حالا نوبت دیپلماسی اقتصادی است
صادرکنندگان به سان دیپلمات‌های اقتصادی کشور می‌توانند در روزگار پساتحریم نقشی ارزنده ایفا کنند.
سال هاست اقتصاددانان و دلسوزان این دیار بر آسیب‌های ناشی از اتکا به اقتصاد تک محصولی هشدار می‌دهند و لزوم دور شدن از وابستگی نفتی ورد زبان کوچک و بزرگ این خاک شده است.
آشکاری و اهمیت این مقوله تا به آنجاست که در سیاست‌های کلی نظام و نیز در اسناد بالادستی کشور نیز توجه به صادرات غیرنفتی جایگاهی ویژه یافته است و افزایش سهم ایران در تجارت جهانی و دستیابی به اقتصادی متنوع با سهم غالب بخش غیرنفتی و تاکید بر راهبرد توسعه صادرات، هم در چارچوب چشم انداز ۲۰ ساله مورد پافشاری بوده و هم ترسیم کننده دورنمای مطلوب سند راهبرد ملی توسعه صادرات غیرنفتی کشور است.
سال هاست اقتصاددانان و دلسوزان این دیار بر آسیب‌های ناشی از اتکا به اقتصاد تک محصولی هشدار می‌دهند و لزوم دور شدن از وابستگی نفتی ورد زبان کوچک و بزرگ این خاک شده است.
آشکاری و اهمیت این مقوله تا به آنجاست که در سیاست‌های کلی نظام و نیز در اسناد بالادستی کشور نیز توجه به صادرات غیرنفتی جایگاهی ویژه یافته است و افزایش سهم ایران در تجارت جهانی و دستیابی به اقتصادی متنوع با سهم غالب بخش غیرنفتی و تاکید بر راهبرد توسعه صادرات، هم در چارچوب چشم انداز ۲۰ ساله مورد پافشاری بوده و هم ترسیم کننده دورنمای مطلوب سند راهبرد ملی توسعه صادرات غیرنفتی کشور است.
صادرکنندگان به سان دیپلمات‌های اقتصادی کشور می‌توانند در روزگار پساتحریم نقشی ارزنده ایفا کنند.
سال هاست اقتصاددانان و دلسوزان این دیار بر آسیب‌های ناشی از اتکا به اقتصاد تک محصولی هشدار می‌دهند و لزوم دور شدن از وابستگی نفتی ورد زبان کوچک و بزرگ این خاک شده است.
آشکاری و اهمیت این مقوله تا به آنجاست که در سیاست‌های کلی نظام و نیز در اسناد بالادستی کشور نیز توجه به صادرات غیرنفتی جایگاهی ویژه یافته است و افزایش سهم ایران در تجارت جهانی و دستیابی به اقتصادی متنوع با سهم غالب بخش غیرنفتی و تاکید بر راهبرد توسعه صادرات، هم در چارچوب چشم انداز 20 ساله مورد پافشاری بوده و هم ترسیم کننده دورنمای مطلوب سند راهبرد ملی توسعه صادرات غیرنفتی کشور است.
در این سال‌ها بیشترین مانع تراشی‌ها و سنگ اندازی‌های بدخواهان نظام نیز که در قامت ایجاد و اعمال تحریم‌ها و فشارهای گوناگون رخ نموده است بیش از هر حوزه‌ای وادی اقتصاد را متاثر ساخته و در پی تنگ تر ساختن مراودات تجاری و بازرگانی کشور برآمده اند.
همین فشارهای ناشی از تحریم‌ها در سالهای اخیر جنبه دیگری از اهمیت داشتن عرصه اقتصاد و تجارت را نشان می‌دهد و هرچه این موانع و بازدارندگی‌ها فزونی یافته، ضریب اهمیت حضور و نفوذ در بازارهای فرامرزی نیز افزایش یافته و گسترش صادرات غیرنفتی و ارزآوری برای کشور به ضرورتی حیاتی بدل شده است.
در چنین شرایطی بیراه نبود که صادرکنندگان را مبارزان خط مقدم جهاد اقتصادی بدانیم که در شرایط تحریم و فشارهای گوناگون سیاسی و اقتصادی برای منزوی و دور ساختن کشورمان از جامعه جهانی، به سان دیپلمات‌هایی کارکشته در حوزه اقتصاد به سدشکنی پرداختند و با وجود ناملایمات گوناگون، به تعالی این دیار یاری رسانده اند.
اکنون کشور در پی بهبود مناسبات سیاسی با دیگر کشورها و کامیابی در دیپلماسی سیاسی، میدان فراخ تری را در اختیار فعالان اقتصادی قرار داده است و بیش از پیش می‌توان به کنش ورزی صادرکنندگان امید بست.
در روزگار پساتحریم نیز این فعالان تجارت برون مرزی هستند که باید بار عظیم تری را بر دوش کشند و جهش اقتصادی و صادراتی را برای کشور به ارمغان آورند.
آسان شدن نقل و انتقالات کالایی و ارزی، کاسته شدن از هزینه‌های صادراتی در حوزه‌های مختلف حمل و نقل، بیمه و دیگر شاخصه‌های صادرات، کم شدن ریسک صادرات، افزون شدن دایره مشتریان و پیامدهایی از این دست که با اجرایی شدن برجام به وقوع خواهد پیوست، تسهیل کننده فضا برای کنش ورزی هوشمندانه و فعالانه صادرکنندگان کشورماست.
همراهی با این گروه و حمایت از آن، بی گمان پشتیبانی از تولید ملی و کمک به دور شدن از اقتصاد تک محصولی است و فرا رسیدن ۲۹ مهرماه (روز ملی صادرات)، نقطه عطف ارزشمندی است برای این مهم.
حمید کارگر
رییس مرکز ملی فرش ایران
سال هاست اقتصاددانان و دلسوزان این دیار بر آسیب‌های ناشی از اتکا به اقتصاد تک محصولی هشدار می‌دهند و لزوم دور شدن از وابستگی نفتی ورد زبان کوچک و بزرگ این خاک شده است.
آشکاری و اهمیت این مقوله تا به آنجاست که در سیاست‌های کلی نظام و نیز در اسناد بالادستی کشور نیز توجه به صادرات غیرنفتی جایگاهی ویژه یافته است و افزایش سهم ایران در تجارت جهانی و دستیابی به اقتصادی متنوع با سهم غالب بخش غیرنفتی و تاکید بر راهبرد توسعه صادرات، هم در چارچوب چشم انداز 20 ساله مورد پافشاری بوده و هم ترسیم کننده دورنمای مطلوب سند راهبرد ملی توسعه صادرات غیرنفتی کشور است.
در این سال‌ها بیشترین مانع تراشی‌ها و سنگ اندازی‌های بدخواهان نظام نیز که در قامت ایجاد و اعمال تحریم‌ها و فشارهای گوناگون رخ نموده است بیش از هر حوزه‌ای وادی اقتصاد را متاثر ساخته و در پی تنگ تر ساختن مراودات تجاری و بازرگانی کشور برآمده اند.
همین فشارهای ناشی از تحریم‌ها در سالهای اخیر جنبه دیگری از اهمیت داشتن عرصه اقتصاد و تجارت را نشان می‌دهد و هرچه این موانع و بازدارندگی‌ها فزونی یافته، ضریب اهمیت حضور و نفوذ در بازارهای فرامرزی نیز افزایش یافته و گسترش صادرات غیرنفتی و ارزآوری برای کشور به ضرورتی حیاتی بدل شده است.
در چنین شرایطی بیراه نبود که صادرکنندگان را مبارزان خط مقدم جهاد اقتصادی بدانیم که در شرایط تحریم و فشارهای گوناگون سیاسی و اقتصادی برای منزوی و دور ساختن کشورمان از جامعه جهانی، به سان دیپلمات‌هایی کارکشته در حوزه اقتصاد به سدشکنی پرداختند و با وجود ناملایمات گوناگون، به تعالی این دیار یاری رسانده اند.
اکنون کشور در پی بهبود مناسبات سیاسی با دیگر کشورها و کامیابی در دیپلماسی سیاسی، میدان فراخ تری را در اختیار فعالان اقتصادی قرار داده است و بیش از پیش می‌توان به کنش ورزی صادرکنندگان امید بست.
در روزگار پساتحریم نیز این فعالان تجارت برون مرزی هستند که باید بار عظیم تری را بر دوش کشند و جهش اقتصادی و صادراتی را برای کشور به ارمغان آورند.
آسان شدن نقل و انتقالات کالایی و ارزی، کاسته شدن از هزینه‌های صادراتی در حوزه‌های مختلف حمل و نقل، بیمه و دیگر شاخصه‌های صادرات، کم شدن ریسک صادرات، افزون شدن دایره مشتریان و پیامدهایی از این دست که با اجرایی شدن برجام به وقوع خواهد پیوست، تسهیل کننده فضا برای کنش ورزی هوشمندانه و فعالانه صادرکنندگان کشورماست.
همراهی با این گروه و حمایت از آن، بی گمان پشتیبانی از تولید ملی و کمک به دور شدن از اقتصاد تک محصولی است و فرا رسیدن ۲۹ مهرماه (روز ملی صادرات)، نقطه عطف ارزشمندی است برای این مهم.
حمید کارگر
رییس مرکز ملی فرش ایران
ارسال نظر