هم پارک ممنوع هم پنچر ممنوع
سمانه سوادی کارشناس ارشد حقوق همه می‌دانند قواعدی که بر روابط افراد در جامعه حکمفرما است قانون نامیده می‌شود، اما با پیچیده شدن جوامع بشری قوانین حاکم بر این روابط هم پیچیده‌تر می‌شود و انتظار می‌رود که قانون گذار این روابط را رصد کند و زمانی که نوع و شکل خاصی از رابطه ایجاد می‌شود قواعدی برای آن تنظیم کند، متاسفانه با پیشرفت سریع تکنولوژی و سرعت زیاد تغییرات در جوامع در پاره‌ای از موارد قانونگذار از این پیشرفت‌ها عقب می‌ماند! در تهران امروز موارد بسیاری به چشم می‌خورد که متاسفانه قانونگذار برای آن چاره‌ای نیندیشیده است. خیابان‌های شهر مملو است از اتومبیل‌هایی که مطمئنا قرار نیست تمام روز را در حال حرکت باشند و در ساعاتی از روز در شهر متوقف می‌شوند، کوچه پس کوچه‌های شهر پر شده از ساختمان‌های چندین و چند طبقه که گاهی با کمبود پارکینک مواجه هستند و ناچارند اتومبیل‌هایشان را در کوچه‌ها و معابر پارک کنند و زمانی که ساعات کاری و اداری روز و تردد در شهر آغاز می‌شود عملا پیدا کردن جای پارک تبدیل به سوهان روح می‌شود و در این میان حقوق بسیاری از افراد در معرض تضییع قرار می‌گیرد. حقوق کسانی که اتومبیلی مقابل درب منزل یا مغازه‌شان پارک شده است و حقوق کسانی که ماشینشان را در مکان نامناسب پارک کرده‌اند. برخی از این مشکلات را در گزارش هادی نظری خواندید. حقوق مالکان اتومبیل: اگر اتومبیلتان را مقابل درب خروجی پارکینگ ساختمانی پارک کرده باشید و از جانب مالک پارکینگ خسارتی به اتومبیل شما وارد آمده باشد، می‌توانید خسارت را از مراجع قضایی مطالبه کنید. هر چند که پارک کردن ماشین می‌تواند ممانعت از حق به حساب بیاید، با این حال به صاحب حق این مجوز را نمی‌دهد که برای احقاق حق خود خسارتی به اتومبیل وارد آورد. کندن برف پاک‌کن‌ها، پنچر کردن اتومبیل، خراشیدن رنگ و هر خسارت دیگری در صورت اثبات قابل مطالبه در مراجع قضایی است. نکته دیگری که در این خصوص وجود دارد نصب میله و سکو و... مقابل در پارکینگ یا در مغازه‌ها است. از آنجایی که هیچ شهروندی اجازه ندارد فضایی را که در زمره معابر است به خود اختصاص بدهد شهروندان می‌توانند جمع‌آوری چنین موانعی را از پلیس راهنمایی و رانندگی و نیروی انتظامی بخواهند. همچنین لازم به ذکر است که شاید بتوان با در نظر گرفتن اوضاع و احوال نصب تابلوهایی را که حاوی تهدید به ضرر مالی می‌باشند جرم دانست (ماده 669 قانون مجازات اسلامی هرگاه کسی دیگری را به هر نحو تهدید به قتل یا ضررهای نفسی یا شرفی یا مالی و یا به افشاء سری نسبت به خود یا بستگان او کند، اعم از اینکه به این واسطه تقاضای وجه یا مالیا تقاضای انجام امر یا ترک فعلی را نموده یا ننموده باشد به مجازات شلاق تا (74) ضربه یا زندان از دو ماه تا دو سال محکوم خواهد شد) که البته در این مورد عرف نقش غالب را ایفا می‌کند و شهروندان با این قبیل تابلوها برخوردی نمی‌کنند. حقوق مالکان آپارتمان‌ها: پارک کردن اتومبیل جلوی درب پارکینک منازل می‌تواند از مصادیق ممانعت از حق مذکور در ماده 690 قانون مجازات اسلامی باشد که مجازات آن یک ماه تا یک سال حبس است و همچنین رسیدگی به آن خارج از نوبت به عمل می‌آید، اما نکته‌ای که وجود دارد این است که این ماده برای این مورد خاص تدوین نشده و به سختی می‌توان این مورد را در آن گنجاند. در واقع در این خصوص با خلا قانونی روبه‌رو هستیم و تقریبا هیچ عامل بازدارنده و مجازات مشخصی برای این مورد وجود ندارد. حتی اگر این مورد در دایره شمول ممانعت از حق بیاوریم، باز هم نمی‌تواند به اندازه کافی کارساز باشد، زیرا زمان و هزینه‌ای که قرار است صاحب حق در سیستم قضایی صرف کند و همچنین مجازات آن به هیچ وجه متناسب با جرمی که واقع شده نیست. البته قابل ذکر است که افراد می‌توانند با پلیس 110 تماس بگیرند و رفع مزاحمت و حمل اتومبیل به پارکینگ را درخواست کنند و در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن اگر جرثقیلی در منطقه باشد، اتومبیل متخلف به پارکینگ منتقل خواهد شد و در غیر این صورت نیروی انتظامی با مالک خودرو تماس می‌گیرد و خواهان جابه‌جایی خودرو می‌شود. براساس آنچه پیش‌تر گفته شد، به نظر می‌رسد قانون در این زمینه با خلا جدی روبه‌رو است، هرچند رعایت حقوق دیگران در موارد فوق‌الذکر بیش از آنکه نیازمند قانون باشد، نیازمند فرهنگسازی است، اینکه بدانیم کمبود زمان و محل مناسب برای پارک هرگز نمی‌تواند توجیه مناسبی برای تضییع حقوق دیگر شهروندان باشد، اما یقینا تصویب قوانین و آیین‌نامه‌ها نیز می‌تواند در راستای فرهنگسازی مفید واقع شود.