مسابقه شتاب کوچولو!

پیست اتومبیلرانی و موتورسواری آزادی تهران برای دومین بار در سال جاری در روز بیست و سوم مرداد‌ماه میزبان دومین دوره از سری مسابقات Drag (شتاب) قهرمانی کشور بود. این مسابقه که به دلایل مشکلات مختلف به جای بوستان ولایت در پیست آزادی برگزار شد، با حضور ۶۴ شرکت‌کننده در کلاس‌های ۲۰۶، ۴ سیلندر اتمسفر یا تنفس طبیعی، کلاس ۶ و ۸ سیلندر، ۴ سیلندر توربو و کلاس آزاد برگزار شد. مسابقه درگ در مسیری به طول یک‌چهارم مایل یا ۴۰۲ متر باید برگزار شود اما به دلیل طول کوتاه پیست آزادی این مسابقه در مسیر ۲۰۰ متری برگزار شد تا ماشین‌ها زمان کافی برای توقف بعد از خط پایان داشته باشند و حادثه‌ای پیش نیاید.

این مسابقه همراه با حضور چند خودروی جدید هم بود. خودروهایی که مالکینشان چند روز قبل از برگزاری مسابقه در صفحات اجتماعی خط و نشان‌هایی کشیده بودند و همین موضوع هم هیجان مسابقه روز جمعه را افزایش داده بود. حضور رکورددار چند ساله مسابقات درگ کشور یعنی برنارد عیوضی با میتسوبیشی لنسر اوولوشن توربو در پیست نشان می‌داد کل کل‌های دوستانه در صفحات اجتماعی به رقابتی سرسخت در پیست بدل شده است. از طرفی سامان خنجری نیز با شورولت مونزای تا دندان مسلح آمده بود تا تایمی مناسب ثبت کند. میتسوبیشی گالانت توربو VR۴ مشکی رنگی توسط محمد باقرزاده تیونر معروف کشور آماده شده بود و در روزهای تمرین نشان داده بود حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. با گشتی در پیت استاپ می‌توانستید محسن فرهمند را هم با ب ام و قرمز ۱۰ سیلندرش ببینید. خودرویی که به همراه دو توربوشارژش فعلا قوی‌ترین درگ استر ایران است. مسابقه وقتی جذاب‌تر می‌شد که بدانید رکوردهای روز تمرین ۳ خودروی اصلی مدعی در کلاس آزاد اختلاف اندکی با هم داشتند. با این حال مسابقه هر‌چند قرار بود ساعت ۱۰ آغاز شود اما با کمی تاخیر و با استارت کلاس ۲۰۶ آغاز شد.

کلاس ۲۰۶ عمدتا شامل مدل‌های تیپ ۵ بود که به‌صورت شهری تیونینگ شده بودند و از قطعات مخصوص سامانه‌های پورخوران مثل توربوشارژ و سوپرشارژ در آنها استفاده نشده بود. در این کلاس شروین یگانه، رضا فرهادی و محمد نوذری اول تا سوم شدند. در کلاس ۴ سیلندر اتمسفریک یا ریس استریت علیرضا امام قلی‌پور، اکبر پناهی و هادی خالقی بر سکوهای اول تا سوم ایستادند. کلاس ۶ و ۸ سیلندر با قهرمانی سامان خنجری همراه بود. این در حالی است که در یکی از تست‌ها منحرف شدن خودروی خنجری باعث شد او پایش را از پدال گاز بردارد و در تست دوم توانست بهترین تایم کلاسش را به ثبت برساند. در این کلاس کامران واقف و امیر ضیائی به ترتیب دوم و سوم شدند. در کلاس جی تی سعید آیدین، محمدرضا روحی و پدرام بابایی به ترتیب سکوهای اول تا سوم را تصاحب کردند. در کلاس خودروهای توربوشارژ نیز که در سال‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته و پیشرفت خوبی هم در این حوزه روی داده است، عباس فرهودی، امیرحسین زارعی و نوید یگانه‌پرست اول تا سوم شدند. اما جذاب‌ترین لانچ‌ها در کلاس آزاد رخ داد. جایی که گالانت نوظهور مسابقات و لنسر رکورددار نتوانستند از پس هیولای محسن فرهمند برآیند، تا فرهمند به‌عنوان سریع ترین مرد مسابقات درگ ایران شناخته شود. نکته جالب توجه درخصوص این مسابقه شکست رکوردهای ۲۰۰ متر در همه کلاس‌ها بود. اما به عقیده کارشناسان و تماشاگران درگ ۴۰۰ متر حس و حال دیگری دارد.

هر چند فدراسیون هنوز نتوانسته مشکلاتش را با هیات موتورسواری و اتومبیلرانی تهران حل کند و پیست بوستان ولایت هم تنها در اختیار هیات تهران قرار دارد. آن طور که از روند فرسایشی مسابقات مختلف موتورسواری و اتومبیلرانی در ایران بر می‌آید، هیچ یک از مسوولان حتی قصد بررسی مشکلات را ندارند و به همین دلیل هر روز از تعداد تماشاگران و شرکت‌کنندگان و به تبع آن خبرنگاران در پیست کاسته می‌شود. به شکلی که در پایان مسابقه درگ حتی یک عکاس برای ثبت عکس سکوهای قهرمانی در پیست دیده نمی‌شد. از طرفی برخورد نامناسب مسوولان پیست مجموعه آزادی تهران با اصحاب رسانه که ناشی از عدم هماهنگی بین فدراسیون و پیست است باعث شده بسیاری از رسانه‌ها دیگر نمایندگانشان را برای پوشش خبری مسابقات مختلف راهی پیست آزادی تهران نکنند. این در شرایطی است که در مواردی دیده شده بر اثر این عدم هماهنگی مسوولان فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی حتی با نمایندگان رسانه‌های کشور برخورد فیزیکی صورت گرفته است. جالب‌تر اینکه روابط عمومی فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی نیز در این خصوص پاسخ گو نیست! از طرف دیگر پایین آمدن سطح مسابقات یکی دیگر از گرفتاری‌های اتومبیلرانی در این روزها است. حواشی مسابقات مختلف در دو سال گذشته، تعطیلی کلاس‌های GT و آزاد در مسابقات سرعت، اعتراضات همیشگی شرکت‌کنندگان در مسابقات مختلف به داوری‌ها، عدم ثبات در قوانین مسابقات سرعت، اخراج از رالی بین‌المللی مِرک، مشکلات فراوان ورزشکاران در تهیه قطعات و لوازم مورد نیاز، نارضایتی پیشکسوتان و ورزشکاران از عملکرد فدراسیون و... نشان می‌دهد که یک بازنگری کلی در شیوه سکانداری اتومبیلرانی کشور ضروری به نظر می‌رسد.