائم ترمور، سفتی عضلات، کندی حرکات و در نهایت آنچه باعنوان «پارکینسون» می‌شناسیم، می‌شود.
علائم پارکینسون
پارکینسون براساس دو علامت یا بیشتر از چهار علامت اصلی بیماری مشخص می‌شود. ارتعاش و لرزش دست و پا در حالت استراحت، کندی حرکات، سختی و خشک شدن دست و پا و بدن و نداشتن تعادل، چهار علامت اصلی را تشکیل می‌دهند. در مراحل اولیه بیماری، ارتعاش اندام، ملایم است و معمولا در یک طرف بدن وجود دارد و به درمان نیازی نیست اما با پیشرفت بیماری، فرد قادر به پنهان کردن لرزش‌های شدید اندام به‌ویژه هنگامی‌که می‌خواهد تمرکز بیشتری داشته باشد، نیست.
ریسک فاکتورها
درموارد ابتلا فاکتورهای سن، موتاسیون ژنی و ابتلا در بستگان درجه اول و استفاده از حشره‌کش‌ها، مصرف چربی‌های اشباع، کمبود اسید فولیک و ب۶ نیز موثر هستند. محققان دریافتند احتمال تشخیص پارکینسون در سال‌های بعدی عمر بیماران مبتلا به دیابت ۸۳ درصد بیشتر از افراد عادی است.
رژیم درمانی مبتلایان
مطمئن شوید که سه‌چهارم دریافت غذایی این بیماران از موادغذایی خام مانند دانه‌ها و مغزهاست .از آنجاکه اسید آمینه ال - فنیل آلانین ممکن است به کاهش علائم بیماری پارکینسون کمک کند، مواد غذایی مانند مغزها، ماهی،گردو،کدوتنبل،کنجد، لوبیا، نخود و عدس را در رژیم غذایی خود بگنجانید.مقدار پروتئین رژیم غذایی باید به۷۰ گرم در روز کاهش یابد، زیرا مصرف زیاد مواد غذایی پروتئینی می‌تواند باعث کاهش تاثیر داروی لوودوپا شود.به جای مصرف گوشت و ماکیان، سایرمنابع پروتئین مثل جو، سویا، ماست، لوبیاها و عدس را استفاده کنید.یکی از روش‌های توصیه شده، محدودیت پروتئین در طول روز و مصرف آن در وعده شام، میان‌وعده و پیش از خواب است. توجه داشته باشید مصرف پروتئین ممکن است با اثرات داروی لوودوپا تداخل پیدا کند، همچنین درصورت استفاده از این دارو باید میزان دریافت مواد غذایی حاوی ویتامین۶ مانند موز، ماهی، گوشت، جگر، جوی دوسر، بادام‌زمینی، سیب‌زمینی و غلات کاملا کنترل شود، زیرا مصرف همزمان ویتامین ب۶ با لوودوپا باعث از بین رفتن اثر ضدپارکینسون لوودوپا می‌شود و با مصرف خوراکی پنج میلی‌گرم ویتامین ب۶ معکوس می‌شود.از مصرف باقلا خودداری شود .باقلا حاوی دوپامین است و خوردن بیش از یک‌دوم لیوان از آن به همراه دوز روزانه لوودوپا می‌تواند سبب بروز علائم ناشی از مصرف زیاد دوپامین گردد.
تغییر سبک زندگی
ورزش: فعالیت جسمانی و داشتن تمرینات متوسط روزانه می‌تواند به عملکرد طبیعی عضلات کمک کند. تمرینات انتخابی مثل قدم زدن، آهسته دویدن، شنا و حرکات کششی سبب حرکت عضلات و پمپاژ قلب می‌شود.
سموم: آفت‌کش‌ها، پاک‌کننده‌ها و سایر ترکیبات شیمیایی که به‌طور معمول در محیط زندگی استفاده می‌شوند، با بیماری پارکینسون ارتباط دارند. اگرچه ممکن است قرار گرفتن در معرض چنین موادی مکرر نباشد، ولی حتی مقادیر کم آن‌ها هم می‌تواند مشکلاتی را برای کودکان، کهنسالان و افراد بیمار ایجاد کنند.
ارسال نظر