ورزش‌های خاکی اصفهان خاک می‌خورند

اصفهانِ قدیم- نه این اصفهانی که حالا به زور می‌خواهد خودش را در همه عرصه‌ها صاحب‌نظر، صاحب فکر و البته صاحب کرسی بداند- حرف‌های بسیاری برای گفتن داشت. اصفهانی که همیشه حقش خورده می‌شد اما با این حال، حسی درونی در همه مردم ایران بود که قبول داشت حق این استان پهناور، این نیست که اکنون هست: از فرهنگ و هنر و سیاست گرفته تا ورزش. شهری که هر سال، ده‌ها و صدها چهره بزرگ ورزشی را به ورزش کشور تقدیم می‌کرد و همه‌ساله حرف‌های بسیاری برای گفتن داشت. تا همین چند سال پیش، اصفهان جدای از آنکه داعیه پایتختی ورزش کشور را داشت؛ در عمل هم ، قهرمانان بسیاری را هر سال به کشور معرفی می‌کرد. قهرمانانی که هر یک، در رشته خود، صاحب سبک بودند و صاحب نظر و صاحب اندیشه. آنها که هم در ورزش اسطوره بودند، و هم در اخلاق و رفتار. از خط سیر زندگی بزرگان ورزش پیداست، حتی بزرگانی که زاده اصفهان نبوده‌اند، متأثر از فرهنگ شهر اصفهان، به جایگاهی قابل توجه رسیدند: از ناصر حجازی گرفته تا احمدرضا عابدزاده و البته برزمهری و کربکندی و علی شجاعی و ده‌ها چهره دیگر. اصفهان در ورزش‌های دیگر هم سرآمد ایران بود. در کشتی خاکی و در رشته‌های بومی. ورزشکاران شهر اصفهان اما آن روزها به فکر مسابقه و پول و درآمد و اینها نبودند. آنها ورزش را برای خود ورزش انجام می‌دادند؛ اتفاقی که حالا دیگر کمتر شاهد آن هستیم.

مردم ورزش نمی‌کنند!

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان ورزشی و البته ورزشکاران، امروز مردم ما چه در شهر اصفهان و چه در دیگر شهرهای کشور، چندان گرایشی به ورزش ندارند؛ در واقع نه که گرایشی به ورزش نداشته باشند، بلکه آنطور که باید، برای آن فرصت نمی‌گذارند. این مساله را یک ورزشکار دو و میدانی اصفهان می‌گوید و ادامه می‌دهد: اگرچه امروز امکانات ورزشی در شهر بیشتر شده، اما باز هم با توجه به افزایش جمعیت و ده‌ها مشکل دیگر، امکانات مناسب برای ورزش وجود ندارد. در کنار این مساله، دیگر جایی برای ورزش ما نیست؛ زیرا بسیاری از مکان‌هایی که قبلاً به عنوان زمین‌های خاکی برای ورزش مورد استفاده قرار می‌گرفت، یا در حصار ساختمان‌ها قرار گرفته و یا تبدیل به ورزشگاه‌هایی شده که امکان ورزش در آن سخت است. وی می‌افزاید: اگر در گذشته ورزشکاران ما در زمین‌های خاکی تمرین می‌کردند، به این دلیل بود که کمتر ورزشگاهی در سطح شهر وجود داشت اما حالا با توجه به ساخته شدن ورزشگاه‌های بزرگ در شهر اصفهان، ورزشگاه‌ها ساعت خاصی رادر اختیار ما قرار می‌دهند و از سوی دیگر، هزینه ورزش در آنها بسیار گران است.

فضای باز شهری برای ورزش کاهش پیدا کرده است

بدون شک با توسعه شهرنشینی و افزایش ساخت و ساز در شهرها و البته ارتقای شهرهای بزرگ به کلانشهرها، فضاهای باز برای ورزش نیز به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. این موضوع در کنار عدم اختصاص سرانه ورزشی مناسب به مردم، باعث می‌شود که کیفیت ورزش در کشور کاهش پیدا کند.

شهرداری هم بی‌تقصیر نیست

استفاده از فضای شهری برای رفع مشکلات در این حوزه نیز، نکته مهمی به شمار می‌رود. جایی که درباره آن، انگشت تقصیر به سمت سازمان ورزش شهرداری اصفهان نیز اشاره می‌رود. مسعود انصاری‌مهر، مدیرعامل سابق سازمان ورزش شهرداری اصفهان، سال گذشته با انتقاد از شرایط ورزش در شهر اصفهان، خواستار آن شد که در این حوزه از برنامه‌های شعاری فاصله بگیریم و به سمت برنامه‌های محوری پیش رویم. وی در بخشی از صحبت‌های خود به حقیقتی تلخ اشاره کرد: برای ارائه خدمات بهتر به دانش‌آموزان شهر اصفهان، دسته‌بندی مدارس در سه سطح برخوردار، نیمه برخوردار و غیر برخوردار اجرا شد که بر این اساس، ۷۷۳ مدرسه غیر برخوردار در اصفهان شناسایی شدند؛ عددی که به نظر می‌رسد زنگ خطری برای مسئولان ما باشد.

در شرایطی که مسئولان ما به دنبال آن هستند که ورزش دوباره در محلات و البته زمین‌های خاکی اطراف شهر زنده شود، نگاه به ظرفیت‌های موجود و آنچه اکنون اصفهان دچارش شده، به عنوان چراغ راهی برای آینده مد نظر قرار می‌گیرد. اصفهان شهری است که از سال‌ها پیش، عنوان پایتختی ورزش خود را تنها "به دوش می‌کشد" و دیگر سازندگی سابق خود را در رشته‌های ورزشی گذشته ندارد. کافی است نگاهی به تیم‌های ملی و بازیکنان دعوت شده به آن بیاندازیم تا بفهمیم، شهر ما از پایتختی ورزش خود، خیلی زیاد فاصله گرفته است. این فاصله زمانی بیشتر شد که ورزش محلات به فراموشی رفت؛ توپ های پلاستیکی از چرخش ایستادند و گل کوچک بازها نسلی لقب گرفتند که فقط تاریخ برایشان به احترام کلاه از سر برمی داشت....

سرانه اندک ورزشی اصفهان

به گفته رسول زرگرپور، استاندار اصفهان اکنون زیرساخت‌های ورزشی استان اصفهان چندان مناسب نیست و همین موضوع سبب شد که او دو سال پیش، از مدیرکل ورزش و جوانان استان بخواهد که درباره این موضوع فکری کند. استاندار اصفهان آمار داده بود که در حال حاضر سرانه فضای ورزشی کشور یک مترمربع است اما سرانه فضای ورزشی استان اصفهان یک سوم این میزان و حدود۳۰ سانتی متر است. وی با اشاره به مشکلات مختلف زیرساخت‌های ورزشی و کمبود امکانات در این زمینه تصریح می‌کند: حدود دو دهه به زیرساخت‌های ورزشی استان آن طور که باید نپرداخته‌ایم و باید با استفاده از ظرفیت بخش خصوصی، در این بخش، فعالیتی جدی انجام دهیم.