خودم را به روز‌کردم

سارا صادقی

منیژه گلچین از خوانندگان گروه نوای گلچین است و در خانواده‌ای اهل موسیقی متولد شده است. او برادرزاده استاد نادر گلچین خواننده صاحب سبک ایران است که در کارنامه‌اش آثار ماندگاری را به یادگار گذاشته است و یکی از مفاخر موسیقی سنتی ایران به‌شمار می‌آید. منیژه گلچین از ۱۷ سالگی فعالیت‌های حرفه‌ای خود را در عرصه موسیقی آغاز کرد وحتی در حوزه‌های تئاتر وسینما هم حضور فعالی داشته است؛ او در سال‌های گذشته دور از هیاهو به زندگی و فعالیت‌های هنری می‌پرداخت و اجراهای خود را عمومی نکرد تا اینکه ۱۵ آذرماه به همراه خواهرش مرجانه گلچین بازیگر سرشناس سینما و تلویزیون با نخستین کنسرت خود به صحنه تالار وحدت آمد و برای بانوان ایرانی موسیقی اجرا کرد و مورد توجه قرار گرفت. به بهانه برگزاری این کنسرت با او گفت‌وگو کرده‌ایم که می‌خوانید:

فعالیت حرفه‌ای خود را از تالار وحدت آغاز کردم

من در خانواده‌ای بزرگ شده‌ام که همه اهل موسیقی بودند، پدرم می‌نواخت وعمویم خواننده بود؛این موضوع باعث شد که از سن ۱۱ سالگی آواز را نزد استاد محمود کریمی بیاموزم؛ در ادامه فعالیت‌هایم ردیف‌های موسیقی ملی را در هنرستان و مرکز حفظ و اشاعه موسیقی آموختم. وقتی درهنرستان مشغول آموزش بودم برای حضور در کنسرت گروه حرفه‌ای انتخاب شدم؛ به این ترتیب در ۱۷ سالگی برای نخستین بار به روی صحنه تالار وحدت که در آن زمان به نام تالار رودکی بود رفتم؛ ازآنجا فعالیت‌های حرفه‌ای خود را در داخل وخارج از کشور آغاز کردم وتا اوایل انقلاب در کشور‌های آمریکا، اروپا و ایران فعالیت‌های گسترده‌ای داشتم.

افتخار می‌کنم تئاتری هستم

ساز تخصصی من سنتور است؛تا ۱۶ سالگی نزد استاد کریمی آواز را آموختم. چون عموی من(نادر گلچین) خواننده فرهنگ وهنر بود همان زمان می‌خواستم به فرهنگ و هنر بروم وخواننده شوم، اما چون قصد داشتم به‌طور حرفه‌ای به خوانندگی بپردازم برنامه‌ریزی کردم که از سن ۲۴ الی ۲۵ سالگی به خوانندگی بپردازم. بعد از انقلاب شرایط تغییر کرد؛ جمعی از ما را به اداره تئاتر منتقل کردند؛ بنابراین ورود ما به تئاتر ساده شد. با نمایش بکت به کارگردانی مجید جعفری به دنیای تئاتر وارد شدم؛ سپس در تالاروحدت وتالارهای دیگر به صورت بازیگر حرفه‌ای تئاتر ایفاگر ۳۵ نقش بودم و در کنار بزرگانی چون زنده‌یاد خسرو شکیبایی، هادی اسلامی و ایرج راد روی صحنه‌های مختلف تالار وحدت بازی کردم. بعد از آنکه بازیگری تئاتر را شروع کردم ۴ یا ۵ سال به عنوان مدیر صحنه تالار وحدت، تئاتر شهر، تالار سنگلج و مدیر صحنه واحد فنی تالار محراب فعالیت کردم. از ۱۷ سالگی تا ۲۲ سالگی یعنی سال ۵۷ در حوزه موسیقی فعالیت جدی داشتم، قرار بود با ارکستر فرهنگ وهنراجرایی داشته باشم و حتی تمرین هم کرده بودم؛ وقتی انقلاب شد ازآنجایی که بیان خوبی داشتم توانستم در تئاتر موفق باشم؛ وقتی هنری را دوست داری در شاخه‌های مختلف آن ورود پیدا می‌کنی وقطعا هم موفق می‌شوی و این اتفاق هم برای من رخ داد و افتخار می‌کنم که یک تئاتری هستم.

ورود به دنیای سینما

همزمان با تئاتر در سه فیلم سینمایی و تعدادی کارهای تلویزیونی بازی کردم ولی از نظر خودم کاری که ارزشمند باشد سریال پهلوانان نمی‌میرند اثر حسن فتحی بود.از دیگر فیلم‌هایی که در آن ایفاگر نقش اول بودم، فیلم های سینمایی «زنجیرهای ابریشمی» و «قصه زندگی» اثر زنده یاد هادی اسلامی بود.

حضور جدی در عرصه خوانندگی

حدود ده سال پیش فضای موسیقی برای فعالیت بانوان مهیا شد و چون سال‌ها از فعالیت‌های موسیقی‌ام گذشته بود تصمیم گرفتم خود را به روز کنم؛ برای همین به کلاس استاد حاتم عسگری وسپس مکتب زنده یاد محمد رضا لطفی رفتم ودوباره آواز را شروع کردم؛ به این ترتیب تصمیم گرفتم دوباره به عرصه موسیقی ورود پیدا کنم. برای بررسی بازخورد جامعه قرار شد مرجانه گلچین با امیر حسین مدرس کنسرتی داشته باشد که متاسفانه به دلایلی این کار صورت نگرفت. بعد از این جریانات به‌طور جدی در طی دو سال گروه نوای گلچین را تشکیل دادیم.

به صدا در آمدن نوای گلچین در شهرستان‌ها

انسان دوست دارد همیشه ندانسته‌ها را کشف کند. من درباره اهداف گروه نوای گلچین فعلا صحبت خاصی ندارم اما قول می‌دهم که نوای گلچین در آینده با برنامه‌های تازه به روی صحنه بیاید.قصد داریم در چند شهرستان هم اجرا داشته باشیم.

حضوری متفاوت در نوای گلچین

وقتی یک دختر هفده ساله روی صحنه می‌رود حس خاصی دارد، من هنوز این هیجانات را به یاد دارم؛نخستین لحظه‌ای که می‌خواهی به تماشاچی نگاه کنی برای من وحشت انگیز نیست بلکه لذت آور است.وقتی آمدم روی صحنه دوست داشتم از تک تک بانوان تشکر کنم، من در آن لحظه احساس شعف وسرخوشی داشتم و واقعا لذت بردم از اجرایی که انجام شد.

هر خواننده‌ای یک تیپ صدا دارد

آهنگ‌هایی را برای نوای گلچین انتخاب کردیم که برای مردم خاطره انگیز باشد؛ مثل شهزاده رویا و بردی از یادم که همه با آن خاطره دارند؛ انسان‌های بزرگی آنها را ساخته‌اند وشعرای بزرگی اشعار آن را گفته‌اند؛شعرمرغ سحر را استاد بهار سروده و استاد مرتضی نی داوود هم آهنگساز آن بوده است؛ بنا بر این تلاش کردیم از آهنگ‌هایی استفاده کنیم که مردم با آن خاطره دارند و این انتخاب بر این اساس بوده است.

طراحی لباس؛ معرف هر فرهنگ

من و مرجانه بسیار به طراحی لباس علاقه‌مند هستیم و برخی اوقات هم خودمان طراحی‌هایی انجام می‌دهیم.برای طراحی لباس کنسرت نوای گلچین فرامرز فرمانی به ما معرفی شدند وبا همفکری هم نظریاتی ارائه کردیم و به توافق کلی رسیدیم. نخستین لباسی که با آن به صحنه آمدیم یک لباس کلاسیک ورسمی است ولباس دوم تم ایرانی دارد ولباسی محلی است با رنگ‌های خاصی که در آن وجود دارد و مربوط به استان گیلان است؛ در مورد لباس گروه نوازندگان هم خود فرامرز فرمانی نظر داد وطراحی کرد.

کلیپ نادر گلچین در فضای مجازی منتشر شد

دهم آذر ماه ۱۳۱۵جشن تولد نادر گلچین بود، از این رو کنسرت را طوری برنامه‌ریزی کردیم که بتوانیم تولد او را جشن بگیریم؛ قرار بود کلیپی هم از او در کنسرت پخش کنیم که به علت مشکلات فنی این امکان فراهم نشد.این کلیپ در حال حاضردر فضای مجازی منتشر شده است؛ این کلیپ شامل صحبت‌ها وخاطرات و اجرای قطعه مرغ سحر است.