توکل بر خدا نگرش مثبت و خواستن؛ رمز رقابت با شرکت‌های خارجی
لطفا مختصری از رزومه شرکت (سال و هدف تاسیس وبرنامه های آتی) را بیان نمایید.
شرکت پتونیا در سال 1372 تاسیس شد. شروع فعالیت پتونیا در زمینه های تولید برخی تجهیزات خاص برق صنعتی مانند تجهیزات ارتینگ، حفاظت در برابر صاعقه، سیستم‌های جوش احتراقی بوده که در صنایع برق و نفت کاربرد فراوانی داشت. کم کم در سال های بعد تولیدات جدیدی از این رسته محصولات مثل تجهیزات حفاظت کاتدیک هم به تولیداتمان افزوده شد. شرکت در یکی دوسال گذشته تمرکز خود بر استفاده از تجربه و توان مدیریتی حاصل از سال ها تلاش، برای توسعه بسیار فراتر از محدوده های کاری قبل، قرار داد، که نتیجه آن گسترش شرکت به صورت یک هولدینگ بزرگ در زمینه های تولید تجهیزات ضد انفجار، محصولات ارگانیک و کشاورزی، صنعت IT، صنایع ساختمانی، انرژی های نو و پیمانکاری های بزرگ بوده است
نظرتان در مورد همایش صنعت احداث چیست؟ این همایش چه کمکی به صنعت احداث کشور می کند؟
در این خصوص با توجه به نحوه نگرش و دیدگاه هائی که من در دوره های قبل در این کنفرانس دیدم، بایستی اعتراف کنم که نظری کاملا منفی دارم. به نظر بنده سری کنفرانس های پیاده شده تا کنون، نه تنها منجر به توسعه و بهبود صنعت کشور نشده است، بلکه به طور قطع نتایج منفی را به صورت کاملا غیر ملموس داشته است.
چه موضوعی باعث شده جنابعالی این دیدگاه را داشته باشید؟
حقیقت این است که فضای این گونه سمینارها فضای بسیار مسمومی شده که سخنرانان و شنوندگان عموما بدنبال گفتن و شنیدن نواقص و معایبی هستند که به گونه ای نقل محافل پوپولیستی و عوامانه ای شده که تنها نتیجه ای که در بر داشته، دامن زدن به فضای یاس و نا امیدی شرکت ها و افراد، حتی برای تداوم فعالیتشان شده است.
در شرایط فعلی تنها بایستی قبول کنیم که این فضای کسب و کار به رقم تمام امتیازهای منفی که نسبت به سایر کشورهای پیشرو داشته و دارد، به نوعی به هرحال نوعی خاص از فضای کسب و کار است. مهم این است که آیا من در این فضا که به گونه ای خود نیز در شکل گیری آن نقش دارم، می توانم چاره ای بیاندیشم و صد البته در این شرایط چکار می شود کرد که بسوی یک فضای کسب و کار مدرن هدایت بشویم.
همه ما به صورتی به حقیقت های موجود واقفیم، اما آیا کسی هست که کمی دیدگاه های منفی رو کنار گذاشته و تلاش کند که با برافراشتن پرچم صداقت و درستی، در کنار نگرش مثبت به آینده، نه تنها پیشرفت کند بلکه خود الگوئی برای دیگران باشد؟
مشکلات فضای کسب و کار برای توسعه صنعت احداث وانرژی چیست؟
همان طور که توضیح دادم، مشکلات چیزهای گنگ و مبهمی نیستند که کسی از آنها بی اطلاع باشد. من اصلا در حال حاضر با اصل این سوال مخالفم. آنهائی که باید مشکلات را حل کنند و فضای کسب و کار را تسهیل کنند، ثابت کردند که نه تنها از عهده این کار به خوبی بر نمی آیند، بلکه تکرار آن نیز نتیجه ای برای مرتفع کردن آن در پی نداشته است. در حال حاضر بنده نیز تصور نمی کنم که طرح این سوال و پاسخ به آن بتواند خاصیتی داشته باشه و لذا ترجیح می دهم که از این سوال گذر کنم و به نوبه خودم تلاش کنم که از پس آنها بر بیایم.
چه اقداماتی می بایست صورت پذیرد تا با وضعیت موجود کشور، شرکت های داخلی توان رقابت با شرکت های مشابه خارجی را داشته باشند؟
جواب این سوال در سه کلمه بیشتر نیست. توکل بر خدا، نگرش مثبت و خواستن.
بایستی اعتراف کنیم که در نگرش بازپرس-متهم، بطور مداوم شاهد گسترش ابزار کشف جرم و تدوین قوانین متنوع و گوناگون به منظور پیشگیری جرایم از یک سو و از سوی دیگر، تلاش برای اختفا و پنهان کاری و دور زدن قوانین و همه در نهایت، یاس و نا امیدی خواهیم بود. بایستی این چرخه شکسته شود و بازرسان به صورت همیاران و مشفقین مهربان و متهمین در جایگاه آفرینندگان و نان آوران، نقش آفرینی کرده و ترسیم شوند تا این توان به جای هرز رفت و جستجو برای شیوه های جدید آزار و اذیت، هرچه بیشتر در خدمت به کشور و جامعه بکار گرفته شود.
موانع توسعه صدور خدمات فنی و مهندسی در حوزه صنعت احداث و انرژی چه مواردی است؟
اگر به توانائی هائی که خدا در ما به ودیعه گذاشته به خوبی واقف شویم، متوجه می شیم که یقینا هیچ مانعی وجود ندارد که انسان به خواسته های خود نزدیک نشود. اگرچه در شرایط فعلی، مثال های زیادی را از قبیل ساختارهای بروکراتیک پیچیده، فساد اداری، عدم عضویت در سازمان های بین المللی گمرکی، مشکلات سیاسی را می شود طرح کرد، اما باز هم امکان استفاده از ظرفیت های مهندسی کشور برای ارائه خدمات در خارج از کشور رو مثلا با استفاده از شرکت های واسطه خارج از کشور مدنظر قرار داد.
یکی از مواردی که در مورد صدور خدمات فنی و مهندسی مهم است تأیید و معرفی شرکت ها توسط سفارتخانه های ایران در کشورهای هدف است، در این خصوص چه نظری دارید؟
من تصور می کنم تا ایران از چهره ای که برای خود در چند سال اخیر در عرصه بین الملل گرفته، فاصله نگیرد، امکان استفاده از این فرصت بسیار مشکل خواهد بود. البته من بسیار خوشوقتم که شاهد تغییر این وضعیت در چند ماه گذشته هستم و بایستی ایمان داشته باشیم که تداوم این موضوع، فرصت های زیادی را انشاالله برای ایران ایجاد خواهد کرد. بنده همچنین امیدوارم که با استقرار دفاتر همکاری اقتصادی فعال در سفارتخانه ها که اعضای آن نه از توصیه شده ها که بلکه از افراد با تجربه در صنعت و صادرات باشند، این موقعیت ها بهبود بیشتری یابد.
نقش روش های نوین تأمین منابع مالی در توسعه صنعت احداث و انرژی چیست؟
آنچه که مسلم است تداوم شرایط فعلی در بانک ها که خود را به عنوان یک رقیب بزرگ در برابر مردم و جامعه تصور می نمایند، و از هر روشی و با هیچ مدیریت نظارتی کلانی، تمام تلاش خود را جهت افزایش سود آوری خود معطوف کرده اند، نه تنها امیدی به تامین مالی از این منابع نیست بلکه یقینا مهلکه ای برای سقوط نهادهای تولیدی- خدماتی مختلف می باشند. لذا لزوم تغییر نگرش در این موضوع و توجه به سیاست های صحیح و اسلامی بانکداری، مشابه آنجه در غرب به اتفاق کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه داریم، را به شدت ضروری می دانم. امیدوارم با بهبود شرایط سیاسی، فضای رقابتی با بانک های خارجی نیز در ایران مهیا شود تا شاید ازین طریق، مقداری از این فاجعه بانکداری فاصله بگیریم.
چه پیشنهادی برای تشخیص صلاحیت و رتبه بندی شرکت های برتر صنعت احداث کشور دارید؟
من در ابتدا بایستی به ماهیت و اهمیت نگرش صحیح و دقیق به موضوع اشاره کنم. در واقع بایستی در ابتدا این سوال رو طرح کنیم که اساسا رتبه بندی، چه جایگاهی داشته و آیا به خوبی از این جایگاه و فرصت استفاده می شود.
بایستی اعتراف کنیم که خیر. فقط یک استفاده بدور از انواع رانت ها و زد و بند ها می تواند بسیاری از مشکلات کیفی پروژه ها و تاخیرهای کلان، سوء مدیریت های ناشی از بی تجربگی و دانش کم در پیاده سازی پروژه ها و حتی برای نمونه مشکلات درآمد های مالیاتی را حل کند. برای روشن شدن موضوع به این نمونه کافیه اشاره کنم که کشورهائی هستند که ممیزین مالیاتی بجای کشف کتمان های فروش، بدنبال کشف اعتراف های غیر واقعی فروش جهت ابراز مالیاتی بیش از حد قانونی هستند. آیا این برای ما تعجب آور نیست که چطور این اتفاق ممکن است رخ دهد. وقتی از نزدیک موضوع را بررسی کنیم شاهد نقش بسیار پررنگ پرداخت های مالیاتی در تعیین رتبه بندی برای حضور در فرصت های بزرگ کاری و صادراتی هستیم.
به همین دلیل است که با مدیریت و کیاست انتخاب اجزاء آن می توانیم به نتایج بسیار مطلوبی در ابعاد مختلف برسیم. البته دقت در گزینش و استفاده از این رتبه بندی توسط سازمان ها و نهاد های مختلف ازجمله دولتی ها و سیاستگذاران صادراتی، و پرهیز از انواع رانت ها و فساد اداری هم نقش بسیار مهمی خواهد داشت.
در مجموع بنده تصور می کنم شیوه فعلی بایستی کنار گذاشته شود و با نگرش جدید معیارهائی جدیدتری از قبیل مورد بالا، سال های تجربه کاری، ماشین آلات و تجهیزات، خوشنامی و ازین قبیل انتخاب شوند.