کودکان سوری جلوی دوربین خراسانی ها
دنیای اقتصاد-مستند چند اپیزودی کودکی فراموش شده به کارگردانی رضا فرهمند در ترکیه در حال تصویر برداری است و این مستند با به پایان رسیدن اپیزود دوم از نیمه تولید گذشت.
رضا فرهمند در باره فضای این مستند ابراز داشت: مستند فضایی است که در آن هر لحظه با اتفاقاتی مواجه می شوید که می توانند مانع ادامه کار شوند به هرنحو آنچه مسلم است کارگردان می باید تا آنجایی دچار انعطاف پذیری باشد که در مواجه با موانع بتواند بیشترین تسلط به حفظ مسیر روایت رل داشته باشد.
وی درباره سختی های کار گفت: مهمترین مانع در پروژه این فیلم این بود که در اپیزود اول در واقع هیچ کس از مهاجران دوربین را دوست نداشت ودر واقع هیچ راهی برای روشن شدن دوربین وجود نداشت واین مانعی بود که تقریبا هیچ گاه با آن مواجه نشده بودم اما همیشه راهی هم وجود دارد والبته راهی که از میان سختیها می گذرد همیشه جذاب ترین راه است.
رضا فرهمند در باره فضای این مستند ابراز داشت: مستند فضایی است که در آن هر لحظه با اتفاقاتی مواجه می شوید که می توانند مانع ادامه کار شوند به هرنحو آنچه مسلم است کارگردان می باید تا آنجایی دچار انعطاف پذیری باشد که در مواجه با موانع بتواند بیشترین تسلط به حفظ مسیر روایت رل داشته باشد.
وی درباره سختی های کار گفت: مهمترین مانع در پروژه این فیلم این بود که در اپیزود اول در واقع هیچ کس از مهاجران دوربین را دوست نداشت ودر واقع هیچ راهی برای روشن شدن دوربین وجود نداشت واین مانعی بود که تقریبا هیچ گاه با آن مواجه نشده بودم اما همیشه راهی هم وجود دارد والبته راهی که از میان سختیها می گذرد همیشه جذاب ترین راه است.
دنیای اقتصاد-مستند چند اپیزودی کودکی فراموش شده به کارگردانی رضا فرهمند در ترکیه در حال تصویر برداری است و این مستند با به پایان رسیدن اپیزود دوم از نیمه تولید گذشت.
رضا فرهمند در باره فضای این مستند ابراز داشت: مستند فضایی است که در آن هر لحظه با اتفاقاتی مواجه می شوید که می توانند مانع ادامه کار شوند به هرنحو آنچه مسلم است کارگردان می باید تا آنجایی دچار انعطاف پذیری باشد که در مواجه با موانع بتواند بیشترین تسلط به حفظ مسیر روایت رل داشته باشد.
وی درباره سختی های کار گفت: مهمترین مانع در پروژه این فیلم این بود که در اپیزود اول در واقع هیچ کس از مهاجران دوربین را دوست نداشت ودر واقع هیچ راهی برای روشن شدن دوربین وجود نداشت واین مانعی بود که تقریبا هیچ گاه با آن مواجه نشده بودم اما همیشه راهی هم وجود دارد والبته راهی که از میان سختیها می گذرد همیشه جذاب ترین راه است.
این کارگردان ادامه داد: ورود کودکان به دوربین وحتی پشت دوربین راهی بود که اپیزود اول را از بن بست خارج کرد یعنی کودکان خودشان تصویربرادری می کردند که این موضوع درعین حال ساختاری بی بدیل را به وجود آورد. وی خاطر نشان کرد: این تنها یکی از مشکلاتی بود که وجود داشت والبته این تنها مربوط به نوع ساختار کار بود و شرایط زیستی در یک چنین فضایی تا حد زیادی روحیه قوی ومنعطفی لازم داشت. امیر اطهر سهیلی مشاور کارگردان نیز در باره دیدگاهش نسبت به جنگ گفت: پس از شروع این کار دیدگاه من واقعا نسبت به جنگ تغییری نکرده است و باز هم همان حس انزجار و نفرتی که از جنگ داشته ام، بوده است و خواهد بود و مسلما بر شدت آن افزوده شده ولی تغییر نکرده است.
وی در ادامه افزود: هر روز کار در این مستند و همکاری با رضا فرهمند برای من تجربه بود و به یاد دارم که روز اول وی به من گفت از هر مستند روحش یک زخم برمی دارد و این را ازته دل گفت و حالا که اپیزود دوم رو به پایان است می فهمم کارگردان واقعا چه روح زخمی ای دارد.وی افزود: این کار برای من هم از نظر انسانی و هم از نظر حرفه ای تجارب متفاوت و جذابی داشت و دیدگاهم نسبت به کودکان جنگ این است که آنها همیشه معصومیتی هستند که جنگ نابودشان کرده است.
رضا فرهمند در باره فضای این مستند ابراز داشت: مستند فضایی است که در آن هر لحظه با اتفاقاتی مواجه می شوید که می توانند مانع ادامه کار شوند به هرنحو آنچه مسلم است کارگردان می باید تا آنجایی دچار انعطاف پذیری باشد که در مواجه با موانع بتواند بیشترین تسلط به حفظ مسیر روایت رل داشته باشد.
وی درباره سختی های کار گفت: مهمترین مانع در پروژه این فیلم این بود که در اپیزود اول در واقع هیچ کس از مهاجران دوربین را دوست نداشت ودر واقع هیچ راهی برای روشن شدن دوربین وجود نداشت واین مانعی بود که تقریبا هیچ گاه با آن مواجه نشده بودم اما همیشه راهی هم وجود دارد والبته راهی که از میان سختیها می گذرد همیشه جذاب ترین راه است.
این کارگردان ادامه داد: ورود کودکان به دوربین وحتی پشت دوربین راهی بود که اپیزود اول را از بن بست خارج کرد یعنی کودکان خودشان تصویربرادری می کردند که این موضوع درعین حال ساختاری بی بدیل را به وجود آورد. وی خاطر نشان کرد: این تنها یکی از مشکلاتی بود که وجود داشت والبته این تنها مربوط به نوع ساختار کار بود و شرایط زیستی در یک چنین فضایی تا حد زیادی روحیه قوی ومنعطفی لازم داشت. امیر اطهر سهیلی مشاور کارگردان نیز در باره دیدگاهش نسبت به جنگ گفت: پس از شروع این کار دیدگاه من واقعا نسبت به جنگ تغییری نکرده است و باز هم همان حس انزجار و نفرتی که از جنگ داشته ام، بوده است و خواهد بود و مسلما بر شدت آن افزوده شده ولی تغییر نکرده است.
وی در ادامه افزود: هر روز کار در این مستند و همکاری با رضا فرهمند برای من تجربه بود و به یاد دارم که روز اول وی به من گفت از هر مستند روحش یک زخم برمی دارد و این را ازته دل گفت و حالا که اپیزود دوم رو به پایان است می فهمم کارگردان واقعا چه روح زخمی ای دارد.وی افزود: این کار برای من هم از نظر انسانی و هم از نظر حرفه ای تجارب متفاوت و جذابی داشت و دیدگاهم نسبت به کودکان جنگ این است که آنها همیشه معصومیتی هستند که جنگ نابودشان کرده است.
ارسال نظر