الگوی مقرراتی برای کاهش تصادفات

در تلاش برای کاهش تعداد تصادفات منجر به فوت، قوانینی در سراسر جهان به اجرا درآمده‌اند تا این وضعیت را تحت تاثیر قرار داده و از شدت وقوع چنین مسائلی کم کنند. این قوانین شامل تعیین محدوده برای سرعت، تشدید محدودیت‌ها برای رانندگی در مستی، استفاده از کلاه‌های ایمنی برای موتورسواران، کمربند ایمنی و محدودیت‌های دیگری برای کودکان می‌شوند. پیشرفت‌هایی در این خصوص در ۱۷ کشور دیده می‌شود که جمعیتی معادل ۴۰۹ میلیون نفر را در بر می‌گیرد. افزون بر این، بنا بر گزارش سازمان بهداشت جهانی آگاه‌سازی عموم مردم نسبت به دلایل تصادف نیز در دستور کار قرار دارد و از مهم‌ترین موارد است. در فاصله سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ دو کشور به ۴۵ کشوری که قوانینی برای محدودیت سرعت داشتند، افزوده شده است، ۸ کشور ممنوعیت‌هایی برای رانندگی در مستی در نظر گرفته‌اند تا مجموع کشورهای ممنوع‌کننده آن به ۳۴ کشور برسد، ۳ کشور قوانینی درخصوص کلاه‌های ایمنی وضع کرده‌اند تا تعداد کشورهای دارای چنین قانونی به ۴۴ کشور برسد، ۵ کشور کمربند ایمنی را الزامی کرده‌اند و تعداد کشورهای دارای قانون در حوزه کمربند ایمنی را به ۱۰۵ کشور رسانده‌اند و ۷ کشور نیز محدودیت‌های مربوط به حمل‌ونقل کودکان را مدنظر قرار داده‌اند که مجموع این کشورها را به ۵۳ کشور می‌رساند.

کاهش سرعت

یکی از مهم‌ترین مواردی که در کشورهای مختلف برای محدود کردن میزان مرگ‌ومیر تصادفات مورد بررسی قرار گرفته، بحث کاهش سرعت وسایل نقلیه بوده است. قرار دادن محدوده‌ای برای سرعت مهم‌ترین گام برای کاهش سرعت قلمداد می‌شود. براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی حداکثر سرعت درون شهر نباید بیش از ۵۰ کیلومتر بر ساعت باشد. علاوه بر این، مسوولان شهری می‌توانند محدودیت‌‌های دیگری را نیز اعمال کنند و علاوه بر تعیین محدوده سرعت، محدوده‌های محلی مانند مدارس یا مراکز پرتراکم و آسیب‌پذیر کاربران جاده‌ای و خیابانی را در نظر بگیرد. با این حال، تنها ۴۷ کشور یعنی حدود ۱۳ درصد از جمعیت جهان چنین معیاری را مورد توجه قرار داده‌اند. بدون الزام و اجباری برای رعایت محدوده سرعت نمی‌توان چندان تاثیری بر مرگ‌ومیر در جاده‌ها گذاشت.

رانندگی در مستی

رانندگی در مستی احتمال وقوع تصادفات را افزایش می‌دهد. به همین دلیل است که سازمان بهداشت جهانی بر چنین موضوعی تاکید کرده است. با وجود چنین اهمیتی تنها ۳۴ کشور تا زمان انتشار آخرین گزارش سازمان جهانی بهداشت قوانینی بهینه در این خصوص تدوین کرده بودند و در بسیاری دیگر نقص‌های زیادی وجود دارد.

بهبود کیفیت و استفاده از کلاه‌های ایمنی

رشد سریع استفاده از وسایل نقلیه موتوری که دارای دو چرخ هستند، در بسیاری از کشورها منجر به افزایش مرگ‌ومیر در تصادفات جاده‌ای شده است. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، داشتن کلاه‌ ایمنی برای موتورسواران می‌تواند خطر مرگ را تا حدود ۴۰ درصد کاهش دهد و خطر لطمات شدید را نیز تا حدود ۷۰ درصد پایین بیاورد. به رغم تمام این موارد تنها ۴۴ کشور هستند که قوانینی بهینه برای این مورد دارند و کلاه ایمنی استانداردی را به بهترین شکل الزامی کرده‌اند. الزامی کردن این قوانین برای افزایش کارآیی کلاه‌های ایمنی حیاتی است اما هنوز ۶۸ کشور دارای معیار و رتبه خوبی از این نظر هستند و در سایر نقاط این مساله چندان جدی گرفته نشده است.

افزایش استفاده از کمربند ایمنی

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، استفاده از کمربند ایمنی خطر مرگ‌ومیر بین رانندگان و مسافران را بین ۴۵ تا ۵۰ درصد کاهش می‌دهد و ریسک آسیب‌های جزئی یا جدی را نیز بین ۲۰ تا ۴۵ درصد کم می‌کند. در سال‌های اخیر در جهان توجه زیادی نسبت به این مساله شده است و کشورهای بیشتری به این سمت گرایش پیدا کرده‌اند.

افزایش محدودیت‌ها برای کودکان

محدودیت‌های کودکان در خودروها منجر به کاهش مرگ‌ومیر تا حدود ۹۰ درصد در میان نوزادان در تصادفات می‌شود و بین کودکان و نوجوانان نیز ۵۴ تا ۸۰ درصد در کاهش مرگ‌ومیر در تصادفات موثر است. استفاده از صندلی‌های ایمن برای کودکان یکی از مهم‌ترین مواردی است که در این زمینه باید به آن توجه شود، با این حال تنها ۵۳ کشور قوانینی بهینه برای این کار دارند که سن، وزن، قد و برخی موارد دیگر برای کودکان را لحاظ می‌کند.

لزوم افزایش کیفیت در خودروها و جاده‌ها

به‌عنوان آخرین گزینه، سازمان بهداشت جهانی تاکید می‌کند که سیاست‌گذاران باید وسایل نقلیه و جاده‌ها را ایمن‌تر کنند. براساس گزارش این سازمان جهانی وسایل نقلیه‌ای که در ۸۰ درصد از تمام کشورهای جهان به فروش می‌رسند فاقد استانداردهای ایمنی اساسی هستند. مشخص است که هر چه وسایل نقلیه ایمن‌تر و کیفیت جاده‌ها نیز قابل قبول‌تر باشند، میزان تصادفات جاده‌ای منجر به فوت کاهش خواهد یافت.

الگوی مقرراتی برای کاهش تصادفات