زینب موسوی

عضو گروه خبر

«آشتی ملی» هرچند در زمره واژگان ناآشنا جای ندارد، اما این روزها به ابتکار رئیس دولت اصلاحات، به کلیدواژه‌ای در عرصه سیاسی تبدیل شده است.به نظر می رسد او که خود بنا به تصمیم نانوشته‌ای ممنوع التصویر است، این موضوع را برای کاهش فاصله‌های احتمالی میان جریان‌های سیاسی، آن هم در فقدان آیت‌الله هاشمی طرح کرده است؛ موضوعی که از یک سو اصلاح‌طلبان از آن استقبال کرده و از سوی دیگر، چندان به مذاق اصولگرایان خوش نیامده است. آنچه اصلاح‌طلبان به‌عنوان یکی از الزامات آشتی ملی یاد می‌کنند موضوع رفع حصر محصورینی است که پس از حوادث سال ۸۸ تاکنون در حصر به‌سر می‌برند؛ ماجرایی که اصولگرایان به‌گونه‌ای دیگر به آن می‌نگرند. مصداقی از این نگاه، دیدگاه نبی حبیبی دبیرکل حزب موتلفه است که آنچه را تحت عنوان آشتی ملی مطرح شده، آب در هاون کوبیدن می‌داند.

از سویی اظهارات آیت‌الله آملی لاریجانی هم که از موضوعیت نداشتن موضوع آشتی ملی سخن گفته و دلیل این امر را نبود اختلافات سیاسی در کشور و نیز قهر نبودن مردم با یکدیگر عنوان کردقابل توجه است، به باور او آن افرادی که در جریان حوادث سال ۸۸ از مردم جدا شدند، خطا کرده‌اند و باید از مسیر نادرستشان برگشته و به مردم بپیوندند. با این حال، برخی اصولگرایان معتدل نیز آشتی ملی را برای این برهه از زمان لازم می‌دانند؛ علی مطهری به‌نظر می رسد در پاسخ به اظهارات آملی لاریجانی،مبنی بر اینکه مردم با هم قهر نیستند گفته: در پی حوادث سال ۸۸ بخشی از مردم از بخشی از نظام دلگیر هستند و نیاز به آشتی ملی است. به باور مطهری راه رفع این کدورت قبول اشتباه از سوی دو طرف ماجرای ۸۸ است