نمایشگاه ژنو امسال حقیقتا گردهمایی غول‌ها بود. آستون‌مارتین با دی‌بی11 آمد. شورولت، کوروت گرند اسپرت را آورد. مازراتی شاسی‌بلند لوانته خود را رونمایی کرد. پاگانی ویرایش بی‌سی ابرخودروی معروف خود هوایرا را به سوئیس کشاند. اسپایکر هلند از نسخه تقویت‌شده‌ سی8 پرده‌برداری کرد. مک‌لارن مسابقه‌ای‌ترین مدل کوپه 570 را نشان داد. فراری جدیدترین اسب سرکش خود جی‌تی‌سی را رها کرد. کونیگزگ سوئد، جادوگری به اسم رِگرا را رونمایی کرد. لامبورگینی از شاهزاده‌ای به اسم سنتناریو پرده برداشت. خلاصه که جمع گرگ‌ها جمع بود. سوال مهم این است که چه کسی رهبر این گروه است؟ چگونه می‌شود مقابل این خون‌آشام‌ها جان سالم به در برد؟ راستش را بخواهید سلطان جنگل، فرد دیگری است. نمایشگاه 2016 ژنو به احترام محصول جدید بوگاتی در سکوت فرو رفت. خودرویی که به‌عنوان جانشین ویرون افسانه‌ای معرفی شد. نامش شیرون است. موجودی اساطیری با بالاتنه انسان و پایین‌تنه‌ اسب. معجونی قوی‌تر و سریع‌تر از برادران خود. ساحره‌ای که به طرزی افسونگرانه جاده را به آتش می‌کشد. تنها چند روز از رونمایی شیرون می‌گذرد. هنوز هیچ خبرنگاری فرصت تست میدانی و آزمون فنی آن را به دست نیاورده است. آیا این خودرو می‌تواند موفقیت‌های چشمگیر و محبوبیت جهانی ویرون را تکرار کند؟

کمی عقب‌تر
بر‌خلاف تصور، شیرون پدیده تازه‌ای برای بوگاتی نبوده است. حدود ۱۷ سال پیش در ۱۹۹۹ میلادی بود که بوگاتی فرانسه از یک مفهومی عجیب پرده‌برداری کرد. خودرویی به اسم شیرون ۳/ ۱۸. کوپه ۲ در ۲ صندلی منحنی‌ شکلی که گفته می‌شود اولین ایده‌های خلق ویرون با او مطرح شد. مفهومی فوق یکی از طراحی‌های فابریتزیو جیوجیارو از شرکت معروف ایتال‌دیزاین بود. انتخاب نام شیرون، اقدامی خلاقانه و کنایه‌آمیز از بوگاتی بود. اول آنکه شیرون نام موجودی اساطیری در افسانه‌های یونان بود که نیمه بالایی‌اش انسان و نیمه پایینی‌اش اسب بود. اشاره‌ای به تلفیق قدرت و تعقل. از سوی دیگر، این نام‌گذاری به احترام راننده تیم مسابقه‌ای آنها «لوئیس الکساندر شیرون» بود. فردی که هنوز هم به خاطر مسابقه‌ای که در سن ۵۵ سالگی در آن شرکت کرد، مسن‌ترین راننده تاریخ فرمول وان است. این سنت نام‌گذاری به احترام راننده‌ها، چیزی بود که سال‌ها بعد با Veyron نیز تکرار شد. ابرخودرویی که به احترام «پی‌یر ویرون» اسم‌گذاری شده بود. شیرون در حقیقت سومین نسخه از همکاری بوگاتی با ایتال‌دیزاین بود. پروژه‌هایی که با EB۱۱۸ شروع شد، با EB۲۱۸ ادامه پیدا کرد و در نهایت با خودش به پایان رسید. بوگاتی حتی قبل از ویرون هم استاد پیشرانه عجیب و غریب بود. باور نخواهید کرد اگر بدانید پیشرانه این خودرو با حجم ۳/ ۶ لیتری دارای آرایش ۱۸ سیلندر Wشکل بوده است. ترکیبی بسیار پیچیده از ۳ بلوک ۶ سیلندر Vشکل با یک میل‌لنگ مرکزی. قدرت خروجی آن ۵۴۷ اسب‌بخار و گشتاورش ۶۵۰ نیوتن‌متر برآورد شده است. این خودرو با شاسی آلومینیومی یکی از سبک‌ترین سازه‌ها در دنیای آن زمان اتومبیل‌سازی محسوب می‌شد. با رینگ‌هایی ۲۰ اینچی ۸ پره کمی حس اسپرت‌گرایی به آن ظاهر غول‌آسایش تزریق شده بود. بوگاتی شیرون ۱۸.۳ یکی از اولین خودروهایی بود که از چراغ‌های ۳تایی زنون بهره می‌برد. جالب آنکه سیستم انتقال قدرت ۴ چرخ متحرک آن از روی لامبورگینی دیابلو الهام گرفته شده بود. به وضوح معلوم است که بوگاتی ذهنیت ابرهیولای آینده خود یعنی ویرون را با شیرون فوق ترسیم کرده بود.

یادی از ویرون
بیایید اعتراف کنیم که خبرسازترین خودروی دهه اخیر ویرون بوده است. محصولی که سال ۲۰۰۵ در دوره مالکیت فولکس‌واگن آلمان بر بوگاتی فرانسه طراحی و تولید شد. با آن تجربه غنی که شرکت از مفهومی شیرون ۳/ ۱۸ به دست آورده بود، ویرون با لیستی از برترین‌ها متولد شد. ویرون همان اول کار تبدیل به سریع‌ترین خودروی تولیدی و مجاز به حضور در خیابان دنیا شد. ویرون سلطنت چند ساله مک‌لارن F۱ را یک شبه پایان بخشید و خودش به مدت بیش از یک دهه رکورددار این تاج را بر سرش گذاشت و تا این لحظه که هنوز کسی نتوانسته آن را به سرقت ببرد. ویرون ترکیبی بود از رویاهای باورنکردنی که حالا لباس واقعیت پوشیده بودند. نه تنها سریع‌ترین خودروی دنیا بود، بلکه لقب قوی‌ترین را هم به دست آورده بود. البته بعد از سریع‌ترین و قوی‌ترین، به مقام گران‌ترین نیز دست پیدا کرد. این بوگاتی با یک پیشرانه حیرت‌انگیز ۸ لیتری ۱۶ سیلندر Wشکل راهی بازار شده بود. پیشرانه‌ای که ترکیب از ۲ قلب ۸ سیلندر Vشکل بود. قدرت خروجی آن دقیقا ۱۰۰۱ اسب‌بخار اعلام شده است. سرعت نهایی مدل اولیه ویرون به عدد باورنکردنی ۴۰۷ کیلومتر در ساعت می‌رسید. نسخه بهینه‌سازی شده این خودرو سال ۲۰۱۰ با نام اس‌اس (مخفف سوپراسپرت) با قدرت ۱۲۰۰ اسب‌بخار و سرعت نهایی ۴۳۰ کیلومتر در ساعت رونمایی شد. ویرون به تنهایی توانست سطح دانش خودرویی را چند مرحله بالا بکشد. ابرخودروهایی مثل فراری و لامبورگینی آنقدر در مهندسی پیشرانه‌هایشان تسلط دارند که بدون توربوشارژر هم می‌توانند به قدرت‌های بالا دست پیدا کنند. اگر شرکتی بخواهد مرزهای قدرت را بشکند از یک توربو برای تقویت بهره می‌گیرد. آنها که دیگر به مرحله جنون می‌رسند از دو توربو استفاده می‌کنند. نکته عجیب آنکه ویرون ۴ توربوشارژر داشت. پیشرانه غول‌آسای ویرون به دلیل حجم و خروجی سنگینی که داشت، به دمای وحشتناکی می‌رسید. دمایی که نه تنها می‌توانست بلوک خودش بلکه کلیه قسمت‌های متصل به آن را نیز ذوب کند. به همین خاطر بوده که بوگاتی برای این فرزندش از ۱۰ رادیاتور استفاده کرده است. طبق آخرین آمار، ۳۰۰ دستگاه ویرون اولیه نسخه کوپه و ۱۵۰ دستگاه نمونه اولیه نسخه روباز تولید شد. دست آخر ۳۰ دستگاه هم ویرایش سوپراسپرت به لیست فروش اضافه شد.

نظر دیگران
همان‌طور که گفته شد، شیرون خودروی تازه‌واردی است که بوگاتی هنوز اجازه تست آن ازسوی سایت‌ها و مجلات خودرویی را نداده است. با این حال نامداران حوزه رسانه‌های خودرویی در همان دیدار مختصری که با شیرون داشتند، تحلیل کارشناسانه خود از این ابرهیولا را به رشته تحریر درآورده‌اند.به‌عنوان مثال سایت «اتوکار» انگلیس در مقاله‌ای با عنوان شاگردی حرفه‌ای‌تر از استاد، می‌نویسد: شیرون مرزهای مهندسی خودرو را خود به تنهایی گسترش داده است. با قدرتی نزدیک به ۱۵۰۰ اسب‌بخار حتی به زیر دریایی‌ها هم کنایه زده است. همیشه تصور می‌شود که خودروهای جانشین با الگوبرداری از نمونه قبلی، یک یا نهایتا دو پله بهتر باشند. ولی شیرون اساسا یک دنیا با ویرن تفاوت دارد. درباره چهره‌اش هم نظر خاصی نمی‌توان مطرح کرد. موشک‌ها زشت و زیبا ندارند.سایت «اتو اکسپرس» با اشاره با قابلیت‌های بی‌نظیر فنی شیرون، می‌آورد: اگر نیمی از توجه ژنو معطوف لامبورگینی «قرن» بود، به‌طور قطع نیم دیگر کاملا در انحصار بوگاتی شیرون بوده است. هایپرکاری که مانند همیشه هم قیمتش کهکشانی است، هم قدرت و سرعتش. این همان چیزی است که مشتری از بوگاتی انتظار دارد. شاید کونیگزگ جدید نزدیک‌ترین رقیب قیمتی و قدرتی شیرون باشد ولی معلوم نیست به کدام دلیل بخت با سوئدی‌ها یار نبوده و تا این حد فراموش‌شده به نظر می‌رسد؟ با فروش آرام‌آرام ویرون، پیش‌بینی می‌شد که شیرون که از نظر قیمتی خیلی‌ هم گران‌تر از سلف خود است، هدفی ۱۰۰ یا نهایتا ۲۰۰ دستگاهه داشته باشد. ولی بوگاتی با اعلام تیراژ نهایی ۵۰۰ دستگاهی نشان داد که هنوز هم چنین پول‌هایی برای خرید چنین خودروهایی در جیب مردم است.

مجله معروف «موتور ترند» با اشاره به حضور شیرون می‌نویسد: کسی فکرش را هم نمی‌کرد که ویرون به این زودی و با این سرعت فراموش شود. خودرویی که برای ۱۰ سال در همه محافل خودرویی بحث‌اش بود و همیشه و همه‌جا تصاویرش پخش می‌شد. حالا شیرون مانند یک سفینه غول‌آسا می‌آید. می‌رود در مقام مربی باشگاه ۱۰۰۰ اسب‌بخاری‌ها قرار می‌گیرد. شاید شیرون سریع‌ترین و پرشتاب‌ترین خودروی تاریخ نباشد ولی به طرزی غیر‌قابل باور بحث‌برانگیزترین رقیب این میدان است. تقریبا یک استثنا است که هیچ‌کس درباره طراحی خودروهای بوگاتی نظر خاصی نمی‌دهد. سایت و مجله «تاپ گیر» با همان زبان طنز خود می‌نویسد: دیگر سیاره‌ای نمانده که بوگاتی آن را فتح نکرده باشد. این بار داستان فرستادن یک پیغام از زمین به سیارات دیگر نیست. داریم درباره یک فرستاده فضایی صحبت می‌کنیم که آدم فضایی‌ها برای ما ارسال کرده‌اند. بوگاتی نشان داد در دنیایی که فانتزی‌های اقتصادی مدام دم از بهینه‌سازی مصرف سوخت می‌زنند، هنوز هم می‌شود به روش دیوانه‌وار خودرو ساخت و به گونه‌ای اعتراض‌آمیز پرمصرف بود. شیرون یک دهن‌کجی بزرگ به تمام هیبریدی‌ها و برقی‌های بی‌مصرف است.سایت «اتو اوولوشن» شیرون را فنی‌تر از بقیه بررسی کرده و می‌آورد: همه از مهندسان بوگاتی تقدیر و تشکر می‌کنند در حالی‌که این فضای فوق‌العاده‌ای بوده که شرکت مادر یعنی فولکس‌واگن برای آنها فراهم آورده است. بوگاتی با استفاده از هنر دیگر زیرمجموعه‌های فولکس‌ یعنی لامبورگینی و آئودی جنون و مهندسی را نیز به رگ‌های خودش تزریق کرده است. احتمالا این توصیه مدیران لامبورگینی ایتالیا به همسایه فرانسوی‌‌شان بوده که بنا به دلایل ایمنی، سرعت نهایی را روی همان مرز ۴۲۰ کیلومتر در ساعت ثابت نگه دارند.

شیرون؛ با گرگ‌ها می‌جنگد
اول مارس امسال نمایشگاه ژنو به آتش کشیده شد. همه کارخانه‌های هیولاسازی بهترین جنگاوران خود را راهی میدان کرده‌اند. کارزار خطرناکی که به نظر نمی‌رسد کسی بتواند زنده از آن جان سالم به در ببرد. اما ناگهان سر دسته گرگ‌ها آمد و بقیه کنار کشیدند. بوگاتی بعد از حدود ۶ ماه مخفی‌کاری صنعتی، از درز کوچک‌ترین اطلاعات فنی درباره جانشین ویرون امتناع می‌ورزید. حتی فاش شدن نام شیرون هم کار یکی از جاسوسان صنعتی بود. با اینکه بعضی از سایت‌ها گمانه‌زنی‌های دقیقی از چهره این خودرو داشتند ولی هیچ‌گاه با تایید یا حتی تکذیب بوگاتی مواجه نشدند. تا اینکه چندی پیش در نمایشگاه ژنو به‌صورت رسمی از آن پرده‌برداری شد. همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، شیرون نمی‌توانست از نظر ظاهری با ویرون به‌صورت انقلابی متحول شده باشد. فرم کلی بدنه همان حالت تخم‌مرغی ویرون را دارد. البته شیرون چندان هم دست بسته راهی میدان نشده است. نمای جلوی این بوگاتی حالا جلوه‌ای خشن و اخم‌آلود پیدا کرده است. جلوپنجره‌های بزرگ و کشیده در کنار چراغ‌هایی که درونش چهار لامپ زنون قرار گرفته، شیرون را به نسبت ویرون تهاجمی‌تر کرده است. انحنای زیبایی که از روی سقف شروع می‌شود و در انتهای خودرو تبدیل به دمپرهای اصلی و در زیر خودرو تبدیل به رکاب شده، فوق‌العاده استادانه و چشم‌نواز است. شاید جلوی شیرون به نسبت ویرون حرف چندانی برای عرضه نداشته باشد، ولی واقعیت آن است که پشت این خودرو به طرزی خارق‌العاده مدرن و فضایی از آب درآمده است. داخل اتاق هنوز هم آن ذات اشرافی و فوق لوکس‌اش دیده می‌شود. پوشش چرم دست‌دوز صندلی‌ها با دسته‌دنده و فرمانی که مانند خودروهای تجملی همگی با دست طراحی و تعبیه شده‌اند. به مهم‌ترین قسمت شیرون رسیدیم؛ جایی‌که همان پیشرانه ۸ لیتری ۱۶ سیلندر قدیمی با همان ۴ توربوشارژر را می‌بینیم. با این تفاوت که نیروگاه جدید قابلیت تولید ۱۴۷۹ اسب‌بخار قدرت و ۱۶۰۰ نیوتن‌متر گشتاور را دارد. شتاب صفر تا صد شیرون تنها ۵/ ۲ ثانیه است. شتاب صفر تا ۲۰۰ کیلومتر در ساعت آن نیز تنها ۵/ ۶ ثانیه ثبت شده است. صفر تا ۳۰۰ با آن ۶/ ۱۳ ثانیه طول می کشد. نکته جالب درباره این خودرو آن است که سرعت نهایی‌اش بنا به دلایل امنیتی روی ۴۲۰ کیلومتر در ساعت به‌صورت الکترونیکی محدود شده است. البته شنیده‌های تاییدنشده حاکی از آن است که سرعت نهایی واقعی شیرون چیزی حدود ۴۶۰ کیلومتر در ساعت خواهد بود. اگر با سرعت نهایی این خودرو حرکت کنید، باک ۱۰۰ لیتری‌اش در ۸ دقیقه خالی می‌شود. قرار است ۵۰۰ دستگاه از شیرون تولید شود. تا این لحظه ۱۷۰ دستگاه نیز ثبت‌نام شده است. قیمت پایه هر دستگاه از بوگاتی‌های ۲۰۱۶ تقریبا معادل ۲ میلیون و ۶۶۰ هزار دلار است.