نخست وزیری که رئیس‌جمهور شد
شادی آذری دبیر گروه بین‌الملل یکشنبه‌ای که گذشت در تاریخ سیاسی ترکیه به یک نقطه عطف تبدیل شد. انتخاب رئیس‌جمهوری در ترکیه نه طبق سنت پیشین توسط پارلمان که توسط آرای مستقیم مردم انجام شد، مردمی که معیشت‌شان بیش از هر چیز دیگری برایشان دغدغه بود. رجب طیب اردوغان نخست وزیر، با سابقه خوبی که در عرصه اقتصاد کشور از خود بر جای گذاشته، توانست مطابق پیش‌بینی‌ها بیش از 51درصد آرا را به خود اختصاص دهد و دوازدهمین رئیس‌جمهوری ترکیه شود. رقبای دیگر اکمل‌الدین احسان‌اوغلو حدود 40درصد و صلاح‌الدین دمیرتاش حدود 9درصد آرا را به‌دست آوردند. احسان‌اوغلو که بیشتر عقاید اقتصادی اش به آموزه‌های مارکسیستی نزدیک است و با شعار «اکمل‌الدین برای نان» به رقابت با اردوغان پرداخت، در سخنرانی‌هایش از درد فقرا می‌گفت و از ثروتمندانی که خودروهای گران‌قیمت سوار می‌شوند انتقاد می‌کرد اما قشر متوسط ترکیه که در عمل از اقتصاد سال‌های دوران نخست وزیری اردوغان راضی بودند و طی این سال‌ها طعم رفاه نسبی را چشیده بودند ترجیح دادند تا چشم خود را بر همه اتهاماتی که مخالفان، علیه اردوغان و نزدیکانش مطرح کردند، ببندند. اما معیشت مردم تنها یکی از مسوولیت‌های اردوغان رئیس‌جمهور خواهد بود. اردوغان در دوره ناآرامی‌های سوریه نتوانست کارنامه مثبتی در عرصه سیاست بین‌الملل از خود برجای گذارد و خاطره سرکوب‌های مخالفان در پارک گزی هم هنوز از یادها پاک نشده است. اکنون هم مردم ترکیه و هم اردوغان باید خود را برای اردوغانی دیگر آماده کنند. اردوغان رئیس‌جمهوری باید با اردوغان نخست‌وزیر تفاوت داشته باشد و اشتباهات گذشته را تکرار نکند. در غیر این صورت روزی خواهد رسید که حتی کارنامه خوب اقتصادی‌اش هم از یادها خواهد رفت