نیاز مبرم صنعت نساجی به توجه دولت

غلامعلی رخصت
صادرکننده نمونه کشوری

دنیای اقتصاد- غلامعلی رخصت، صادرکننده حوزه نساجی در خراسان رضوی است که امسال به عنوان نمونه کشوری از سوی سازمان توسعه تجارت انتخاب شده است. به گفته خودش 34 سال تجربه در صنعت نساجی داشته و کار را از صفر شروع کرده است. این صادرکننده نمونه ملی به دنیای اقتصاد می‌گوید: واحد تولیدی مهتاتوس خراسان با اشتغال 200 نفر در حال حاضر از مرحله پنبه تا تولید پوشاک را در خود جای داده، بدین صورت که الیاف، پلی استر و پنبه وارد کارخانه شده و بخشی از کارها انجام می‌شود تا به مرحله پوشاک می‌رسد و سیستم ریسندگی، بافندگی، رنگرزی، چاپ و قسمت دوخت نیز در این مجموعه وجود دارد. رخصت می‌افزاید: در حال حاضر به دنبال ایجاد واحدی برای تولید پارچه فاستونی و تبدیل آن به کت و شلوار هستیم و امیدواریم تا پایان سال این واحد بزرگ هم راه‌اندازی شود و به مرحله تولید برسد و با توسعه برنامه‌های دوخت تا پایان سال تعداد نیروهای شاغل در واحد تولیدی‌مان را به 300 نفر برسانیم.

عضو انجمن نساجی ایران درباره میزان صادرات واحد تولیدی خود در سال گذشته اظهار می‌کند: میزان صادرات ما در سال گذشته از نظر وزنی 641 هزار و 147 کیلوگرم و از نظر ارزشی 7 میلیون و 758 هزار و 691 دلار بوده است. وی خاطرنشان می‌کند: در موضوع صادرات به دلیل اینکه حدود 30 سال است در بازار آسیای میانه حضور داریم، دفاتری در مسکو، قزاقستان و قرقیزستان ایجاد کردیم و فروش ما در قلب بازارهای این کشورها به صورت مویرگی است و به همین دلیل موفق شده‌ایم. امروز محصولات ما به مسکو، قرقیزستان، ازبکستان، افغانستان و تاجیکستان صادر می‌شود. رخصت می‌گوید: اکثر همکاران من علاقه زیادی به صادرات پیدا کرده‌اند و به سمت تولید صادرات محور حرکت می‌کنند و پتانسیل‌های دوخت‌ودوز خوبی در کشور داریم اما معتقدیم دولت برای نساجی کمتر اهمیت قائل شده و از ابتدای جمهوری اسلامی تاکنون به صنعت نساجی توجه ویژه‌ای نشده است. ما توقع داریم 20 درصد از اهمیتی که به خودرو می‌دهند به نساجی بدهند و اگر این طور می‌شد نساجی ما امروز از ترکیه بالاتر بود.

درخواست تشکیل صندوق نساجی در کشور

صادرکننده نمونه ملی ادامه می‌دهد: در سالهای 58 و 59 صنعتگران ترک از خیابان خیام تهران چرخ‌های کهنه و ماشین‌های نساجی قدیمی ایران را خریداری می‌کردند اما امروز برخی از نساج‌های ایرانی به دنبال چرخ کهنه‌های تولیدکننده‌های ترک هستند و دلیل این موضوع، بی‌توجهی‌ها به این صنعت است. وی تاکید می‌کند: ما سرمایه‌ای از دولت نمی‌خواهیم اما پیشنهاد داده‌ایم که دولت هر چقدر درآمد از صنعت نساجی در گمرکات دارد، در یک صندوق نساجی واریز کند و از طریق آن صندوق هزینه زیرساخت‌ها را بدهد. با اینکار به راحتی می‌توانیم بعد از 5 تا 10 سال به جایگاه رفیعی در این صنعت برسیم و اشتغال بالایی به وجود خواهد آمد. رخصت می‌گوید: هر صنعتی حمایت شود نمی‌تواند به اندازه نساجی اشتغال‌زایی کند درحالی‌که با سرمایه‌ای اندک در حوزه دوخت‌ودوز می‌توان اشتغال ایجاد کرد و این امر با یک صدم سرمایه صنعت خودرو محقق می‌شود. بنابراین دولت باید به این مسائل توجه کند و به نظر من تاکنون دولت اهمیت چندانی به نساجی نداده است.

این فعال اقتصادی در پاسخ به این سوال که استقبال مردم از پوشاک تولید شده در ایران چگونه است، اظهار می‌کند: سلیقه مردم نسبت به گذشته تغییر کرده و تولیدکنندگان باید بدانند با تولید زیرپله‌ای و بی‌کیفیت نمی‌توانند به مردم کالایی ارائه دهند. امروز مردم اطلاعات بیشتری دارند و شیک‌پوش شده‌اند و کارهای خوب نیاز دارند و این هشداری برای تولیدکننده است که اگر کالای خوبی تولید نکند از بازار حذف می‌شود. رخصت می‌افزاید: تولیدکننده‌ها باید به دنبال کیفیت، برندسازی، طراحی و مد باشند و تا زمانی که طراحی، مد و برند در واحدهای صنعتی ما نهادینه نشود کالای ایرانی خریداری ندارد. اگر ایرانی کالایی با کیفیت ببیند با افتخار آن را خریداری می‌کند و سطح فرهنگی مردم ما در حدی هست که می‌دانند با خرید کالای ایرانی به اشتغال کشورشان کمک کرده‌اند به همین دلیل دولت و تولیدکنندگان باید هم‌صدا شوند تا از تولید زیرپله‌ای در پوشاک به سمت تولید صنعتی برویم.

لزوم توسعه تولید صنعتی پوشاک

عضو انجمن نساجی ایران تصریح می‌کند: ما در پوشاک و تولید صنعتی حتی 10 واحد تولیدی نداریم و با این تفاسیر و تولید زیرپله‌ای نمی‌توانیم به مبارزه با کالای قاچاق برویم. ما باید واحدهای صنعتی بزرگ تولید پوشاک را با حمایت دولت در کشور پایه‌ریزی کنیم و آن‌وقت است که هموطنان‌مان کالای ایرانی خواهند خرید. واحد تولیدی مهتاتوس در این راستا به شدت در زمینه برندسازی فعالیت می‌کند و تمام انرژی خود را روی دوخت کالای با کیفیت و برند گذاشته‌ایم. وی با بیان اینکه برای پیشرفت در کار صنعتی، اخذ وام و تسهیلات بانکی مهم نیست، می‌افزاید: به عقیده من هرکس برای صنعت وام با سود 18 درصدی بگیرد ورشکسته است، بهره بانکی باید 5 تا 6 درصد باشد تا تولیدکننده موفق باشد. ما می‌گوییم هر عوارضی که دولت از بحث واردات پوشاک، نخ و ... می‌گیرد در صندوقی ذخیره کند و از آن محل برای مدت یک تا دو سال یا بیشتر به واحدهای نساجی دلار قرض‌الحسنه بدهد تا نوسازی انجام شود. رخصت می‌گوید: ما نیاز مبرم به تکنولوژی، ماشین‌آلات و دانش فنی داریم و تا اینها تامین نشود هر چقدر وام بگیریم تاثیری ندارد. دولت باید وام‌های ارزان‌قیمت با مدت طولانی به اهل صنعت نساجی بدهد و نظارت دقیقی بر آنها داشته باشد تا بتوانند به خوبی تولید کنند. دولت باید نظارت کامل داشته باشد تا وام دریافتی در مسیر ماشین‌آلات و تکنولوژی آن واحد استفاده شود و اشتغال آن مدنظر قرار بگیرد.

این صادرکننده نمونه کشوری در پاسخ به این سوال که افزایش نرخ دلار در وضعیت صادرات سال آینده چه تاثیری دارد، می‌گوید: افزایش نرخ دلار برای ما در بخش صادرات شاید تاثیر بگذارد اما چون مواد اولیه را با دلار خریداری می‌کنیم تاثیری ندارد و با وجود اینکه برخی‌ها معتقدند افزایش قیمت دلار باعث توجیه اقتصادی بیشتر صادرات می‌شود من این نظر را ندارم. وی تصریح می‌کند: جا دارد از دولت تدبیر و امید به دلیل همتی که در مسیر مبارزه با قاچاق کالا انجام داد، تشکر کنم، البته توقع ما بیشتر از اینهاست اما همین مقداری که انجام دادند در وضعیت بازار، میزان تولید و فروش ما اثرگذار بوده و اگر این مبارزه ادامه داشته و همت بیشتری شود کالای قاچاق در کشور ریشه‌کن خواهد شد. رخصت تاکید می‌کند: وقتی کالای وارداتی حقوق و عوارض گمرکی را به دولت بپردازد و وارد بازار ایران شود ما می‌توانیم به خوبی با آن رقابت کنیم اما با ورود قاچاقی کالا و پرداخت نکردن عوارض مخالفیم و نمی‌توانیم با آنها مقابله کنیم. از طرفی اکثر کالاهای خارجی با سودهای بانکی 3 تا 5 درصد و با حجم بالا تولید می‌شود و قیمت تمام شده آنها بسیار پایین است اما در کشور ما هر کالایی که تولید می‌شود با بهره 18 تا 25 درصد و با مقدار کم تولید می‌شود و به همین دلیل هزینه‌های تولید ما بسیار بالاتر از آنهاست.