سایت خبری، تحلیلی تابناک به قلم بهروز صداقت، نقدی بر ویژ‌ه‌نامه نوروزی روزنامه شهرآرا نوشته که بخش‌هایی از آن به شرح زیر است:
«ویژه‌نامه نوروزی هر روزنامه در واقع عیدی آن رسانه است به مخاطبانش؛ رسانه‌های محلی به دلیل نزدیک‌تر بودن به خواننده خود نقش مهمی در آگاهی‌بخشی و معرفت‌افزایی مخاطب دارند و می‌توانند کارکرد افزایش اعتماد عمومی و ایجاد اجماع برای حل مسائل بومی را هم داشته باشند. اگر رسانه‌ها تریبونی محلی و ارگان نهادی خاص باشند هم می‌بایست بنابر خاستگاه‌شان به مسائل پیرامون خود بنگرند و پیوند مبارکی میان مردم و متولیان آن دستگاه را رقم بزنند که البته این ابداً به معنای «بولتن درون سازمانی»شدن نیست! شهرآرا به‌ عنوان روزنامه شهرداری مشهد، خود را «نشریه مردم مشهد» معرفی می‌کند و بنابراین می‌طلبد تا در عین مردمی بودن، پلی باشد میان آنان و متولیان مدیریت شهری در مشهد؛ اما آیا این‌گونه است؟!»
«آنچه در سراسر ویژه‌نامه نوروزی شهرآرا به وضوح به چشم می‌خورد فقدان یک نگاه و جهت‌گیری کلی و ذهنیتی نظام‌مند با محوریت شهر، شهرداری و مدیریت شهری است و غفلت از یک شبکه مسائل منسجم!»

کوه‌خواری؛ دغدغه رهبری
«۱۷ اسفند ماه سال گذشته بود که رهبر انقلاب در دیدار با مسئولان سازمان محیط زیست درباره منابع ملی و پدیده شوم زمین‌خواری که دیگر به کوه‌خواری بدل شده، سخن گفتند. به رغم تاکید ایشان- جز در گفتگو با استاندار - در ویژه‌نامه اصلی شهرآرا پرداخته نشده است. همچنین از آفتی! غفلت شده که به جان باغ و درخت‌ افتاده و در پی خشکاندن شهر است؛ موضوعی که بی‌تردید شهرداری رکن اصلی ایجاد یا ممانعت از آن است و شهردار و شورای فعلی از این نظر، عملکرد قابل قبولی داشته است.»
«شاید بتوان گفت مردم بی‌نام‌ونشان فقط در «پارک کلاً ممنون» و «نزدیک بود سکته کنم» تا حدی حضور دارند. مردم یعنی شهروندانی که ویژه نیستند، کار خاصی هم انجام نداده‌اند، اما حق دارند از طریق رسانه صدایشان را به گوش مسئولان شهر برسانند. باز هم این مسئولان هستند که گفته‌اند و گفته‌اند ... و مبادا که خود گویی و خود خندی!»
«باور کنید ترسیم زندگی بسیاری از رفتگران و باغبانان و حتی غسالان شریف بهشت رضای مشهد سوژه‌های تازه و جذابی برای مخاطبان است و برای نشریه مردم مشهد اگر نشریه مردم مشهد است، باید بیشتر اولویت و اهمیت داشته باشد.»
«یکی از طرح‌های تبلیغاتی شهرآرا برای فروش بیشتر این ویژه نامه نوروزی در سطح شهر مشهد، تصویر مدیر پدیده بود درحالیکه درباره نقش مدیریت شهری در پدیده شاندیز به اندک اشارتی بسنده شده است.»
«عنایت شهرآرا به موضوع اقتصاد مقاومتی در این ویژه‌نامه مزیتی ارزشمند است، اما از آنجا که شهرآرا «روزنامه مردم مشهد» است، بعید است کسی از شهرآرا انتظار داشته باشد نقش یک نشریه تخصصی اقتصادی را ایفا کند، اما احتمالا این انتظار وجود دارد که به بازخوانی نقش شهرداری منطقه در این ماجرا بپردازد.»«سال گذشته ساخت‌وساز در مشهد با رکود ۴۵ درصدی مواجه بود. بی‌شک سیاست‌های شهرداری در قیمت مسکن و ضرب آهنگ ساخت‌وساز مؤثر است. با توجه به اهمیت موضوع مسکن و اشتغال‌زایی این بخش از اقتصاد و تاثیرات اجتماعی و فرهنگی آن، آیا بهتر نبود از این فرصت ویژه سالانه برای آگاهی‌بخشی به صورت مطلوب‌تری استفاده شود؟
«نوسازی بافت فرسوده و مبلمان شهری را هم می‌توان از جمله موضوعاتی برشمرد که در ویژه‌نامه به نفع موضوع‌های کم‌اهمیت‌تر نادیده گرفت شد. حتی جای سوژه آماده‌سازی شبانه‌روزی شهر برای نوروز نیز در این محمل خالی است! ناگفته پیداست که پرداختن یکطرفه به این سوژه یک هفته بعد از انتشار این مجله و پس از بروز انواع هجمه‌ها در روزنامه دوم فروردین، مصداق نوشدارو پس از مرگ سهراب بود!»

حاشیه‌نشینی
«امروز بیش از ۱ میلیون نفر حاشیه‌نشین در مشهد وجود دارد. ۹ دی سال گذشته جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران اذعان کرد: در حاشیه شهر مشهد اتفاقاتی رخ می‌دهد که با واقعیت‌های جامعه دینی ما سازگاری ندارد.
با این اوصاف، دو- سه صفحه! از 144 صفحه ویژه‌نامه نوروزی شهرآرا به حاشیه‌نشینی اختصاص پیدا کرده است. اگر سیاست‌گذاری رسانه‌ای عادلانه‌ای وجود داشت، سهم این معضل در این فرصت سالانه باید بیش از این باشد.»
«روزنامه مردم باید از مکانیسمهای ارتباطی و نوع برخورد و پیگیری مطالبات مردم در بروکراسی سخت شهرداری هم سخن بگوید؛ بر این لیست می‌توان «آلودگی هوا»، «ارزیابی عملکرد شورای شهر منتخب مردم»، «زباله و بازیافت»، «فرهنگ شهرنشینی و آئین شهروندی»، «تبلیغات در شهر»، «شهرداری و زیارت» ، « فضای سبز شهری»، «وندالیسم»، «نهضت آسفالت»، «حمل‌ونقل عمومی»و ... را افزود که متأسفانه در این ویژه‌نامه نوروزی به آنها پرداخته نشده است.»

جهان‌شهر و عدالت رسانه‌ای و ...
«از آنجا که گردانندگان فعلی شهرآرا تأکید ویژه‌ای بر جهان‌شهر و عدالت رسانه‌ای و ... دارند، توجه به موارد زیر خالی از لطف نیست:
محلی شدن مقدمه جهانی شدن است و باید جهانی اندیشید و محلی و منطقه ای عمل کرد نه برعکس! و لازمه انجام کار رسانه‌ای، رسانه‌ای بودن است و کافی نیست که فقط آدم خوبی باشیم ... عدالت رسانه‌ای یعنی نگاه تخصصی داشتن؛ یعنی این‌که نخواهیم همه کاره باشیم که هیچ‌کاره می‌شویم! یعنی بپذیریم که ما روزنامه و نشریه مردم مشهد با رویکرد مدیریت شهری هستیم؛ یعنی بپذیریم خراسان، قدس، کیهان، وطن امروز و ... نیستیم و اگر می‌خواهیم کارویژه یک رسانه عام را داشته باشیم، احتمالاً اشتباه آمده‌ایم! اگر منظور از جهان‌شهر چند مطلب درباره تحولات سیاسی خاورمیانه است، چه حاجت به واژه‌سازی جدید؟! اگر هر روز برای سفر درون شهری از اتوبوس‌های شرکت واحد استفاده می‌کردیم؛ احتمالاً «جهان‌شهر» را جور دیگری معنا می‌نمودیم.شایسته است شهرآرا خود به توصیه کارشناس اقتصادی در صفحه ۲۳ ویژه‌نامه نوروزی‌اش توجه کند: باید حرف مردم را بشنویم ... الان خیلی کوچک و محلی به موضوع نگاه می‌کنند. قدم‌به‌قدم مسأله بزرگ را کوچک و حل می‌کنند و سپس سراغ مسأله بعدی می‌روند.