گفت‌وگو با فرهاد فخرالدینی درباره حضور ارکسترهای مختلف در جشنواره سی و یکم موسیقی فجر
ارکستر ملی مثل پدر حامی دیگر گروه‌ها بود
در این دوره از جشنواره موسیقی یکی از پرکارترین گروه‌های جشنواره را می‌توان ارکستر موسیقی ملی ایران دانست که در اجراهای مختلف چه با عنوان خود این گروه و چه حضور نوازندگان آن در دیگر گروه‌ها حضور داشته است.
در این دوره از جشنواره موسیقی یکی از پرکارترین گروه‌های جشنواره را می‌توان ارکستر موسیقی ملی ایران دانست که در اجراهای مختلف چه با عنوان خود این گروه و چه حضور نوازندگان آن در دیگر گروه‌ها حضور داشته است. این ارکستر را فرهاد فخرالدینی نزدیک به ۱۱ سال رهبری کرده است. ارکستری که معروف ترین و کهنسال ترین گروه ارکسترال موسیقی در ایران است. گروهی که امسال دوباره احیا شده است و قرار شد به رهبری فخرالدینی برای چندمین بار در جشنواره اما این بار توسط بنیان‌گذار این گروه به روی صحنه برود. با فرهاد فخرالدینی درباره جزئیات این اجرا، احیای ارکستر موسیقی ملی و وضعیت این دوره از جشنواره به گفت‌وگو پرداختیم.
استاد! نظر شما درباره حضور فراگیر بسیاری از هنرمندان شناخته شده حوزه موسیقی در جشنواره فجر و به ویژه ارکسترهای مختلفی که در این دوره از جشنواره حضور دارند چیست؟
در مجموع حضور هنرمندان برجسته‌ای که در جشنواره حضور دارند سطح کیفی آن را بالا برده است. بزرگانی همچون لوریس چکناواریان، شهرداد روحانی، کیوان ساکت و برخی دیگر باعث شده است که نسبت به سال‌های پیش موسیقی پربارتری را در جشنواره شاهد باشیم. بدون شک نواقصی هم در اجرا وجود دارد که اگر نبود شاهد جشنواره بهتری بودیم. در هر جشنواره و فستیوالی نقاط مثبت و منفی بسیاری می‌تواند وجود داشته باشد و بستگی دارد از چه زاویه‌ای به آن نگاه شود. نظر من این است که ما می‌توانیم در طول سال این برنامه را اجرا کنیم و به‌شخصه موافق این نیستم که همه برنامه‌ها را بخواهیم در 10روز به مخاطبان معرفی کنیم. برای ما هر ماهی که بتوانیم در آن خوب کار کنیم جشنواره است. برای خود من این‌طور نیست که بگویم برنامه من در این ماه خیلی مهم‌تر از دیگر برنامه‌هایم است. برنامه ماه پیش ما نیز برنامه بسیار خوبی بود و امیدوارم برنامه بعد از جشنواره من نیز برنامه خوبی باشد. نباید همه تمرکز خودمان را روی جشنواره قرار دهیم.
به‌طور مشخص درباره حضور گروه‌های مختلفی که در قالب ارکستر در جشنواره هستند، نظرتان چیست؟ جوان‌ها امیدبخش هستند یا نا امیدکننده؟
البته جوان‌ها در هر زمانی امید بخش هستند. بیشتر جوانانی که در چند سال اخیر در حوزه موسیقی ارکسترال کار کرده‌اند آثار قابل توجه و مهمی ارائه کرده‌اند. اما امسال دو ارکستر بسیار مهم یعنی ارکستر موسیقی ملی ایران و ارکستر سمفونیک دوباره احیا شدند و آغاز به کار کرده‌اند. طبیعتا این دو ارکستر نقش بسیار مهمی در نحوه برنامه‌های جشنواره دارند و باعث پررنگ‌تر شدن بخش ارکستری جشنواره شده‌اند. به‌عنوان‌مثال ارکستر موسیقی ملی هم با رهبران مهمان ازجمله لوریس چکناواریان و خود من اجرا داشته است و هم با دیگر گروه‌های ارکستری کارکرده است. اکثر نوازندگانی که در ارکستر وزیری و ارکستری که شهرداد روحانی به همراه آن اجرا داشت حضور داشتند، از ارکستر موسیقی ملی ایران هستند. ارکستر موسیقی ملی علاوه بر وظایف جاری خودش، با ارکسترهای دیگر نیز فعالیت می‌کند و به آنها کمک می‌کند تا برنامه‌های باکیفیت‌تری را روی صحنه ببرند. در واقع شاید بتوان گفت که ارکستر ملی در مقابل دیگر گروه‌ها وظایف پدری را برعهده گرفته و همه را حمایت کرده است. این در ابتدای زمانی که قرار است دوباره ارکسترها فعال شوند خوب است اما امیدوارم در آینده دیگر نیازی به این حمایت‌ها وجود نداشته باشد.
ارسال نظر