سکوت
جواد سروش soroushjavad@gmail.com تبار و گستره معانی واژگانی که در طول دوره‌های زمانی مختلف از آنها استفاده می‌کنیم بر حسب مولفه‌های اجتماعی و روانی در بستری از زمان که ما از آن با عنوان «تاریخ» یاد می‌کنیم در نوسان است.
گستره این نوسان؛ اما خود گستره‌ای ثابت و متعین نیست، بلکه خود گستره‌ای است که مرزهای آن ‌را تجربه‌های زیستی فرد یا در نگاه وسیع‌تر جامعه، تعیین می‌کند. «سکوت» عنوانی است که «مسعود غفاری» برای ارایه چاپ‌های دستی خود در گالری«زیرزمین دستان» برگزیده است. مجموعه‌ای متنوع از اشیا و انسان‌هایی که اغلب در فضایی معلق و رویاگون قرار گرفته‌اند. فضاهایی که گاه با قراردادن مبلی به عنوان لنگرگاه یک کشتی وارد فضایی استعاری از عنوان مجموعه شده و گاه نیز با قرار دادن مبلی دیگر در زیر وزن سنگینی از سیاهی و تاریکی به جست‌وجوی گستره تجربه‌های عینی و واقعی از وضعیت روانی موضوع مورد نظر خود می‌روند، اما شاید مهم‌ترین مساله در مجموعه مورد بحث همین گستره تصویری به شدت باز و گسترده تصاویر ارایه شده تحت عنوان «سکوت» در این نمایشگاه باشد. گستره باز و آزادی که دایره تاویل‌های متنوع و متفاوت را به روی مخاطب باز می‌گذارد همزمان امکان پیشروی با موضوع و گشوده شدن افق معنایی تازه از تصاویر ارایه شده را سلب می‌کند. به بیان دیگر به نظر می‌رسد که توان تکنیکال هنرمند در خلق تک اثرهای موفق و جذاب بخش زیادی از ذهن او و مخاطبان محدود اطرافش را اقناع کرده و مانع از تلاش او برای ایجاد انسجامی نشانه‌شناختی در کل مجموعه شده است. انسجامی که بیش از هرچیز تعیین‌کننده چارچوب ساختاری مجموعه برای پیشروی در دل تجربه زیسته هنرمند با موضوع مورد نظر اوست.