رویاهایی که به واقعیت پیوست
حرف زدن خودروها با هم دیگر داستانی علمی تخیلی نخواهد بود. نسل جدیدی از خودرو ظهور کرده که با همنوعانش ارتباط برقرار می‌کند و به گوشه و کنار سرک می‌کشد. حالا خودروهایی که به فناوری تازه car-to-x مجهزند، از اتفاق یا خطری خبر می‌دهند که اصلا در حوزه دید راننده نیست، مانند ترافیک سنگین یا خودرویی که به دلیلی اضطراری در راه متوقف شده است. اگر سیستم‌های ایمنی این خودروها خود نتوانند این اتفاقات را رصد کنند، اطلاعات مربوط به آن را از شبکه‌ای مرکب از سیستم‌های مشابه در خودروهای اطراف دریافت می‌کند. این فقط خودروها نیستند که هوشمند می‌شوند، بلکه این شبکه اعضایی چون چراغ‌های راهنمایی هوشمند هم دارد. این فناوری را کنسرسیوم حمل‌ونقل هوشمند آلمان، مستقر در فرانکفورت ابداع کرده است. مرسدس بنز رهبر این پروژه است و بی‌ام‌و، آئودی، فولکس‌‌واگن، فورد و اوپل را همراه خود دارد. آنها می‌گویند در سال 2015 اولین گفت‌وگوی‌ این خودروها در خیابان‌های آلمان به واقعیت خواهد پیوست. ظاهر خودروی مجهز به car-to-x چیزی از این فناوری تازه نمی‌گوید، اما در داخل صفحه نمایشگری تازه روی داشبورد اولین نشانه است. شبکه ایمنی خودرو صوت و تصاویری به این صفحه می‌فرستد که اطلاعات یا هشداری به راننده می‌دهد. اگر خطر جدی‌تر شود، آژیر به صدا درمی‌آید یا کل صفحه به چشمک‌زن قرمزرنگی تبدیل می‌شود. آئودی در حال امتحان چیزهای دیگری هم هست، مانند لرزش فرمان یا فشار معکوس پدال‌ها به پای راننده هنگامی که قصد دارد به خودرو شتاب بدهد. روبرت مانتز، از مدیران آئودی در توجیه انتخاب این هشداردهنده‌ها می‌گوید: «این اطلاعات تنها برای راننده مفیدند و نیازی به خبر کردن همه سرنشینان نیست.» این سیستم همچنین می‌تواند در مورد وزش باد شدید و یخ‌زدگی در مسیر به راننده هشدار بدهد یا او را از وجود برآمدگی یا دست‌انداز در آسفالت پیش رو آگاه کند. کریستین وِدز، مدیر ارشد این پروژه می‌گوید: در صورت استفاده از این سیستم در خودروهای ساخت آلمان، این کشور می‌تواند در حدود 15 میلیارد دلار (11 میلیارد و 400 میلیون یورو) از هزینه‌های ناشی از تصادفات رانندگی بکاهد. در آلمان سالانه 3 هزار و 500 نفر در پی حوادث رانندگی جان خود را از دست می‌دهند. برخورد خودروها با موتورسوارهایی که اغلب در نقاط کور دید راننده‌اند، شایع‌ترین عامل مرگ در بزرگراه‌های این کشور است. فلیکس دیسینگر، از متخصصان بی‌ام‌و در بخش موتور سیکلت می‌گوید: «ارتباط خودرو به خودرو یعنی اینکه یکی از آنها، بدون آنکه عملاً موتورسیکلت را ببیند، اطلاعاتی دریافت می‌کند که نشان می‌دهد موتورسواری از یک سمت در حال نزدیک شدن است.» car-to-x ترکیبی است از اتصالات wi-fi و 3G. به همین دلیل برخی نگران شکسته شدن حریم خصوصی رانندگان و مسائل امنیتی ناشی از آن pic1هستند، اما لیا رادوش، از طراحان این شبکه می‌گوید: در این شبکه خودروها اسم مستعار دارند و «هر خودرو به جای یک هویت، هزاران هویت دارد که هر ثانیه تغییر می‌کند، بنابراین کسی نمی‌تواند آنها را تعقیب کند.» قرار است 2 میلیون خودرو در آلمان به این فناوری تازه مجهز شوند، اما استفاده کامل از آن به هزینه‌های طراحی، تولید و نصب آن بستگی مستقیم دارد. هنوز هیچ قیمت مشخصی برای نصب car-to-x روی هر خودرو اعلام نشده است. تجهیز جاده‌ها و بزرگراه‌ها در سوی دیگر، در هلند دو محقق دریافته‌اند ‌که صنعت خودرو با سرعت تمام جدیدترین فناوری‌ها را برای آسان کردن تجربه رانندگی و ارتقای ایمنی به کار می‌گیرد، اما جاده‌ها و راه‌ها به‌ندرت توانسته‌اند با این تغییرات هماهنگ شوند. دان روسه-گارد، هنرمند، و هانس گوریس، مهندس، به این ناسازگاری پی برده و با همکاری یکدیگر ایده‌هایی برای مجهز کردن مسیرهای آسفالت پرداخته‌اند. آنها مسیری طراحی کرده‌اند که به تغییرات جوی حساس است و مثلا هنگام بارش برف یا بوران نشانه‌هایی درخشان بر کف آن نقش می‌بندد تا راننده‌ها را آگاه کند. در صورت تطبیق یافتن خودروها با این سیستم، حتی تمامی اطلاعات مربوط به وضعیت راه می‌تواند بر شیشه خودروها، همچون یک صفحه نمایشگر، نقش ببندد. آنها همچنین سیستمی طراحی کرده‌اند که می‌تواند باتری خودروهای الکتریکی را در حین حرکت و از طریق بستر جاده شارژ کند. این دو معتقدند سیستم «بزرگراه هوشمند» آنها می‌تواند راه‌هایی را که به گفته آنها در وضعیتی «قرون وسطایی» باقی مانده‌اند، به کلی دگرگون کند. آنها پروژه‌شان را «جاده شماره 66 به سوی آینده» (Route 66 of the future) نام گذاشته‌اند که اشاره‌ای است به بزرگراه معروفی در آمریکا که در دهه 1920 شیکاگو و لوس آنجلس را به یکدیگر متصل کرد. یکی از رویاهای آقای روسه‌گارد که به امید تحققش همکاری در این پروژه را با دوست تکنسینش آغاز کرد، حرکت خودروها در مسیری است که هنگام شب از خود نور می‌پراکند. آنچه او پیشنهاد می‌کند استفاده از پودری روی خط‌های کناری و میانی مسیر است که هنگام روز انرژی خورشید را ذخیره می‌کند و در شب نوری به رنگ سبز فسفری ساطع و به این ترتیب جاده‌ها و بزرگراه‌ها را از وجود چراغ‌های امروزی بی‌نیاز می‌کند. ایده دیگر شامل استفاده از لامپ‌های کوچک LED است که با انرژی خورشید شارژ می‌شوند و در تاریکی خط‌ها و کناره‌های جاده را به وضوح مشخص می‌‌کنند. این ایده ممکن است مانند خودروهایی که با pic2هم حرف می‌زنند، علمی تخیلی به نظر برسد، اما عملی است، چون همین حالا هم در سیستم تراموای شهر بوردو در فرانسه از آن بهره گرفته‌اند. جاده‌های درخشان آنها همچنین خطی جداگانه و خاص خودروهای الکتریکی دارد. این خط به سیم‌پیچ‌هایی مجهز است که در بستر راه کار گذاشته شده‌اند و می‌توانند باتری این خودروها را هنگام حرکت شارژ کنند. مشکل اصلی، همچون هر پروژه تازه دیگر در دنیایی که بحران اقتصادی هنوز گریبانش را رها نکرده، تأمین هزینه‌های طراحی و تکمیل این طرح و سپس تولید انبوه و اجرایی کردن آن است. بیل تامپسون، کارشناس برنامه کلیک شبکه بی‌بی‌سی می‌گوید: « همین حالا هم ساخت راه به همان شیوه سنتی هزینه‌های سنگینی دارد. این ایده‌ها درخشانند، اما مساله اینجاست که چطور می‌توانید آنها را اجرا کنید.»