کودک محیط زیست فوتبــال
پس از درج لوگوی یوز بر روی پیراهن تیم ملی فوتبال که یک موفقیت در عرصه بین المللی برای کشور عزیزمان را با سنت شکنی در قوانین فیفا رقم زد، در اولین همایش هواداران تیم ملی این فکر به ذهنم رسید که برای اثرگذاری بهتر این رویداد می بایست از طریق دیگری پروژه را وسعت بخشیده و پیش ببریم. چراکه معتقد بودم ایران این شایستگی را دارد که با استفاده از فرصت پیش آمده رهبری یک جنبش محیط زیستی در دنیا را بر عهده بگیرد. شاید کمی اغراق آمیز به نظر برسد ولی بنده به آن ایمان دارم و به دنبال این موضوع بودم که پروژه «کودک، محیط زیست، فوتبال» ابتدا تعریف شده و بعدا به پیشنهاد دوستان واژه صلح نیز به آن اضافه گردید. این ایده از آنجا به ذهنم رسید که متوجه شدم 5/3 میلیارد نفر یعنی قریب به 45 درصد مردم دنیا بازیهای جام جهانی را تماشا می کنند و این فرصت بسیار خوبی خواهد بود برای رساندن یک پیام محیط زیستی به تمام دنیا. طبق بررسی‌های انجام یافته مشخص گردید بر اساس سیاهه‌ی قرمز اتحادیه بین‌المللی حفاظت از محیط زیست بیش از ۲۳۰۰ گونه حیوانی در سراسر جهان در خطر انقراض قرار دارند. اگر چه انقراض، بخشی از چرخه‌ی طبیعی است، اما انسان به انقراض گونه‌ها سرعت بخشیده است و گونه‌های در معرض خطر را افزایش می‌دهد. از این رو مسئولیت محافظت از این حیوانات بر عهده‌ی تک تک ساکنین کره زمین است. در این میان نقش آگاهی رسانی و آموزش نسل فردا برای ایجاد رفتارهای مسئولانه‌ در حال و آینده غیرقابل انکار است. بنابراین به این نتیجه رسیدم حالا که یوز پلنگ را برای ایران انتخاب کرده ایم، این کار را برای گونه های در معرض خطر سایر کشورهای حاضر در جام جهانی انجام دهیم. همانگونه که می‌دانید از بین بیش از 200 کشور فقط 32 کشور فرصت حضور در جام جهانی را خواهند داشت. یعنی از هر 8 کشور فقط یکی فرصت دارد تا توانایی ها و قابلیت های خود را به همه دنیا نشان دهد. اما می توان گفت که همه این کشورها حداقل یک سهل انگاری انجام داده‌اند و آن دارا بودن گونه های در معرض خطر انقراض است. در واقع هدف ما این است که جامعه جهانی را با یک چالش اصلی روبرو کنیم. بنابراین، این رویداد بین المللی صرفا قرار ملاقات 32 کشور که می خواهند فوتبال بازی کنند نخواهد بود بلکه مجالی است برای حضور 32 گونه که شاید 4 سال دیگر در این دنیا نباشند و اهمیت حضور آنها به خاطر موضوع مرگ و زندگی خواهد بود.
برای دستیابی به اهداف یاد شده کار را شروع کردیم. با توجه به اینکه برزیل نیز گونه آرمادیلو را برای خود انتخاب کرده بود، فعالیت ما برای انتخاب ۳۰ گونه دیگر آغاز شد که قریب به ۲ ماه طول کشید و پس از آن مشخصات گونه های در معرض خطر متعلق به ۳۲ کشور شامل عکس، اسامی علمی، ویژگی ها و خصوصیات آنها به صورت ترجمه شده تهیه گردید.
اولین قصد ما این بود که با مشارکت کودکان 32 کشور شرکت کننده در جام جهانی یک کلیپ ویژه جام جهانی تهیه کنیم که به پربازدیدکننده ترین کلیپهای بازیهای جام جهانی تبدیل شود که متاسفانه به دلایلی محقق نگردید و نهایتا فعالیت های دیگری برای این پروژه در نظر گرفته شد. در اولین حرکت در برج میلاد تهران با همکاری مربیان کودک و محیط زیست، 400 کودک از 32 گونه معرفی شده نقاشی کشیدند که این نقاشی ها اسکن شده و در آینده به صــورت کـتاب چاپ خواهد. در حرکت بعدی از آقای محمد کبریا خواهش کردم 32 گونه را روی یک توپ فوتبال و همچنین 32 تابلوی مجزا نقاشی کند. اکنون در نظر داریم اگر دولت و رسانه ها کمک کنند این توپ که «زیستوپ» لقب گرفته در زمان بازی ایران و آرژانتین به آقای لیونل مسی و تابلوها نیز به سفرای کشورهای شرکت کننده در بازیهای جام جهانی هدیه داده شود.در قدم بعدی تئاتری که به همت آقای پوریا قلی پور در کرمان ساخته شده به روی صحنه می‌رود و برخی استانها و شهرهای دیگر از جمله خوزستان و کیش نیز برای نمایش این تئاتر اعلام آمادگی کرده اند.از اقدامات دیگر می توان به ساخت عروسکهای این 32 گونه اشاره نمود که توسط خانم مرضیه نقیبی در حال آماده شدن می باشد. ما ساخت موسیقی و انیمیشن را نیز برای این پروژه درنظر گرفته بودیم که فعلا وضعیت مشخصی ندارند.در پایان باید این نکته را یادآور شوم که هشدارهای زیست محیطی برای اینکه مورد توجه و پسند مردم قرار گیرند نیازمند روشهای خلاقانه ای می باشد و مشارکت کودکان نیز در این گونه فعالیت ها به عنوان یکی از آموزش پذیرترین ارکان جامعه از اهمیت بسزایی برخوردار است.
آرش نورآقایی
خرداد 1393