چطور همکار آزاردهندهمان را تحمل کنیم؟
به نظر میرسد که برای برخی افراد ابدا اهمیتی ندارد که باعث آزار دیگران شوند، چنین افرادی همه جا وجود دارند، در محل کار، در خیابان و در هرمکان عمومی قابل تصوری، این افراد اهمیتی نمیدهند که بهای مزهای که میپرانند ناراحتی یک شخص و یا شاید نابود شدن روحیه او برای یک روز کامل است، اما وقتی هدف چنین افرادی در محل کارمان هستیم چه باید بکنیم؟ بیش از هر چیز باید بدانید افرادی که با کلمات و رفتار خود برای دیگران دلخوری و مزاحمت بیدلیل ایجاد میکنند، بیش از هر چیز احساس ناامنی درونی میکنند، اگر شما بتوانید فورا این نکته را بیاد بیاورید نادیده گرفتن رفتار این افراد خیلی آسانتر است، اما هرچند بیاعتنایی مطلق و نادیده گرفتن افراد در دیدارهای تصادفی و کوتاهمدت است اسان است، اما در محیطهای کاری، نادیده گرفتن همکارتان چندان ساده نیست، وظایف در ادارات و شرکتها اغلب در هم تنیده هستند و بیشتر اوقات شما به کمک و همکاری فرد مزاحم برای پیشبرد وظایف تان نیازمندید، در چنین شرایطی عکسالعمل شما چیست؟ خودخوری؟ خشم و بیزاری؟ ایا برای تان پیش آمده است که در جواب اظهارنظر گزنده و نامربوط همکارتان سکوت کنید و سپس تمامی روز را به
فکر کردن در خصوص عکسالعمل مناسب در هنگام حمله بعدی بیاندیشید؟ چه کار میتوانید کنید که در عین محافظت از خودتان به همکارتان کمک کند که شخص بدتری نشود؟ این چند توصیه را بخاطر بسپرید تا بتوانید در عین تسلط بر اوضاع، آن را بدتر نکنید.
به نظر میرسد که برای برخی افراد ابدا اهمیتی ندارد که باعث آزار دیگران شوند، چنین افرادی همه جا وجود دارند، در محل کار، در خیابان و در هرمکان عمومی قابل تصوری، این افراد اهمیتی نمیدهند که بهای مزهای که میپرانند ناراحتی یک شخص و یا شاید نابود شدن روحیه او برای یک روز کامل است، اما وقتی هدف چنین افرادی در محل کارمان هستیم چه باید بکنیم؟
بیش از هر چیز باید بدانید افرادی که با کلمات و رفتار خود برای دیگران دلخوری و مزاحمت بیدلیل ایجاد میکنند، بیش از هر چیز احساس ناامنی درونی میکنند، اگر شما بتوانید فورا این نکته را بیاد بیاورید نادیده گرفتن رفتار این افراد خیلی آسانتر است، اما هرچند بیاعتنایی مطلق و نادیده گرفتن افراد در دیدارهای تصادفی و کوتاهمدت است اسان است، اما در محیطهای کاری، نادیده گرفتن همکارتان چندان ساده نیست، وظایف در ادارات و شرکتها اغلب در هم تنیده هستند و بیشتر اوقات شما به کمک و همکاری فرد مزاحم برای پیشبرد وظایف تان نیازمندید، در چنین شرایطی عکسالعمل شما چیست؟ خودخوری؟ خشم و بیزاری؟ ایا برای تان پیش آمده است که در جواب اظهارنظر گزنده و نامربوط همکارتان سکوت کنید و سپس تمامی روز را به فکر کردن در خصوص عکسالعمل مناسب در هنگام حمله بعدی بیاندیشید؟ چه کار میتوانید کنید که در عین محافظت از خودتان به همکارتان کمک کند که شخص بدتری نشود؟ این چند توصیه را بخاطر بسپرید تا بتوانید در عین تسلط بر اوضاع، آن را بدتر نکنید.
توصیه اول: دیدگاههایشان را رد نکنید
اگر همکارتان مدام به شما اتهام میزند، مثلا میگوید: «باز آن فایل را فراموش کردی؟ تو مدام همه چیز را فراموش میکنی» به جای جر و بحث با او و یا رد اتهام، از او سوال کنید یا حتی حرفش را تایید کنید، بگویید: «واقعا این طور فکر میکنی؟» اگر از پاسخ دادن به حملات دست بکشید، جذابیت حملات را برای افراد بیمار از بین بردهاید، سعی نکنید به بخشی از جذابیت بازی برای او بدل شوید. اگر هیزمی در کار نباشد، آتشی هم در کار نیست.
توصیه دوم: حقیقت را بپذیرید
افراد موذی و مزاحم از حقیقت استفاده میکنند تا باعث رنجش شما شوند، آنها بخشی حقیقت را با بخشی از دروغ ترکیب میکنند و در عین حال که ضربه کاری به شما وارد میکنند، به شما این حس را میدهند که شخص نالایقی هستید، حرفهایی که انسان را بیشتر ناراحت میکنند آنهایی هستند که شمهای از حقیقت در خود دارند، به عنوان مثال اگر خودتان هم میدانید که فرد چالاکی نیستید، وقتی شخصی با جملات گزنده شما را به کند بودن متهم میکند، حساسیت نشان ندهید، اجازه ندهید فرد موذی نقاط حساس شما را شناسایی کند، هرچه بیشتر خودتان و معایب تان را بشناسید، وقتی فردی به آنها اشاره کند آمادگی بیشتری دارید و کمتر میرنجید؛ بنابراین حتی اگر لحن یا کلمات گوینده هم مناسب نباشد، پذیرش حقیقت آسانتر است، در جواب حملات موذیانه مودبانه پاسخ دهید: «حق با توست من سریع نیستم، اما این مساله در همه موارد صادق نیست از آن گذشته این مساله باعث میشود دقت بیشتری داشته باشم و فکر میکنم دقت مهمتر است.» خونسرد باشید و نقاط قوت خودتان را شناسایی کنید تا بتوانید در مواقع نیاز از آنها برای دفاع از خودتان استفاده کنید.
اگر فرد مهاجم برای اشاره به ضعف شما از لحنی تند یا کلماتی بسیار بیادبانه استفاده کرده است، تصریح کنید که باید از شما معذرت خواهی شود، از قبل خط قرمزهایتان را مشخص کنید و تصمیم بگیرید که در جواب کدام حملات معذرت خواهی را ضروری میدانید.
توصیه سوم: توجه جمع را جلب کنید
اگر شخصی در حضور جمع به شما توهینی کلامی کرد، بهترین راه مقابله با او این است که به جای پاسخ گویی فردی، توجه جمع را به سوی او جلب کنید، به آن شخص اشاره کنید، سپس به سمت تک تک افراد افراد حاضر نگاهی بیاندازید و بگویید: " این حرف به نظر هیچکس مودبانه نیست» یا «فکر نمیکنم افراد حاضر در اینجا چنین نحوه رفتاری را تحمل کنند» یا «فکر نمیکنم با این حرفت تاثیر خوبی روی بقیه گذاشته باشی» سپس سکوت کنید، در چنین موقعیتهایی اغلب فشار نگاه سایر افراد بر شخص مهاجم غالب میشود و همین فشار ممکن است او را وادار به عقب نشینی یا موضع گیری بهتری کنید، حتی ممکن است یکی از حاضران وظیفه دفاع از شما را به عهده بگیرد و از شخص مهاجم بخواهد که رفتارش را تمام کند. با استفاده از این روش شما نشان میدهید که شخص مناسبی برای یک قربانی خاموش بودن نیستید، افراد مهاجم به یک قربانی پرسرو صدا که توجه همه را به آنها جلب میکند علاقهای ندارند، اگر شخصی عادت دارد در خلوت شما را آزار دهد چه کار باید کنید؟
در چنین شرایطی بدترین واکنش این است که وقتی او غایب است موضوع را به بقیه همکارتان بگویید، در این حالت رفتار شما غیر قابل اطمینان، خبرچینانه و سرشار از ضعف است، بهترین واکنش آن است که چند لحظه بعد در حضور جمع موضوع را با صدای بلند خطاب به خود آن شخص مطرح کنید، در چنین شرایطی حمایت جمع را به نحو غیر مستقیم نسبت به خود جلب کردهاید.
فراموش نکنید که افراد مزاحم یا بیمار در تمامی محیطها حضور دارند، شما به احتمال زیاد نمیتوانید کمکی به تغییر شخصیت آنها کنید، اما میتوانید از وارد شدن به بازی آنها پرهیز کنید، به این ترتیب علاوهبر حفظ شخصیت خود او را نیز از درگیر شدن در ماجراهای احمقانه جدید و تبدیل شدن به شخصی بدتر؛
نجات دادهاید.
ارسال نظر