آسمان با موسیقیدانان عداوت می‌ورزد
کیوان ساکت آهنگساز و نوازنده دو، سه سال گذشته، اندوهناک‌ترین سال‌ها برای موسیقی ایران بود؛ موسیقی ایرانی شمار زیادی از هنرمندان کم‌نظیر خود را از دست داد. گویی آسمان با هنرمندان عرصه موسیقی عداوت می‌ورزد. استاد لطفی که در مدت چند دهه، یکی از تاثیرگذارترین هنرمندان عرصه موسیقی ایران بود، متاسفانه در «روز معلم» از میان ما رفت. کمتر کسی است که به موسیقی ایرانی علاقه‌مندی، انس و الفت داشته باشد و نام لطفی را نشنیده باشد.
استاد «محمدرضا لطفی» بیشترین تاثیر خود را در دهه‌های ۵۰ و ۶۰ روی موسیقی ایران گذاشت و خواننده‌های بسیاری در کنار این مرد هنرمند رشد کردند و جزو چهره‌های سرشناس موسیقی شدند. سروده‌هایی که اول انقلاب و به‌مناسبت پیروزی انقلاب ساخته و به‌وسیله‌ خوانندگان مطرحی مانند استاد محمدرضا شجریان و استاد شهرام ناظری اجرا شدند، در حافظه‌ تاریخی مردم خواهند ماند.
نوازندگی او برگرفته از شیوه‌ استادان لطف‌الله مجد و علی‌اکبرخان شهنازی و در برخی موارد استاد جلیل شهناز بود. به‌خوبی به یاد دارم که در زمان نوجوانی و جوانی، هنگامی که به فراگیری موسیقی مشغول بودم، هر صدای تاری که در هر نواری در دسترس ما قرار داشت، سرمشق و الگویی برای یاد گرفتن من بود.
در این میان، سهم استاد «محمدرضا لطفی» از بقیه بیشتر بود و تاثیر بسیاری روی تارنوازی دوره نوجوانی من داشت. هرچند در مواردی، اختلاف سلیقه بین هنرمندان وجود دارد اما نمی‌توان منکر خدمات و زحمات لطفی در راه موسیقی
ایرانی شد.