پورتوپرنس، هفتگانه‌‌ای عجیب در میانه دریا و کوه
علی مهرآرا سفری را به فیلیپین برای بازدید از یکی از عجایب هفتگانه طبیعی زمین برنامه‌ریزی کرد. مقصد او کشور فیلیپین و جزیره پورتوپرنس بود. آنچه می‌خوانید شرحی از این سفرنامه است.
سفر ما در نیمه‌های اسفندماه به مقصد فیلیپین به قصد دیدن یکی از عجایب هفتگانه آغاز شد. فیلیپین کشوری است در جنوب شرق آسیا با ۹۰ درصد جمعیت مسیحی و ۱۰ درصدی مسلمان، اما با وجود این اقلیت در این کشور آزادی مذهبی آنچنان زیاد است که می‌توان مسجدهای بزرگ را به ویژه در پایتخت آن دید، ضمن اینکه دو عید فطر و قربان نیز جزو تعطیلات رسمی در فیلیپین محسوب می‌شود. واحد پول این کشور پزو و هر دلار نیز معادل ۴۱ پزو است.
از آنجا که صراف‌ها شبانه‌روزی در فیلیپین مشغول به کار هستند کافی است به میزان کافی دلار به همراه داشته باشید تا در صورت نیاز بتوانید آن را به پزو تبدیل کنید. زبان رسمی این کشور انگلیسی است و از این جهت مقصدی مناسب برای دانشجویانی از سراسر جهان است که قصد ادامه تحصیل در آن را دارند؛ اما آب‌و‌هوا در فیلیپین تنوع ایران را ندارد و تنها شامل دو فصل بارانی و تابستان می‌شود. فصل بارانی از مرداد شروع می‌شود و با پایان آذر ماه نیز خاتمه می‌یابد. دی‌ماه آغاز فصل گرماست؛ از این رو بهترین زمان سفر نیز همان دی و بهمن و همچنین اسفند و فروردین است. اگر فکر می‌کنید برای سفر به این کشور لازم است لباس گرم به همراه داشته باشید اشتباه می‌کنید، در فیلیپین دمای هوا تنها بین ۲۰ تا ۳۸ درجه نوسان دارد و هیچگاه به صفر نرسیده است. با این حال چنانچه قصد سفر به این کشور را دارید حتما پیش از برنامه‌ریزی و بستن چمدان‌ها نگاهی به وضعیت آب‌ و هوایی بیندازید.
برنامه من برای سفر، رفتن به مانیل و از آنجا جزیره پالاوان بود. سفرم را از فرودگاه امام خمینی به مقصد امارات آغاز کردم و پس از آن با تعویض هواپیما با گذشت ۱۰ ساعت به مانیل رسیدم.
برای رفتن به جزیره پالاوان و دیدن غار شگفت‌انگیز آن از یکی از آژانس‌های مانیل بلیت رفت و برگشت به شهر پورتوپرنس را تهیه کردم. به واسطه شهرت غار، سرویس حمل‌ونقل هوایی داخلی فیلیپین در ساعت‌های مختلف روز به این شهر پرواز دارند. قیمت رفت و برگشت از مانیل ۱۵۰ دلار بود و من ساعت ۶ عصر به سمت پورتوپرنس راه افتادم.
پس از یک سفر ۵۰ دقیقه‌ای نسبتا راحت و با پذیرایی مختصر به آسمان پورتوپرنس رسیده بودم و می‌شد جزیره دوکی شکل را از شیشه هواپیما دید. از آنجا که توسط آژانس بلیت گرفته شده بود، اقامت چهار روزه را هم برایمان تدارک دیده و در فرودگاه منتظرمان بودند. در این شهر هتل با قیمت‌های مختلف وجود دارد،‌ تور ما هتل امپایر سویتسز را انتخاب کرد که در مرکز شهر واقع شده و بسیار تمیز بود.
با رسیدن به هتل و کمی استراحت هماهنگی برنامه‌های روز بعدمان را با همراهی راهنمای تور انجام دادم. این برنامه شامل یک بازدید یک روزه از رودخانه زیرزمینی می‌شد.
شب را زود خوابیدیم و ساعت ۶ صبح روز بعد به همراه چند توریست سوار ون شده و پس از گذر از مناظر زیبای طبیعی جزیره ، با گذشت دو ساعت به بندری رسیدیم که از آنجا باید بقیه مسیر را به شکل آبی طی می‌کردیم. پس از مدتی انتظار قایق به راه افتاد. دور و بر ما پر از مناطق عجیب و بکر بود.
با گذشت یک ساعت تازه به شگفت‌انگیزترین بخش سفرمان؛ یعنی دهانه غار رسیده بودیم. در مسیر ساحلی حیواناتی شبیه سوسمار بودند که از انسان نمی‌ترسیدند و در یک همزیستی مسالمت‌آمیز با مردم محلی زندگی می‌کردند. همچنین در طول مسیر تابلوهای متعددی از غار به چشم می‌خورد. با رسیدن به دهانه غار، سوار تعدادی قایق که منتظر ما بودند شدیم و به داخل غار پورتوپرنس رفتیم. هر قایق به اندازه هشت نفر گنجایش داشت و قایقران در طول مسیر توضیحات لازم را به گردشگران می‌داد.
از دهانه غار که گذشتیم با تاریکی روبه‌رو شدیم، نورافکن‌هایی که با باطری کار می‌کردند اندکی فضای غار را روشن می‌کردند و ما می‌توانستیم فضای شگفت‌انگیز دوروبرمان را مشاهده کنیم. رودخانه‌ای از دل کوه با عبور از غار به دریا می‌ریخت و تا ۸۲۰۰ متر طول آن نیز ادامه داشت.
کسانی که طبیعت‌دوست هستند و مشتاق مشاهده و تجربه مکان‌های ناشناخته، می‌توانند بازدید از این غار را جزو اولویت‌های سفر خود در نظر بگیرند.
بیش از یک ساعت در غار بودیم و پس از آن با سوار شدن به قایق اصلی به ساحل رسیدیم. خوردن ناهار پس از این تجربه هیجان‌انگیز می‌توانست تکمله خوبی برای سفر ما باشد. غذاهای محلی که با برنج پخته می‌شدند در کنار مرغ سرخ کرده که باب مذاق ایرانی‌هاست موجب شد از خیر یک حس خوب یا بد در تجربه غذاهای عجیب و غریب بگذریم.
بعد از ظهر دوباره با ون به محل اقامت‌مان در هتل بازگشتیم. البته در طول مسیر بارها و بارها برای دیدن مناظر طبیعی و گرفتن عکس توقف داشتیم و در نقاطی نیز همراهانم از زیپ‌لاین استفاده می‌کردند. زیپ‌لاین طنابی بکسل مانند است که با آن از بلندی به سمت پایین می‌آیند. این روش برای جوانان هیجان‌طلب یک گزینه ایده‌آل محسوب می‌شود.
رسیدن به هتل و برنامه‌ریزی برای روزهای بعد بخش دیگری از سفر من محسوب می‌شد که ذکر آن مجالی دیگر را می‌طلبد.