صادرات ۳۰ درصدی محصولات پژو محقق می‌شود؟
بر اساس اعلام مدیر ارشد ایران خودرو یکی از مهم‌ترین تعهدات شرکت پژو در قرارداد منعقده «امکان استفاده از بازارهای صادراتی این محصولات در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) است» شرطی که در صورت تحقق، جهش قابل توجهی در بسیاری از ساختارهای صنعت خودروسازی در شرکت ایران خودرو ایجاد خواهد کرد، چرا که یقینا برای تحقق این شرط لازم است شرکت پژو در خصوص توسعه زیرساخت‌های ضروری تولید خودروی صادراتی با نشان خود در سایت ایران خودرو، گام‌های مهمی را بردارد.
بر این اساس شرکت ایران خودرو درصورت کسب توانایی تولید محصولی مطابق استانداردهای شرکت پژو می‌تواند مدعی باشد که یک خودروساز درکلاس جهانی است اگرچه‌این توانایی به‌واسطه بهره‌مندی از پلت‌فرم و نشان یک شرکت بزرگ خودروساز نمود یافته ولی شرکت ایران‌خودرو برای دستیابی به همین سطح از توانایی نیز، نیازمند اعمال تغییرات بزرگی در زیرساخت‌های تولیدی و انسانی خود می‌باشد.
بر این اساس شرکت ایران خودرو درصورت کسب توانایی تولید محصولی مطابق استانداردهای شرکت پژو می‌تواند مدعی باشد که یک خودروساز درکلاس جهانی است اگرچه‌این توانایی به‌واسطه بهره‌مندی از پلت‌فرم و نشان یک شرکت بزرگ خودروساز نمود یافته ولی شرکت ایران‌خودرو برای دستیابی به همین سطح از توانایی نیز، نیازمند اعمال تغییرات بزرگی در زیرساخت‌های تولیدی و انسانی خود می‌باشد.
بر اساس اعلام مدیر ارشد ایران خودرو یکی از مهم‌ترین تعهدات شرکت پژو در قرارداد منعقده «امکان استفاده از بازارهای صادراتی این محصولات در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) است» شرطی که در صورت تحقق، جهش قابل توجهی در بسیاری از ساختارهای صنعت خودروسازی در شرکت ایران خودرو ایجاد خواهد کرد، چرا که یقینا برای تحقق این شرط لازم است شرکت پژو در خصوص توسعه زیرساخت‌های ضروری تولید خودروی صادراتی با نشان خود در سایت ایران خودرو، گام‌های مهمی را بردارد.
بر این اساس شرکت ایران خودرو درصورت کسب توانایی تولید محصولی مطابق استانداردهای شرکت پژو می‌تواند مدعی باشد که یک خودروساز درکلاس جهانی است اگرچه‌این توانایی به‌واسطه بهره‌مندی از پلت‌فرم و نشان یک شرکت بزرگ خودروساز نمود یافته ولی شرکت ایران‌خودرو برای دستیابی به همین سطح از توانایی نیز، نیازمند اعمال تغییرات بزرگی در زیرساخت‌های تولیدی و انسانی خود می‌باشد. برای تولید یک خودرو درکلاس جهانی، استقرار یک سیستم تولید منجسم و یکپارچه در تمامی سطوح و زیرساخت‌های مربوط به تولد تا تولید و نهایتا فروش محصول، ضروری است. یقینا شرکت پژو برای اینکه نسبت به دستیابی سقف کیفیت مورد انتظار محصولات تولیدی خود در سایت ایران‌خودرو اطمینان لازم را کسب نماید چاره‌ای ندارد که‌این سیستم را به طور متوازن در تمامی سطوح ساختاری شرکت ایران خودرو پیاده‌سازی نماید. همان کاری که تویوتا در شرکت FAW انجام داد و مهم‌ترین دستاورد علمی خود یعنی سیستم TPS را به طور متوازن در تمامی ساختارهای این شرکت چینی مستقر نمود. این در واقع یکی از مهم‌ترین نشانه‌های تمایل پژو به عملیاتی کردن این بند قرارداد است. برای تحقق این امر لازم است سطوح مختلفی از نیروی انسانی ایران خودرو خود را برای آموزش‌های لازم آماده کنند. فراموش نمی‌کنیم حدود یک دهه پیش زمانی که شرکت پژو تنها قصد داشت تولید ۲۰۶ را در خطوط ایران خودرو راه اندازی کند کارشناسان و مسوولان زیادی از شرکت ایران‌خودرو متناسب با رده و عنوان شغلی خود آموزش‌های سطح بالایی را در سایت‌های مختلف پژو در اروپا گذراندند درحالی‌که مطابق این بند قرارداد، قرار است از ۳ خودروی تولیدی تقریبا یکی به بازارهای هدف پژو صادر گردد که بسیار مهم‌تر از تولید یک محصول آن هم برای مصرف داخلی است. بنابراین لازم است متخصصان ویژه‌ای از شرکت پژو برای استقرار سیستم تولید این شرکت در ایران‌خودرو، حضور شبانه‌روزی داشته باشند. تجهیز خطوط تولید شرکت ایران‌خودرو برای امکان مونتاژ مجموعه‌ها و محصولات تولیدی با سطوح کیفی مورد نظر شرکت پژو و استقرار مدل توسعه یافته‌ای از سیستم Survey Plan، نشانه دیگری از اهمیت داشتن این بند قرارداد برای پژویی‌هاست. توسعه سیستم‌ها و ساختارهای لجستیک، تامین و تغذیه قطعات، جریان مواد و محصول، فروش و مالی و هر چیزی که تولید با استانداردهای کیفی پژو را محقق می‌سازد نشانه‌ای از تمایل پژو به این بند مهم قرارداد خواهد بود.
برای اطمینان بیشتر از امکان تحقق این بند مهم قرارداد، لازم است تولیدات پژو در سایت ایران خودرو با تنوع بیشتری صورت پذیرد. در واقع یکی از نشانه‌های مهم تمایل پژو به اجرای این بند از قرارداد می‌توانست این باشد که پژو محصولات بیشتر و به‌روزتری در سبد تولید ایران خودرو قراردهد. شاید عدم تاکید پژویی‌ها بر استراتژی Full Line در مشارکت خود با ایران خودرو نشانه‌ای باشد بر اینکه یا پژویی‌ها تمایلی به اجرای این بند مهم قرارداد ندارند و یا تمایلی از طرف ایرانی خود ندیده‌اند. گذشته از نشانه‌های تمایل دو طرفه‌ایران خودرو- پژو به اجرای مواد مهم قرارداد، سوالاتی نیز درخصوص این قرارداد وجود دارد. مهم‌ترین سوال می‌تواند این باشد که ضمانت اجرایی تحقق این بند (گذشته از نشانه‌های آن) چه خواهد بود، شاید این سوال از آنجا ناشی می‌شود که مشابه همین بند در قرارداد ال 90 نیز به رشته تحریر در آمد ولی به دلیل زیرکی شرکت رنو هیچ‌وقت امکان تحقق پیدا نکرد. در واقع شرکت رنو با فروش محصولات CKD به قیمت غیر رقابتی عملا امکان صادراتی بودن این محصول را از شرکت رنوپارس سلب کرد. حال چه تضمینی وجود دارد که شرکت پژو نیز همین رویه را دنبال نکند؟ به عنوان مثال بهانه کیفیت پایین محصولات تولیدی در سایت ایران خودرو می‌تواند تحقق صدور این محصولات را دچار خدشه نماید. کاری که‌این شرکت فرانسوی در مورد قطعات تولید شده داخلی پژو 206 مثل شاتون در سال‌های گذشته کرد. سطح کیفیتی را برای پذیرش و تایید این قطعات تعریف نمود که حتی قطعه‌سازان فرانسوی نیز امکان دستیابی به آن سطح را نداشتند و به این ترتیب، امکان داخلی‌سازی قطعات این محصول را که قرار نبود صادر هم بشوند در زنجیره تامین شرکت خودرو میسر نگردید.به هر حال باید منتظر نشانه‌ها بمانیم تا ببینیم آیا شرکت پژو عزم جزمی برای عمل نمودن به مواد این قرارداد دارد یا نه.
بر این اساس شرکت ایران خودرو درصورت کسب توانایی تولید محصولی مطابق استانداردهای شرکت پژو می‌تواند مدعی باشد که یک خودروساز درکلاس جهانی است اگرچه‌این توانایی به‌واسطه بهره‌مندی از پلت‌فرم و نشان یک شرکت بزرگ خودروساز نمود یافته ولی شرکت ایران‌خودرو برای دستیابی به همین سطح از توانایی نیز، نیازمند اعمال تغییرات بزرگی در زیرساخت‌های تولیدی و انسانی خود می‌باشد. برای تولید یک خودرو درکلاس جهانی، استقرار یک سیستم تولید منجسم و یکپارچه در تمامی سطوح و زیرساخت‌های مربوط به تولد تا تولید و نهایتا فروش محصول، ضروری است. یقینا شرکت پژو برای اینکه نسبت به دستیابی سقف کیفیت مورد انتظار محصولات تولیدی خود در سایت ایران‌خودرو اطمینان لازم را کسب نماید چاره‌ای ندارد که‌این سیستم را به طور متوازن در تمامی سطوح ساختاری شرکت ایران خودرو پیاده‌سازی نماید. همان کاری که تویوتا در شرکت FAW انجام داد و مهم‌ترین دستاورد علمی خود یعنی سیستم TPS را به طور متوازن در تمامی ساختارهای این شرکت چینی مستقر نمود. این در واقع یکی از مهم‌ترین نشانه‌های تمایل پژو به عملیاتی کردن این بند قرارداد است. برای تحقق این امر لازم است سطوح مختلفی از نیروی انسانی ایران خودرو خود را برای آموزش‌های لازم آماده کنند. فراموش نمی‌کنیم حدود یک دهه پیش زمانی که شرکت پژو تنها قصد داشت تولید ۲۰۶ را در خطوط ایران خودرو راه اندازی کند کارشناسان و مسوولان زیادی از شرکت ایران‌خودرو متناسب با رده و عنوان شغلی خود آموزش‌های سطح بالایی را در سایت‌های مختلف پژو در اروپا گذراندند درحالی‌که مطابق این بند قرارداد، قرار است از ۳ خودروی تولیدی تقریبا یکی به بازارهای هدف پژو صادر گردد که بسیار مهم‌تر از تولید یک محصول آن هم برای مصرف داخلی است. بنابراین لازم است متخصصان ویژه‌ای از شرکت پژو برای استقرار سیستم تولید این شرکت در ایران‌خودرو، حضور شبانه‌روزی داشته باشند. تجهیز خطوط تولید شرکت ایران‌خودرو برای امکان مونتاژ مجموعه‌ها و محصولات تولیدی با سطوح کیفی مورد نظر شرکت پژو و استقرار مدل توسعه یافته‌ای از سیستم Survey Plan، نشانه دیگری از اهمیت داشتن این بند قرارداد برای پژویی‌هاست. توسعه سیستم‌ها و ساختارهای لجستیک، تامین و تغذیه قطعات، جریان مواد و محصول، فروش و مالی و هر چیزی که تولید با استانداردهای کیفی پژو را محقق می‌سازد نشانه‌ای از تمایل پژو به این بند مهم قرارداد خواهد بود.
برای اطمینان بیشتر از امکان تحقق این بند مهم قرارداد، لازم است تولیدات پژو در سایت ایران خودرو با تنوع بیشتری صورت پذیرد. در واقع یکی از نشانه‌های مهم تمایل پژو به اجرای این بند از قرارداد می‌توانست این باشد که پژو محصولات بیشتر و به‌روزتری در سبد تولید ایران خودرو قراردهد. شاید عدم تاکید پژویی‌ها بر استراتژی Full Line در مشارکت خود با ایران خودرو نشانه‌ای باشد بر اینکه یا پژویی‌ها تمایلی به اجرای این بند مهم قرارداد ندارند و یا تمایلی از طرف ایرانی خود ندیده‌اند. گذشته از نشانه‌های تمایل دو طرفه‌ایران خودرو- پژو به اجرای مواد مهم قرارداد، سوالاتی نیز درخصوص این قرارداد وجود دارد. مهم‌ترین سوال می‌تواند این باشد که ضمانت اجرایی تحقق این بند (گذشته از نشانه‌های آن) چه خواهد بود، شاید این سوال از آنجا ناشی می‌شود که مشابه همین بند در قرارداد ال 90 نیز به رشته تحریر در آمد ولی به دلیل زیرکی شرکت رنو هیچ‌وقت امکان تحقق پیدا نکرد. در واقع شرکت رنو با فروش محصولات CKD به قیمت غیر رقابتی عملا امکان صادراتی بودن این محصول را از شرکت رنوپارس سلب کرد. حال چه تضمینی وجود دارد که شرکت پژو نیز همین رویه را دنبال نکند؟ به عنوان مثال بهانه کیفیت پایین محصولات تولیدی در سایت ایران خودرو می‌تواند تحقق صدور این محصولات را دچار خدشه نماید. کاری که‌این شرکت فرانسوی در مورد قطعات تولید شده داخلی پژو 206 مثل شاتون در سال‌های گذشته کرد. سطح کیفیتی را برای پذیرش و تایید این قطعات تعریف نمود که حتی قطعه‌سازان فرانسوی نیز امکان دستیابی به آن سطح را نداشتند و به این ترتیب، امکان داخلی‌سازی قطعات این محصول را که قرار نبود صادر هم بشوند در زنجیره تامین شرکت خودرو میسر نگردید.به هر حال باید منتظر نشانه‌ها بمانیم تا ببینیم آیا شرکت پژو عزم جزمی برای عمل نمودن به مواد این قرارداد دارد یا نه.
ارسال نظر