صعود به آلپ ایران
وحید عامری بسیار شنیده‌ایم شهروندان یک شهر ازعنوان پاریس کوچک در توصیف شهرشان استفاده می‌کنند، گویی نام پاریس با آن کافه‌ها و بحث‌های بی‌شمار و دنیای روشنفکری در کنار لوور و ایفل و سایر جاذبه‌های تاریخی و طبیعی‌اش چنان برای مردمان این شهر جذابیت دارند که با اتصال خود به آن درصدد افزایش اعتبار و متمایز کردن خود در برابر دیگران هستند. درباره کوهستان‌های ایران هم وضع به همین ترتیب است. کوه‌های منطقه هیمالیا و برخی رشته کوه‌های اروپا نزد ایرانیان بسیار جذاب هستند و با مشاهده شباهت‌هایی میان این کوه‌ها با آنچه ما در ایران داریم، گاه نام آنها در کنار قله‌های وطنی به چشم می‌خورد. ا
ز این روست که علم کوه را کی 2 ایران و ارفه کوه را نیز آلپ کوه‌های ایران می‌خوانیم. آنان که برای صعود این قله‌ها رفته‌اند، می‌دانند که سختی صعود آنها به پای مشابه خارجی نمی‌رسد؛ اما حضور در هر کدام خود تجربه‌ای است بی نظیر.
برای این شماره قصد داریم گزارش برنامه‌ای از قله ۲۷۳۵ متری ارفه کوه داشته باشیم. قله‌ای قرار گرفته در منطقه فیروزکوه که در هر فصل سال جذابیت خاص خود را دارد و کوهنوردان را به این منطقه سرد و زیبا می‌کشاند. کافی است آمادگی بدنی‌تان را بالا ببرید، کوله بار سفر ببندید، با راهنمای محلی هماهنگ کنید و به سمت ارفه کوه راه بیفتید.
در کیلومتر ۱۵۰ تهران به قائم شهر (۶۷ کیلومتر باقی مانده به این شهر) و هفت کیلومتر پس از روستای ورسک بعد از دو راهی خطیر کوه به رستوران چاپارخانه یا دم زنون می‌رسید؛ اگر سفرتان را با قطار آغاز کرده‌اید مقصد شما بین ایستگاه‌های سرخ آباد و ورسک قرار دارد. این رستوران در سمت چاپ جاده واقع شده است. در نزدیکی این رستوران کمپ هلال احمر و مسجد امام علی (ع) قرار دارد که در نزدیکی آنها دو مسیر فرعی به چشم می‌خورد. مسیر سمت راستی را در پیش بگیرید تا به روستای ارفه ده برسید. با طی کردن ۷ کیلومتر جاده خاکی که برای مینی‌بوس و انواع سواری مناسب است به روستا می‌رسید که ابتدای آن یک امامزاده قرار گرفته است. این امامزاده علاوه‌بر زیارت مامن خوبی برای اقامت شما خواهد بود. از آنجا می‌توانید سفر خود را به سمت قله آغاز کنید. برای صعود به قله دو مسیر جنوبی و شمالی را پیش رو دارید. مسیر شمالی قله از روبه‌روی پادگان شروع شده و چشمه پرو در این مسیر قرار دارد. این مسیر در زمستان پربرف و عبور از آن بسیار دشوار است؛ اما زیبایی آن بیش از مسیر جنوبی است. برای صعود از این مسیر حتما از یک راهنمای محلی کمک بگیرید. پس از عبور از روستا همراه با یک شیب ملایم به یک منطقه جنگلی می‌رسید که با گذر از آن و ارتفاع گرفتن وارد منطقه باز و زیبا می‌رسید. توجه داشته باشید که در میان بوران و برف به لبه صخره‌ها زیاد نزدیک نشوید و تلاش کنید مسیر درست را از روی ترک جی‌پی‌اس طی کنید. با گذشتن از این صخره به خط‌الراس خواهید رسید. دقت و هماهنگی شما برای گذر از این صخره‌ها الزامی است و کوچک‌ترین اشتباه در این زمینه لطمات جبران ناپذیری را به همراه خواهد داشت.


تجهیزات برنامه
کفش کوه مناسب، بادگیر، عینک و کلاه آفتابی، کرم ضد آفتاب، باتوم (به‌ویژه در برنامه زمستانه و برای کسانی که مشکل زانو دارند)، گتر(برای صعود زمستانه) تنقلاتی نظیر گردو و کشمش، صبحانه، ناهار، شام، گاز، کوله پشتی‌، روکش کوله‌، کیسه خواب، چادر، ‌کاپشن پر و لباس مناسب (برای صعود زمستانه)

پوشش گیاهی منطقه:
گیاهان گل گاو زبان، گل بنفشه؛ توسکا، نمدار و درختان میوه وحشی آلوچه تمشک، بارهنگ که کاربرد دارویی دارند.
جانوران منطقه:
روباه، بز کوهی، خرگوش، گراز، مار، خرس، گرگ، شغال و انواع پرندگان

در تمام طول مسیر به جز نقاط معدودی موبایل آنتن دارد.
امامزاده ابتدای روستا دو اتاق دارد که در مجموع برای ۲۳ تا ۲۵ نفر گنجایش دارد.
در روستا امکان خرید چندانی وجود ندارد؛ بنابراین غذا را به همراه خود داشته باشید.
در مرتع زیر قله و نزدیک به چشمه امکان کمپ کردن وجود دارد، چندین کلبه چوبی نیز در آنجا به چشم می‌خورد که در فصل پاییز و زمستان خالی هستند.
در تابستان مسیر پاکوب کاملا مشخص است؛ اما در زمستان این مسیر با برف پوشیده می‌شود که نیاز به برف کوبی دارد.