اولویت دولت، فوتبال خصوصی نیست

محمود یاوری- شهرداری هامبورگ حدود ۳۰ سال پیش ورزشگاهی با آن عظمت را به قیمت ۱۰ مارک در اختیار باشگاه هامبورگ قرار داد تا این استادیوم، ۹۰ سال در اختیار این باشگاه باشد؛ این اتفاق آغازگر حرکتی شد که به آن اقتصاد فوتبال در کشور آلمان گفته می‌شود. اگرچه بسیاری عنوان می‌کنند که این موضوع در کشور ایران نیز شدنی است اما با این حال، باید دید که اولویت‌های هر تشکیلات چیست و آیا اولویت دولت ما این است که باشگاه‌ها خصوصی‌سازی شده و در این زمینه تقویت شوند یا خیر؟ اما وضعیت کنونی ما حکایت از آن دارد که هنوز این طرز تفکر در دولت برای خصوصی‌سازی باشگاه‌ها و پرورش جوان‌ها به وجود نیامده است.

در کشور ما، باشگاه‌ها در اختیار دولت هستند و تا زمانی که در اختیار دولت هستند، نمی‌توانند رأساً کاری انجام دهند. به همین دلیل باشگاه‌ها باید از سوی دولت حمایت شوند و در این زمینه دولت باید با در اختیار گذاشتن ورزشگاه‌های خود، نسبت به این امر اقدام کند. باشگاه‌های خصوصی باید از ورزشگاه‌های مختلف استفاده کرده و به جای اجاره زمین‌ها، زمینه استعدادیابی و پرورش بازیکنان مختلف را فراهم کنند. امروز در صورتی که توجه به خصوصی‌سازی در بخش‌های مختلف مد نظر قرار گیرد، باشگاه‌ها رفته رفته به سمت خودکفایی گام بر می‌دارند. در ترکیه حدود ۲۰ سال پیش تصمیم بر تقویت باشگاه‌های خصوصی شد و با توجه به این موضوع، وام‌های طولانی مدت به باشگاه‌های معتبر پرداخت گردید و همین امر باعث شد که فوتبال آنها پیشرفت کند. در واقع در کشور ترکیه، باشگاه‌ها هزینه‌های مورد نیاز برای ساخت ورزشگاه‌ها و به کارگیری بازیکنان را تأمین کردند و این موضوع در کل فوتبال ترکیه مؤثر واقع شد. با اتفاقی نظیر آنچه در آلمان و یا ترکیه صورت گرفت، باشگاه‌ها هزینه‌های مختلف ساخت ورزشگاه را در این زمینه به کشف استعدادها اختصاص داده با نظارت کافی و دقت لازم، هزینه‌ها را صرف جوانان، استعدادها و آموزش آنها کرده و سطح مربیان خود را ارتقا می دهند. در واقع امروز با توجه به امکانات گسترده ای که در ایران وجود دارد باید دید آیا امکان خصوصی‌سازی فوتبال فراهم خواهد شد؟ و گذشته از این باید دید که آیا اولویت دولت، خصوصی‌سازی فوتبال هست یا خیر؟