۹۵ درصد بازار تلویزیون در اختیار داخلی‌هاست
سامسونگ یکی از برندهای مطرح و تاثیرگذار در بازار لوازم صوتی و تصویری و به‌ویژه تلویزیون است.
برندی که طی سال‌های اخیر با تکیه بر تولیدات داخلی، توانسته است محصولاتی با تنوع بالا از لحاظ قیمت و مدل به بازار عرضه کند و به این ترتیب سهم بزرگی از بازار فروش تلویزیون را به خود اختصاص دهد.
به طوری‌که در حال حاضر سامسونگ یکی از دو برند اصلی بازار تلویزیون در بازار ایران است.
بی‌شک چنین اقبال بلندی در سایه حضور مدیری آگاه و پرسنلی وظیفه‌شناس شامل حال این شرکت شده است.
این موضوع بهانه‌ای شده است تا ما به سراغ محمد حسین برخوردارمدیرعامل شرکت سام الکترونیک رفته و گپ و گفت‌وگویی در مورد وضعیت بازار لوازم صوتی و تصویری و... داشته باشیم که شرح آن را در متن زیر می‌خوانید:
بهتر است بحث را با سابقه صنعت تلویزیون در ایران آغاز کنیم. صنعت تولید تلویزیون از چه زمانی در ایران به وجود آمد و سام الکترونیک چه زمانی به این عرصه وارد شد.
تولید اولین تلویزیون در ایران به قبل از انقلاب اسلامی مربوط است. در آن زمان کارخانه پارس الکترونیک نخستین تلویزیون‌های ایرانی را در دهه ۵۰ تولید کرد که البته این شرکت قبل از تولید تلویزیون به مونتاژ تلویزیون و رادیوهای گروندیگ می‌پرداخت.
شرکت سام الکترونیک نیز تولید تلویزیون را از اول چهاردهم بهمن ماه سال ۱۳۷۴ آغاز کرد و حدود ۱۸ سال است در این زمینه فعال است.
فعالیت کارخانه شما هم مانند نخستین کارخانه‌های تولید تلویزیون شامل مونتاژ است؟
خیر. شاید در ابتدا این‌طور بود؛ اما اکنون ما به تولید تلویزیون می‌پردازیم و در این زمینه بسیار موفق عمل کرده‌ایم.
ضمن اینکه کارخانه‌های تولیدی در ایران به تجهیزات تولیدی حرفه‌ای مجهز هستند. همچنین ما پرسنل متخصصی نیز در اختیار داریم که همه اینها در کنار هم به تولید کالای با کیفیت منجر شدهاند.
این به معنی این است که در زمینه تولید تلویزیون جایگاه مطلوبی در میان سایر کشورها داریم؟
بله. محصولات ایرانی از لحاظ کیفیت و... از سایر تولیدکنندگان در کشورهای همسایه نظیر ترکیه در حد بالاتری است؛ زیرا کارخانه‌های ما بسیار مدرن و مجهز هستند و از لحاظ سطح دانش و اطلاعات نیز در حد مطلوبی قرار داریم.
یعنی کارخانه‌های تولید تلویزیون در ایران از لحاظ سطح کیفی و تولید در حد کارخانه‌های مادر هستند؟
بله. روی این نکته تاکید دارم که کارخانه‌های تولیدی در ایران بسیار مدرن و مجهز هستند و حتی در برخی از بخش‌ها کارخانه‌های ایرانی یک قدم جلوتر از سایر کشورها هستند.
مثلا چه بخش‌هایی؟
در بخش کنترل کیفیت ما بسیار موفق عمل کرده‌ایم. حقیقت این است که در سایر کشورها به‌دلیل اینکه تولید در حجم انبوه صورت می‌گیرد، روی بحث کنترل کیفیت حساسیت زیادی نشان نمی‌دهند و در عوض بخش خدمات پس از فروش را تقویت می‌کنند.
این در حالی است که تمام تولیدکنندگان تلویزیون در ایران روی بحث کنترل کیفیت متمرکز هستند و به همین دلیل است که اعتماد مصرف‌کننده را جلب کرده‌اند.
تمرکز ویژه به بحث کنترل کیفیت از جانب تولیدکنندگان ایرانی به چه علت است؟ به‌دلیل نگاه ویژه به اصل مشتری‌مداری یا جلوگیری از هزینه‌های اضافی؟
توجه به این بخش در کنار ارائه خدمات پس از فروش است که موجب ماندگاری شرکت‌های تولیدی در ایران می‌شود. ضمن اینکه از صرف هزینه اضافی بابت مرجوع کالا و... نیز جلوگیری می‌شود.
چه بخشی از قطعات تولیدی تلویزیون‌های ایرانی از طریق واردات تامین می‌شود؟
بیش از ۴۰ درصد قطعات تولیدی در ایران تولید می‌شود.
یعنی بیش از نیمی از قطعات تولیدی مورد نیاز برای تولید از طریق واردات تامین می‌شود. درست است؟
بله.
فکر نمی‌کنید چنین موضوعی (تامین بیش از ۵۰ درصد از قطعات مورد نیاز برای تولید از طریق واردات) است که موجب شده است، این شبهه در بازار به وجود آید که تولیدات داخلی در زمینه تلویزیون در حقیقت مونتاژ به حساب می‌آید؟
تولید تلویزیون مانند تولید محصولات کشاورزی نیست که انتظار داشته باشیم، در ایران کلیه مراحل انجام شود. ماهیت تولید تلویزیون و کالاهای تکنولوژیکی با برخی از کالاها متفاوت است. به همین دلیل نباید انتظار داشته باشیم تمام مراحل تولید، حتی تولید قطعات تولیدی در ایران صورت گیرد.
حقیقت این است که در هیچ کجای دنیا مرسوم نیست که کل یک کالا توسط یک کارخانه تولید شود و اصلا ماهیت تولید، این نیست.
معمولا در تمام دنیا، ماژول، پنل و... توسط کمپانی‌های گوناگون تولید و به کارخانه‌های تولیدی عرضه می‌شود. در ایران هم همین‌طور است. ضمن اینکه یک تلویزیون دارای قطعات بسیار زیادی است که امکان تولید تمام این قطعات در یک کارخانه، چه در ایران و چه در سایر کشورها وجود ندارد.
برای واردات قطعات تولیدی از ارز مبادله‌ای استفاده می‌کنید، یا ارز آزاد؟
قطعاتی که از چین وارد کشور می‌شوند با ارز آزاد وارد کشور می‌شوند و قطعات وارداتی از سایر کشورها از طریق ارز مبادله‌ای وارد کشور می‌شوند. از طرفی پروسه ارائه ارز مبادله‌ای به تولیدکنندگان گاه در حدی طولانی و وقت‌گیر می‌شود که در بسیاری موارد مشاهده شده است که تولیدکنندگان برای جلوگیری از توقف خط تولید برای واردات قطعات از ارز آزاد استفاده می‌کنند.
موضوع دیگر این است که هزینه‌های جانبی برای دریافت ارز مبادله‌ای موجب نزدیکی نرخ ارز آزاد و مبادله‌ای شده است که این موضوع منجر شده، تا گروهی از تولیدکنندگان به سراغ ارز آزاد نروند.
در این صورت تولیدکنندگانی که بابت واردات قطعه از ارز آزاد استفاده کرده‌اند، کالاها را با نرخ روز دلار آزاد محاسبه می‌کنند؟
معمولا تولیدکنندگان قیمت‌ها را با نرخ روز دلار محاسبه نمی‌کنند. اما گروهی که حجم زیادی از واردات را از این طریق صورت داده‌اند، ناچارند چنین اقدامی کنند.
طی ماه گذشته که شاهد کاهش نرخ دلار ازاد بوده‌ایم آیا قیمت‌ها در بازار تلویزیون نیز تغییری کرده است؟
این یک اشتباه بزرگ است که بسیاری تصور می‌کنند هر زمان دلار آزاد ارزان شد، باید قیمت‌ها به سرعت کاهش یابد.و هر زمان که دلار گران شد باید در نتظار رشد قیمت‌ها در بازار باشیم.
حقیقت این است که به‌دلیل ترس از تحریم و مشکلاتی که این موضوع به وجود آورده بود، اکثر کارخانه‌ها برای چهار تا ۶ ماه ذخیره قطعات تولیدی دارند. به همین دلیل نوسانات نرخ دلار روی قیمت کالاهای تولیدی در لحظه و به سرعت تاثیر نمی‌گذارد.
در رابطه با سهم فروش محصولات وطنی در بازار تلویزیون آماری دارید؟
بله در حال حاضر بیش از ۹۵ درصد یا حتی کل نیاز بازار از محل تولیدات داخلی تامین می‌شود.
یعنی حجم واردات صفر است؟
حجم واردات بسیار ناچیز است.
سهم تولیدات ایرانی برند سامسونگ از بازار ایران چقدر است؟
در این مورد اظهارنظر نمی‌کنم.
در رابطه با نیاز سالانه بازار و حجم تولید کارخانه‌ای ایرانی آماری دارید؟
نیاز بازار تلویزیون در حدود یک میلیون و ۶۰۰ هزار دستگاه در سال است که کل این میزان از طریق تولیدات داخلی تامین می‌شود.
این گفته شما این معنی را می‌دهد که تمام برندها در ایران تولید دارند.
بله. تمام برندها در ایران تولید داخل دارند.
با این حساب تعرفه واردات تلویزیون باید بسیار بالا باشد. درست است؟
تعرفه واردات تلویزیون در حدود ۴۰ تا ۴۵ درصد است.
سهم تلویزیون‌های قاچاق در بازار چقدر است؟
تلویزیون‌های قاچاق اکنون سهم زیادی در بازار ندارند.اما در بازار مشاهده می‌شود که با قیمت ارزان‌تر به فروش می‌رسند.
این تلویزیون‌ها چطور این‌قدر راحت وارد کشور می‌شوند و سود فروش آنها چقدر است که فروشندگان با قیمت کمتر از نمایندگی‌های فروش به خریدار عرضه می‌کنند؟
تلویزیون‌های قاچاق معمولا نمونه‌های وارداتی هستند که به‌دلیل کیفیت پایین یا وجود برخی از مشکلات مرجوع شده‌اند.
این تلویزیون‌ها در مسیر بازگشت به کشورهای صادرکننده به دست برخی از قاچاقچیان رسیده و با قیمت پایین از طریق مرزهای بانه و... دوباره وارد کشور می‌شوند. به‌دلیل اینکه قاچاقچی از مشکل تلویزیون مطلع است آن را با قیمت بسیار پایینی خریداری می‌کند. ولی در بازار با قیمت گران می‌فروشد.متاسفانه مصرف‌کنندگان از این موضوع بی‌اطلاعند و به همین دلیل با لحاظ کردن قیمت ارزان خود را برای خرید این نوع تلویزیون‌ها مجاب می‌کنند.
به غیر از این مورد (امکان وجود نقص فنی در تلویزیون‌های قاچاق) چه عامل بازدارنده دیگری وجود دارد که خریدار به سراغ کالای قاچاق نرود؟
کالای قاچاق عمر کوتاهی دارد که این عمر کوتاه به دلایل گوناگونی چون وجود نقص فنی، عدم تطبیق تلویزیون وارداتی با استانداردهای کشور ما از لحاظ ولتاژ برق و... است.
همچنین تلویزیون‌های قاچاق فاقد گارانتی هستند و خریدار تلویزیون قاچاق از دریافت خدمات پس از فروش محروم است. پس اگر مشکلی برای تلویزیون پیش آید باید به سراغ تعمیرکاران رفته و مبلغ هنگفتی صرف تعمیر یا تعویض قطعه تلویزیون کند.اما این تلویزیون‌ها از لحاظ قیمت با نمونه‌های گارانتی‌دار رقابت می‌کنند.
اگر از فاکتور قیمت صرف‌نظر کنیم خرید تلویزیون قاچاق نه‌تنها به نفع خریدار نیست، بلکه به ضرر خریدار نیز هست.