صدای پای پژو آمد
طبق گفته مقامات آمریکایی قرار است تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران به تدریج از ژانویه لغو شود. لغو تحریم‌ها اگرچه نویدبخش روزهای پررونق اقتصادی است، اما به معنای پایان تحریم شرکت‌های بزرگی است که بی‌مقدمه اقدام به ترک ایران کردند. گذشته از شرکت‌های بزرگ نفتی که از مدت‌ها پیش اقدام به ترک ایران کردند برخی شرکت‌های خودروساز نیز پیش از تحریم صنعت خودروی ایران مقدمات خروج از خودروسازی کشورمان را چیده بودند.
شرکت فرانسوی پژو از جمله خودروسازانی بود که طی ۲۰ سال حضور در ایران در صنعت خودرو کشورمان ریشه دوانده و خودروسازی ایران با پژو به رشد و ارتقا رسیده بود، هرچند این شرکت پس از خرید سهامش توسط شرکت آمریکایی جی‌ام به‌طور ناگهانی اقدام به ترک ایران کرد، اما حالا پشت در خودروسازی ایران ایستاده و گوش به زنگ فرمان آمریکا برای لغو تحریم‌ها است. در این بین هرچند برای شریک پژو در ایران سختبود. که دوباره این شرکت فرانسوی را به عنوان شریک خود بپذیرد، اما ظاهرا چاره کار بار دیگر در شراکت با پژو جست و جو می شد. در همین حین به‌رغم مخالفت‌هایی که در داخل با بازگشت پژو به ایران می‌شد، اما شریک ایرانی این شرکت فرانسوی مشغول رفع سوتفاهمات و چانه‌زنی برای گرفتن امتیازات بیشتر بود، با این حال هنوز خبری از ورود پژو به ایران نیست هرچند که شنیده‌ها حکایت از ان دارد که در سفر رئیس‌جمهور به فرانسه قرارداد حضور قطعی پژو در ایران امضا خواهد شد. در هر حال به‌نظر می‌رسد که به‌رغم تمامی مخالفت‌هایی که در داخل می‌شود بازگشت پژو به ایران قطعیت پیدا کرده است، اما سوالی که مطرح می‌شود؛ این است که چرا پژو تکیه‌گاه صنعت خودروی ایران شده و به‌رغم مشکلاتی که از پس ترک ناگهانی ایران توسط این شرکت به‌وجود آمد، باز هم پژو از میان دیگر متقاضیان ورود به ایران حرف اول را می‌زند.

در این زمینه اظهارنظرهای مختلفی از سوی کارشناسان مطرح می‌شود. یکی از دست‌اندرکاران صنعت خودرو عنوان می‌کند که انتخاب پژو به‌دلیل سوابق دیرینه شراکت با ایران خودرو و همسان بودن سیستم‌های مدیریت تولید دو شرکت شاید انتخاب قابل‌قبولی باشد، اما این شرکت با ترک ایران اعتبار خود را در مقابل مشتریان داخلی از دست داده؛ بنابراین باید تلاش زیادی برای بازگشت این اعتبار انجام دهد.از سوی دیگر نمی‌توان به‌سادگی از علل تمایل شدید این شرکت فرانسوی برای حضور در بازار ایران چشم‌پوشی کرد، در واقع از زمانی که امیدواری‌ها به نتایج مذاکرات ۱+۵ بیشتر شد، شرکت پژو به شدت پیگیر احیای شراکت مجدد خود با آبی‌های ایران خودرو بود که البته خیلی زودتر از آنچه فکر می‌کرد به نتایج دلخواه خود رسید؛ بنابراین به‌نظر می‌رسد که شریک داخلی پژو نیز نمی‌تواند از علاقه‌مندی خود به بازگشت پژو به ایران چشم‌پوشی کند. این علاقه‌مندی شاید از آنجا ناشی شود که این شرکت فرانسوی وعده‌هایی مبنی‌بر توسعه محصولاتی باکیفیت را به طرف ایرانی داده و خواستار حضوری متفاوت در کشورمان شده است. هرچند پژو حاضر نیست که مسوولیت کیفیت خودروهای تولید شده در ایران را بپذیرد، اما ظاهرا خواستار جلب اطمینان مشتریان ایرانی به محصولات تولید شده خود است.

این شرکت با در اختیار داشتن حدود 5 تا 10 پلت‌فرم مشترک (اصلی) که حدود 30 مدل بر روی آن طراحی شده‌اند، سرمایه‌گذاری زیادی را بر روی توسعه محصولات خود از طریق ساخت پلت‌فرم مشترک کرده است. پژوی فرانسه به‌عنوان یکی از قدیم‌ترین خودروسازهای دنیا به‌دلیل برخورداری از پلت‌فرم‌های خاص، از توانایی مدلینگ کمتری نسبت به فولکس واگن، تویوتا و حتی شرکای کره‌ای کیا و هیوندایی و صدالبته غول‌های آمریکایی یعنی فورد و GM برخوردار است. بر این اساس بدیهی است که شرکت پژو نیز مانند هر خودروساز صاحب برند دیگری برای ماندگاری در رقابت نفسگیر تجارت خودرو در سال‌های آینده، نیاز به توسعه بازار محصولات خود دارد. بازار ایران پس از عبور از شرایط تحریم و درحالی‌که بین 5/ 1 تا 2 میلیون تقاضای سالیانه برای آن پیش‌بینی می‌شود، جای مناسبی برای این هدف استراتژیک فرانسوی‌ها است. شرکت پژو با ساختار موجود قطعا برای ماندن در جایگاه رقیبی قدر در تجارت آتی خودرو باید سهم خود را در بازار ایران طی سال‌های آینده تثبیت کرده و ارتقا بخشد و شاید همین موضوع به‌عنوان ابزاری قابل‌اتکا در امتیازگیری شرکت ایران خودرو موثر بوده است؛ به‌نحوی‌که به‌نظر می‌رسد ظرفیت‌های طرف ایرانی دقیقا بر نداشته‌های شرکت پژو منطبق شده و این انطباق شرایطی را به‌وجود آورده که این دو شرکت پیش از بازگشت شرایط عادی به اقتصاد و صنعت مملکت با یکدیگر دست دوستی دهند. همه اینها به‌شرطی است که شرکت پژو بر عهد خود بماند و فرجام تلخ قراردادهای گذشته بار دیگر تکرار نشود. بر این اساس بسیاری از کارشناسان در این زمینه تاکید می‌کنند که در قراردادهایی که قرار است بار دیگر با پژو منعتقد شود باید به تجربه ترک ناگهانی ایران، توسط این شرکت فرانسوی نیز توجه شود.