حمید رجبی ۱- شاید کلمه «حیف شد» پراستفاده‌ترین کلمه شنبه شب مردم ایران درست بعد از بازی درخشان تیم ملی مقابل تیم پرستاره آرژانتین بود. بعد از مدت‌ها یک فوتبال زیبا و بی‌نقص را از تیم ملی دیدیم. همه کسانی که این بازی را تماشا کردند در پایان بازی از بازی هوشمندانه تیم ملی کشورمان تمجید کردند.

ما باز هم مثل بازی با نیجریه در ۲۰ دقیقه اول کمی با استرس و اضطراب بازی را دنبال کردیم. در این لحظات بازیکنان ما هنوز زیر سایه سنگین نام آرژانتین بودند. اما رفته‌رفته بازیکنان ایران آرامش و اعتماد به نفس خود را پیدا کردند و به بازی مسلط شدند. اوج اعتماد به نفس بازیکنان ایران را در صحنه‌ای که مهرداد پولادی دو بازیکن آرژانتین را با دریبل یک پا دو پا جا گذاشت، می‌توان دید.

اکثر هواداران فوتبال قبل از این بازی فکر می‌کردند تیم ایران با نتیجه پرگلی شکست بخورد. وقتی به شرایط آماده‌سازی تیم ملی برای جام جهانی نگاه کنیم و اینکه تیم ملی کشورمان بدون برگزار کردن دیدارهای دوستانه مناسب راهی این بازی‌ها شد و صد البته اردوهایی که لغو شد و از همه مهم‌تر وضعیت زیرساخت‌های فوتبال ایران به این نتیجه می‌رسیم که هواداران تصور درستی از تیم ملی داشتند که دورنمای فوتبال ملی ایران را در جام جهانی تیره و تار ببینند. اما کی‌روش و تیمش تمامی این معادلات را بر هم زدند.

۲- دیگر کسی به دعوت نشدن خلعتبری و سردار آزمون ایراد نمی‌گیرد و ما مطمئن شدیم که کی‌روش از انتخاب این بازیکنان به دنبال استراتژی خاصی بود که در این دو بازی همه از این استراتژی و سورپرایز غافلگیر شدیم. کی‌روش نشان داد با شرایط و قواعد فوتبال حرفه‌ای جهان به خوبی آشناست و ذهن و بدن تمامی بازیکنان را برای این بازی‌ها به درستی آماده کرده است.

وقتی نام بازیکنانی مثل پولادی و حقیقی برای لیست نهایی تیم ملی اعلام شد بسیاری از این موضوع شگفت‌زده شدند و به این انتخاب‌ها اعتراض کردند اما همه دیدند که این بازیکنان نیز مثل بقیه، بازی‌های درخشان و قابل قبولی را ارائه کردند که این باز هم برمی‌گردد به شناخت خوب کی‌روش از

بازیکنان ایران.

۳- مردم ایران هیچ گاه داور صربستانی این بازی را که حق یک ملت را پایمال کرد، نخواهند بخشید چرا که از خطای واضح پنالتی روی دژاگه چشم‌پوشی کرد (این داور در چند صحنه با جایگیری بد و نامناسب خود در مسیر پاس‌های تیم‌ملی ایران قرار گرفت که این خود از ضعف‌های این داور محسوب می‌شد). در این خصوص کی‌روش در آخر بازی بهترین حرف را زد که ما به داور و مسی باختیم و من به همه بازیکنانم افتخار می‌کنم. اما در واقع وقتی پس از این بازی و به دست آمدن این نتیجه، مردم به خیابان‌ها آمدند و شادی کردند نشان‌دهنده این موضوع است که از نظر مردم ما این بازی را نباختیم و این تیم شایسته احترام است.

۴- با این بازی‌ها ما حالا کاملا به بازی آخر با تیم بوسنی امیدوار هستیم چون می‌دانیم بازیکنان ما به خودباوری رسیدند و مربی زیرکی مثل کی‌روش هم در راس کادر فنی ما حضور دارد. مربی بزرگی که در مرحله مقدماتی جام جهانی، جایی که از صعود ناامید شده بودیم با بازی‌های هوشمندانه مخصوصا مقابل کره جواز صعود تیم ملی کشورمان را به این مسابقات به دست آورد.

حالا بی‌ربط نیست اگر از توقع مردم برای برد مقابل بوسنی صحبت کنیم و اینکه مردم انتظار دارند سربازان ایران در بازی آخر با همین جنگندگی و صلابت سه امتیاز بازی با بوسنی را دشت کرده و شادی و سرور را به همه ایرانی‌ها هدیه دهند. کی‌روش بزرگی‌اش را ثابت کرده است. او به فوتبال ایران خدمت کرده و اگر به دنبال پیشرفت هستیم، باید کی روش را نگه داریم. کی روش می‌داند از فوتبال چه می‌خواهد و این نکته‌ای است که در گذشته شاید توجهی به آن نمی‌کردیم. بی تردید شب باشکوه بلوهوریزونته در یاد تمام ایرانی‌ها خواهد ماند. باید لذت ببریم از اینکه تنها به داور باختیم و لئو مسی. باید تمام‌قد ایستاد و تعظیم کرد به بچه‌هایی که خودشان را باور کردند و مهم‌تر، ما را به خودمان باوراندند. دست مریزاد.