حاشیه‌های پررنگ‌تر از متن یک استعفا
شایان ربیعی
عضو گروه فرهنگ وهنر
ماجرای انتقادهای درگوشی از حسین علیزاده،موسیقیدان و نوازنده برجسته تار و سه‌تار، زمانی شروع شد که وی از پذیرش نشان شوالیه دولت فرانسه امتناع کرد تا تلویحا از پذیرش این نشان از سوی دو چهره محبوب و اسطوره‌ای موسیقی ایرانی یعنی شهرام ناظری و محمدرضا شجریان انتقاد کرده باشد. امتناع از پذیرش این نشان از سوی علیزاده با این توضیح که «ضمن تبریک به تمام بزرگان ایران و جهان که نشان با ارزش شوالیه را دریافت کرده‌اند، خود را بی‌نیاز از دریافت هر نشانی دانسته، همچنان اندر خم کوی دوست و به شوق عشق تا آخر عمر خواهم ایستاد.»
بسیاری از کارشناسان موسیقی و کارشناسان رسانه‌ای اعتقاد داشتند که تلاش علیزاده برای رسانه‌ای کردن تصمیمش در نگرفتن نشان شوالیه، نمایانگر تلاش او برای انتقاد از ناظری و شجریان بوده است و گرنه رسانه‌ای کردن این موضوع در آن ابعاد ضرورتی نداشت. حتی در همان زمان برخی از اهالی موسیقی به این تصمیم علیزاده واکنش نشان دادند؛ برای مثال علی رهبری - آهنگساز و رهبر ارکستر - از حسین علیزاده خواست تا درباره دریافت نشان شوالیه تامل بیشتری کند.به هر حال ماجرای رد نشان شوالیه فرانسه در آذر ماه سال 93 اتفاق افتاد و این در حالی بود که حسین علیزاده از خرداد ماه همان سال ارتباط خود را با خانه موسیقی، ‌به‌عنوان خانه مشترک همه موسیقیدانان ایرانی قطع کرده بود.برخی اعتقاد دارند که استعفای حسین علیزاده از خانه موسیقی در آستانه برگزاری جشنواره موسیقی فجر،‌ پس از این اتفاق‌ها، نشان دهنده ‌قهر او با جامعه موسیقی ایرانی است