The Economist

کوکتل مولوتف‌های ترامپ

مجله اکونومیست این هفته گزارش خود را به ترامپ و اقدامات رادیکال وی اختصاص داده است. شاید برای همین است که این مجله برای سرمقاله این هفته خود عنوان «یک شورشی در کاخ سفید» را انتخاب کرده است. به نوشته این مجله، واشنگتن در میانه یک انقلاب قرار دارد. هنوز چندی از حضور ترامپ در کاخ نگذشته که او اولین کوکتل مولوتف‌های خود که همان فرامین سیاسی و اجرایی‌اش است را به این‌سو و آن‌سو پرتاب می‌کند. در واقع، ترکش‌های ناشی از سیاست‌های او در همین ماه اول حضور در کاخ سفید نه تنها به آمریکا که به بسیاری از کشورهای جهان پرتاب شده است. او هنوز از پا ننشسته است. خارج شدن از پیمان تجاری ترانس- پاسیفیک، مذاکره دوباره در مورد پیمان نفتا، ساخت دیوار در مرز با مکزیک، بازنگری در قوانین مهاجرتی، استقبال از بریتانیا و روسیه، بی‌اعتنایی به اتحادیه اروپا، دفاع از شکنجه و حمله به مطبوعات نمونه‌ای از کوکتل مولوتف‌پراکنی‌های اوست.

او و کابینه‌اش به افکار عمومی بی‌توجهند. ترامپ در نزد منتقدان، فردی بی‌پروا و هرج و مرج‌طلب است. این خصلت او در ممنوعیت موقت ورود شهروندان ۷ کشور خاورمیانه‌ای به آمریکا نمود یافت. پیش‌نویس قانون منع ورود در خفا نوشته شد، به سرعت اجرا شد و بعید است که اهداف اعلامی آمریکا در برخورد با تروریسم را محقق سازد. حتی متحدان جمهوری‌خواه او نیز اعلام کردند که یک سیاست مهاجرتی خوب و معقول با فرمان اجرایی او بر باد رفت. در سیاست، هرج و مرج معمولا به شکست می‌انجامد. با وجود این ترامپ، هرج و مرج بخشی از برنامه‌اش است. وعده‌هایی که در کوران رقابت‌های انتخاباتی‌اش مبالغه می‌نمود اکنون به طغیانی مرگبار تبدیل شده که باعث وارد آمدن تکانه‌هایی سهمگین به آمریکا و جهان شده است. برای درک شورشگری ترامپ، بیایید از خشم شروع کنیم. در آمریکایی که دچار شکاف شده درگیری یک دارایی سیاسی است.

Time

معمار سیاست‌های ترامپ

معمولا جذاب‌ترین سوال می‌تواند در مورد پشت صحنه سیاستمداران باشد؛ اینکه چه کسی نفوذ دارد و چه کسی دستوردهنده اصلی است مهمترین سوالاتی است که در عالم سیاست مطرح است. مجله تایم نیز بر این اساس به سراغ نفر اصلی در پشت صحنه کاخ سفید رفته است. کسی که نفوذ زیادی در کاخ سفید دارد و گفته می‌شود او به پدرخوانده آمریکا تبدیل شده است. استیفن بانون، مشاور ارشد ترامپ در حال حاضر مظنون است که وی معمار اصلی سیاست‌های فعلی کاخ سفید است.معمولا در آمریکا نفر دوم کاخ سفید معاون اول است اما در دوره ترامپ این نقش‌ها جابه‌جا شده است. تایم از بانون به‌عنوان دومین مرد قدرتمند جهان نام می‌برد و می‌نویسد که بانون قرار است گوش رئیس‌جمهوری باشد اما او بیشتر از اینها می‌خواهد. به نوشته این مجله اگر قرار است ردی از بانون گرفته شود، اثر انگشت او در همه‌جای کاخ سفید دیده می‌شود.

بانون یکی از افرادی است که به شدت از طرح ورود اتباع ۷ کشور به آمریکا حمایت کرده و حتی گفته می‌شود یکی از معماران اصلی این طرح است. بانون یکی از افراد مورد وثوق تی‌پارتی هم هست. تی‌پارتی بخش تندروی جمهوری‌خواهان است. او همچنین صاحب یک سایت اینترنتی است که گرایش‌های نازیستی دارد. نام این سایت «Brietbart» است که در سال ۲۰۱۱ وظایف این سایت به وی محول شد. او از اوایل دهه ۲۰۰۰ به این سایت ملحق شده بود اما در سال ۲۰۱۲ تصمیم گرفت مسوولیت اجرایی بخش‌های خبری این سایت تندرو را برعهده بگیرد. کسانی که کتاب «هنر توافق» ترامپ را مطالعه کرده‌اند می‌دانند که ترامپ چگونه به دنیا نگاه می‌کند. این نگاه وی به دنیا موجب می‌شود تا وی از کسانی مانند بانون در تیم خود استفاده کند. او در این کتاب نوشته است: من دست بالا را می‌گیرم و بعد مدام هل می‌دهم، هل می‌دهم تا به آنچه می‌خواهم برسم. به‌نظر می‌رسد بانون قرار است نقش دست بالا را در معماری سیاست‌ها داشته باشد تا ترامپ بتواند به خواسته خود برسد.

Der Spiegel

اروپا علیه ترامپ

مجله آلمانی اشپیگل در این هفته یک تصویر منحصربه‌فرد از ترامپ ارائه داده است. ترامپ درحالی‌که سر مجسمه آزادی را بریده است آن را با قساوت به بینندگان نشان می‌دهد. در زیر این عکس هم تیتر کوچکی زده که بر روی آن نوشته شده است: «اول آمریکا». این مجله با این مطلب تصویری از دنیا به همراه ترامپ ارائه داده است. به نوشته این مجله، رئیس‌جمهوری آمریکا برای دنیا یک خطر اصلی به حساب می‌آید. حالا زمان اتحادیه اروپا و آلمان است که خود را برای دفاع سیاسی و اقتصادی آماده کنند. اروپا باید خود را مهیای دفاع از چنین رئیس‌جمهوری بکند. آلمان در این میان نقش مهمی دارد. ژرمن‌ها باید به عنوان یک مخالف در برابر چهل و پنجمین رئیس‌جمهوری آمریکا و دولت وی قد علم کنند. این اقدام البته به دو دلیل مشکل است اما باید انجام شود: نخست اینکه اروپایی‌ها لیبرال دموکراسی را از آمریکا به عاریت گرفتند و از طرف دیگر مشخص نیست که ترامپ چگونه با آن خلق و خوی غیر معقول به فشارهای دیپلماتیک واکنش نشان خواهد داد.

با این حال این مجله پیشنهاد می‌دهد برای اینکه مخالفت با ترامپ به شکل موفقیت‌آمیز پیش برود نیاز است که شرکایی از آسیا و آفریقا پیدا کنیم. البته یگانگی و اتحاد نیز میان شرکای اروپایی مهم است اما زمانی این یگانگی موثر واقع می‌شود که حامیانی هم از اروپا و آسیا داشته باشد. تا حالا آلمان نقش رهبری در اتحادیه اروپا ایفا کرده است. در زمینه اقتصادی شوبل، وزیر اقتصاد آلمان اولویت را به سیاست‌های ریاضتی داده و کشورهای دیگر برای رهایی از مشکلات اقتصادی به راهکار آلمان روی آورده‌اند و در زمینه پذیرش مهاجر نیز مرکل نقش یک رهبر قدرتمند را ایفا کرده است. چون آلمان به لحاظ سیاسی و اقتصادی توانسته در اروپا موفق عمل کند این انتظار وجود دارد که این کشور شکاف‌های به‌وجود آمده از سوی آمریکا را مرمت کند.

Newsweek

شهروند جهانی

مجله نیوزویک دو مطلب عمده در این هفته دارد. جلد آمریکایی آن به زنانی پرداخته است که در اطراف ترامپ قرار دارند و نوشته در سرزمین ترامپ (Trumpland) چه کسی ملکه اصلی به حساب می‌آید؟ اما در جلد بین‌الملل آن عکس شی‌جینگ پینگ، رئیس‌جمهوری چین را درج کرده و برای آن تیتر «شهروند جهانی» را انتخاب کرده است. به نوشته این مجله، درونگرایی ایالات متحده با روی کار آمدن ترامپ موجب می‌شود که چین برنده این بازی باشد. از زمانی که ترامپ با اتخاذ رویکردهای درونگرایانه، مهمترین قرارداد تجاری آمریکا (ترانس پاسیفیک) را لغو کرد، پکن به قهرمان دنیای تجارت آزاد بدل شده است. سه روز پیش از اینکه دونالد ترامپ در مراسم تحلیف خود به‌عنوان چهل و پنجمین رئیس‌جمهوری ایالات متحده سوگند یاد کند، شی‌جینگ پینگ در اجلاس داووس پشت تریبون رفت و گریزی هم به چارلز دیکنز زد.

او از «بهتران زمان‌ها و بدترین زمان‌ها» سخن گفت و در یک اظهارنظر باورنکردنی از جهانی‌گرایی دفاع کرد. او در این سخنرانی از رشد جهانی و تسهیل مبادلات، از پیشرفت علوم، فناوری و تمدن در میان مردم دفاع کرد و خود را در قامت رهبر الگوی جهانی‌گرایی بالا برد. وقتی ترامپ روی کار آمد و در نخستین اقدام دستور به لغو قرارداد تجاری ترانس پاسیفیک داد، می‌شد حدس زد که چنین شرایطی به وجود خواهد آمد. ایالات متحده با ترک این قرارداد تجاری، متحدان خود را در منطقه تنها گذاشت و این فرصت را به پکن داد تا جایگزین آمریکا در منطقه شود. او درست پنج روز پس از این سخنرانی (روز دوم کاری خود) به کل دنیا نشان داد که حامی تجارت آزاد نیست و این فرصت را به چین داده است تا جای خالی آمریکا را در منطقه پر کند. چین مترصد این فرصت است که هر زمانی آمریکا پشت هر قرارداد چندجانبه‌ای را خالی کرد جایگزین این کشور شود.

The week

سخت‌ترین رابطه «می»

رابطه ترامپ با ترزا می ‌دستمایه طنز شده است. شاید زمانی که این دو دست به دست هم حرکت می‌کردند هرگز این فرصت برای طنزنویسان و کارتونیست‌ها فراهم نمی‌شد که این رابطه را از این زاویه به استهزا بگیرند. مجله ویک در این هفته با استفاده از مدل آدامس‌های «Love is…» به ارتباط آمریکا و انگلستان به رهبری ترامپ و «می» می‌پردازد و می‌نویسد که شاید برای «می» این سخت‌ترین رابطه‌ای است که داشته است. این مجله می‌نویسد که ترزا می ‌پس از جدایی بریتانیا از اتحادیه اروپا به دنبال تقویت رابطه با آمریکا است. در دوران پسا برگزیت، آمریکا به مهمترین شریک تجاری بریتانیا تبدیل خواهد شد و همین امر موجب می‌شود که اروپا در مقابل لندن قرار بگیرد و احتمالا نقش اقتصادی بریتانیا را در اروپا کمتر کند. جدال بین می و سران اتحادیه اروپا نیز از همین امر نشات می گیرد.

خطر استفاده از توییت

یکی دیگر از مقالات قابل توجه مجله ویک به توییتر ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا باز می‌گردد. ترامپ علاقه وافری به استفاده از توییتر دارد و معمولا نظرات مهم سیاسی خود را از طریق توییت کردن به اطلاع مردم می‌رساند. اما استفاده از توییتر خطراتی هم دارد که موجب شده است کارشناسان نسبت به استفاده از آن هشدار بدهند. جوزف برنستاین می‌گوید که در حال حاضر قدرتمندترین توییتر دنیا به دونالد ترامپ تعلق دارد. هر چند این امر ممکن است برای توییتر مزایایی داشته باشد اما برای کاخ سفید استفاده از توییتر خطرناک است زیرا ممکن است به راحتی مورد هجوم هکرها قرار بگیرد و از طریق آن اطلاعات مهمی به دست آورند. در واقع در سال ۲۰۱۳، توییتر ترامپ یک بار مورد هک واقع شده بود و در آن هکرها یک متن مستهجن موسیقی رپ در آن قرار داده بودند، با این حال ترامپ همچنان به استفاده از این وسیله ارتباطی اعتقاد راسخ دارد.

The Newyork Times

مقاومت در برابر ترامپ

اگر عکس و مطلب اول مجله نیویورک تایمز را نادیده بگیریم مهمترین مطلب این مجله مربوط به تشکیل جنبش مقاومت است. به نوشته این مجله مخالفان یک برنامه را در دستور کار خود دارند و آن هم «مقاومت» است. آنها برنامه ریخته‌اند به بهانه‌های مختلف در برابر طرح‌های ترامپ ایستادگی کنند. بوِرلی کیج می‌نویسد: اگر ما در زمان سیاسی نرمالی زندگی می‌کردیم، رئیس‌جمهوری ما احتمالا از ماه عسل سیاسی خود لذت می‌برد. این امر احتمالا موجب می‌شد مردم هم از انتخاب خود لذت ببرند و به رئیس دولت هم کمک کنند. در مقابل، با انتخاب دونالد ترامپ، مردم آمریکا تبدیل به بزرگترین مخالفان رئیس‌جمهوری تازه شده‌اند که در تاریخ ایالات متحده بی‌سابقه است. میلیون‌ها انسان در سراسر آمریکا به دنبال این هستند که طرح‌های ترامپ را متوقف کنند.

هر جای آمریکا را که نگاه می‌کنی یک صدا منعکس می‌شود: ما می‌خواهیم مقاومت کنیم. ما می‌خواهیم مخالفت کنیم.مایکل مور، مستندساز آمریکایی که حالا به یکی از مخالفان اصلی ترامپ تبدیل شده است می‌گوید که مردم به دنبال مقاومت هستند. او البته از قبل هم پیشگویی کرده است که دوره دونالد ترامپ ناتمام می‌ماند، زیرا مقاومت مردم موجب می‌شود ترامپ ریاست‌جمهوری خود را نیمه‌کاره باقی بگذارد. او تاکید می‌کند: این یک مقاومت بزرگ است. همزمان کیث اولبرمن، مجری سابق شبکه «MSNBC» خبر می‌دهد که یک سریال مستند تهیه کرده که نام آن «مقاومت» است. در ماه دسامبر نیز اعضای دموکرات سابق کنگره اقدام به تهیه جزوه جنجالی کردند که روی آن نوشته شده بود: «دستور کار مقاومت در برابر ترامپ». این جزوه به تقلید از اعضای تی‌پارتی نوشته شده است و تی‌پارتی زمانی که باراک اوباما رئیس‌جمهور بود اقدام به تهیه چنین جزوه‌ای کرده بود و هسته‌های مقاومت در برابر اوباما تشکیل داده بود. حالا به نظر می‌رسد که دموکرات‌ها قصد دارند به همین شیوه در برابر ترامپ و طرح‌های او مقاومت کنند.

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات

دکه مطبوعات