اقیانوس‌های جهان به علت تغییرات اقلیمی اکسیژن از دست می‌دهند

دانشمندان متوجه کاهش در میزان اکسیژن در اقیانوس‌های جهان شده‌اند. طبق مطالعه‌ای که مجله Nature منتشر کرده است، نتیجه‌ تغییرات اقلیمی می‌تواند «پیامدهای زیان‌باری» بر زندگی دریایی، ماهی‌گیری و اقتصادهای ساحلی داشته باشد. مدل‌های اقلیمی چنین کاهشی را پیش‌بینی کرده‌اند. آب‌های گرم‌تر، گازهای حل‌شده کمتری را نگه می‌دارند و طبق گزارش آژانس حفاظت از محیط‌زیست ایالات متحده آمریکا، دمای سطح دریا از سال ۱۹۰۱ تا ۲۰۱۵ در هر دهه به‌طور متوسط ۰/ ۱۳ درجه فارنهایت افزایش یافته است. مقاله جدیدی که توسط دانشمندان اقلیم و دریا در مرکزGEOMAR Helmholtz برای تحقیقات اقیانوس‌ها در آلمان منتشر شده است نتیجه‌گیری می‌کند که محتوای اکسیژن حل‌شده در اقیانوس‌های جهان دو درصد کاهش یافته است که اقیانوس آرام و اقیانوس منجمد شمالی بیشترین کاهش را تجربه می‌کنند. مدل‌های اقلیمی پیش‌بینی می‌کنند که ممکن است این اقیانوس‌ها تا سال ۲۱۰۰ هفت درصد اکسیژن خود را از دست بدهند.

چرا از دست دادن اکسیژن مشکل بزرگی محسوب می‌شود؟ محققان می‌گویند اقیانوس‌ها در سراسر جهان به آرامی اکسیژن خود را از دست می‌دهند که این امر مشکل بزرگی برای هر حیوانی که در دریا زندگی می‌کند ایجاد می‌کند که پیامدهای جدی در تغییرات اقلیمی به همراه خواهد داشت. مطالعه جدید Nature نشان داده است که سطوح اکسیژن در اقیانوس‌های سراسر جهان در پنجاه سال گذشته، بیش از دو درصد کاهش داشته است. گرچه این تغییر ممکن است کوچک به نظر بیاید، اما دانشمندان می‌گویند حتی تغییرات بسیار کوچک در سطوح گازها می‌تواند کل اکوسیستم را تغییر دهد. راب دانبار، استاد علوم زمین در دانشگاه استنفورد می‌گوید: «این مقدار بسیار قابل‌ملاحظه است. دانبار که در مورد تغییرات اقلیمی در مناطق حاره‌ای و قطب جنوب مطالعه می‌کند (اما بخشی از مطالعه Nature نبوده است) می‌گوید: کاهش اکسیژن می‌تواند اثرات چندگانه بر عمق دریا داشته باشد. حیوانات بزرگ‌تری که در اقیانوس‌ها زندگی می‌کنند مانند کوسه‌ها، نیاز به اکسیژن بیشتری دارند؛ بخصوص برای انجام فعالیت‌هایی مانند تغذیه که به اکسیژن بالایی نیاز دارد که این مساله اهمیت زیادی می‌یابد. به گفته دانبار کاهش سطوح اکسیژن، «مناطق ممنوعه‌ای» برای برخی حیوانات دریایی ایجاد می‌کند. او می‌گوید: «برای جانداران، زندگی در اقیانوس دشوارتر خواهد بود.»

اقتصادهای ساحلی و ماهی‌گیری، پیشتر با ماهی‌گیری بیش از حد و آلودگی، تحت فشار بوده‌اند و زمانی که اقیانوس‌ها اکسیژن از دست می‌دهند نیز صدمه می‌بینند. طبق پژوهش مجله Nature، تغییر سطح گاز «پیامدهای زیان‌آور بالقوه‌ای» را به بار می‌آورد. می‌تواند برای دانشمندان دشوار باشد که این پیامدها را برای حیوانات خاص اقیانوس‌ها تعیین کنند؛ چرا که آنها تحت تاثیر فعالیت‌های انسانی از جمله ماهی‌گیری و دامپینگ قرار دارند. (dumping اساسا عبارت است از فروش یک کالا در یک بازار خارجی با قیمتی کمتر از هزینه نهایی تولید آن کالا در کشور عرضه‌کننده، به‌منظور کسب مزیت در رقابت با دیگر عرضه‌کنندگان همان کالا). نویسندگان این پژوهش بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۰ سطوح اکسیژن جهانی را در اقیانوس‌ها محاسبه کردند. محتوای اکسیژن در سرتاسر اقیانوس‌ها بیش از بیست درصد کاهش یافته است؛ اما محققان دریافته‌اند که در بسیاری از نواحی بیش از چهار درصد کاهش داشته‌ است.

اقیانوس آرام شمالی و اقیانوس منجمد شمالی بیشترین کاهش در سطح اکسیژن را شاهد بوده‌اند. به گفته این محققان، گرمایش جهانی نقش مهمی در این تغییر ایفا می‌کند. بخشی از سطوح گاز در اقیانوس‌ها توسط دمای این دریا کنترل می‌شود. گازهایی مانند اکسیژن، نیتروژن و دی‌اکسیدکربن، با گرم شدن آب اقیانوس، ناپدید می‌شوند. دانبار می‌گوید: «اگر شما آب را برای درست کردن چای می‌جوشانید، یکی از کارهایی که انجام می‌دهید گاززدایی آب است. این مساله بر یک قانون شیمی ساده استوار است.» زمانی که در مورد بدن‌های سرشار از آب فکر می‌کنیم، ایده‌ای مشابه می‌تواند به‌کار برده شود. به گفته دانبار وقتی آب اقیانوس‌ها گرم‌تر می‌شود، اکسیژن اقیانوس‌ها را ترک خواهد کرد. او می‌گوید: «پدیده گرمایش زمین در اقیانوس‌ها در حال رخ دادن است و این حقیقت که اقیانوس‌ها در حال گرم‌ شدن هستند، مستقل از علت آن، پابرجاست.» پژوهش مجله Science نشان می‌دهد که دمای اقیانوس‌ها بین سال‌های ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۰ بیش از نیم درجه سانتیگراد افزایش یافته است. دانبار می‌گوید: «این دو درصد دیگر در ۳۰ یا ۴۰ دیگر است که اثر کاملا واضحی خواهد داشت. کل زنجیره غذایی تحت تاثیر اکسیژن قرار می‌گیرد و این موضوع بسیار قابل‌توجه است.»

اقیانوس‌های جهان به علت تغییرات اقلیمی اکسیژن از دست می‌دهند