جای مهدوی‌کیا، هاشمیان و کریمی خالی است

فریدون زندی، زمانی در فوتبال آلمان چهره بود، اما از وقتی که لباس تیم ملی فوتبال ایران را پوشید، در قامت یک ستاره توی قلب هواداران فوتبال ایران جاخوش کرد. حالا او به فوتبال ایران برگشته و لباس استیل آذین را به تن کرده. این بازیکن خوش چهره و محجوب پیش از سفر تیم ملی به بوسنی گفت‌وگویی با ایسنا داشته که گزیده‌اش را می‌خوانید:

* واقعا حیف شد که نتوانستیم به جام جهانی صعود کنیم. تیم ملی در سه بازی آخر نتایج خوبی گرفته بود و صعود نکردن تیم ملی به دلیل نتایجی بود که ما پیش از این سه بازی گرفته بودیم. بدتر از همه این بود که در روز آخر کره شمالی و عربستان هم مساوی کردند و با این نتایج نتوانستیم به جام جهانی صعود کنیم.

* باید هدف ابتدایی‌مان قهرمانی در جام ملت‌های آسیا باشد. سی‌وپنج سال است که نتوانسته‌ایم قهرمان آسیا شویم پس باید تمام تمرکزمان روی این مسابقات باشد.

* این رسم فوتبال است. همیشه این طور بوده که روزی بازیکنان بزرگ می‌روند و بازیکنان جوان جانشین آنها می‌شوند. به هر حال باید بگویم که جای مهدی مهدوی‌کیا، وحید هاشمیان و علی کریمی در تیم ملی خالی است. امیدوارم جوان‌ها از این فرصت استفاده کنند و جای آنها را پر کنند.

* شروع مسابقات برای استیل آذین خیلی مهم بود. می‌خواستیم کارمان را با برد آغاز کنیم. پاس همدان هم تیم بدی نبود، اما مشکلی که وجود داشت به آب و هوای سنگین همدان بازمی‌گشت. با این حال خوشبختانه توانستیم در این بازی سه امتیاز را بگیریم. برای خودم هم خوشحالم که توانستم در نخستین بازی برای استیل آذین گلزنی کنم.

البته واقعا سخت است که بخواهم از قهرمانی صحبت کنم. از تیم‌های دیگر شناختی ندارم، به همین خاطر باید تنها درباره استیل آذین صحبت کنم. استیل آذین تیم خوبی است و بازیکنان و کادرفنی خوبی دارد و در صورتی که هماهنگی بیشتری ایجاد شود، می‌توانیم در بین تیم‌های بالای جدول باشیم، اما نمی‌توان در فصل اول حرف از قهرمانی زد.

* خوشحالم که علی کریمی به استیل آذین آمد. او بازیکن بزرگی است که خوشبختانه در آمادگی کامل هم قرار دارد و این مساله را در بازی با پاس همدان به خوبی نشان داد.

* بازیکنان ایرانی به لحاظ تکنیکی بهتر از بازیکنان بوندسلیگای دو هستند، اما به لحاظ بازی سرعتی و فیزیکی شرایط متفاوت است. من در چند سال اخیر با دقت بیشتری لیگ ایران را دنبال کرده‌ام. لیگ بدی نیست. همیشه می‌گفتم که می‌خواهم روزی در لیگ ایران بازی کنم و حالا هم این اتفاق افتاده و من از این اتفاق خوشحالم.