رسانه‌های انگلیسی در پی شکست بزرگ به کرواسی و حذف از یورو ۲۰۰۸، انتقادهای گسترده‌ای را به این تیم و کادر فنی آن آغاز کرده‌اند.

مهد فوتبال جهان در پی حذف از یورو ۲۰۰۸ در سکوتی عمیق فرو رفته و آنهایی که با زندگی آغشته به فوتبال مردم بریتانیا آشنا هستند، می‌دانند که این روزها مردم بهانه‌ای برای زندگی در جزیره ندارند. ستارگان مک کلارن، سرمربی اخراج شده انگلستان در حالی که با یک تساوی به یورو ۲۰۰۸ صعود می‌کردند، مقابل کروواسی تن به شکست داده و در نیو ویمبلی تحقیر شدند.

روزنامه‌های بریتانیا که در این شرایط معمولا ادبیات رسانه‌ای را فراموش کرده و به شدت علیه عاملان شکست می‌نویسند، از این تحقیر تاریخی به عنوان «شکست بزرگ» یاد کردند.

سان لندن با چاپ تصویری از یک توپ فوتبال منقش به پرچم انگلستان البته به صورت له شده و تکه تکه، سوژه نابی برای شورش مردم خشمگین در خیابان‌ها آفرید.

گاردین که می‌کوشید متن توهین‌آمیز سیدلو، نویسنده عصبانی خود را تلطیف کند، در تیتر اول خود نوشت: «تیم لنگ با مربی لنگ»

پس از اخراج استیو مک کلارن، اتحادیه فوتبال انگلستان ۴ گزینه اصلی را از سوی رسانه‌ها به مردم معرفی کرد: «خوزه مورینیو، مارتین اونیل، فیلیپ اسکولاری و سام آلاردایس»

اما ساعاتی بعد، گزینه‌های مردمی‌نمایان شده و اسامی‌چون آلن شیرر، فابیو کاپلو و رافا بنیتس بر سر زبان‌ها افتاد.

سان لندن در گزارش خود با تیتر «چشم‌های کورت را باز می‌کردی» به قلم سایمون بسکت، آورده است:» این مربی بی فکر، اگر لحظه‌ای به خود می‌آمد، لااقل به تساوی می‌رسیدیم.»

هواداران خشمگین انگلیسی به اتحادیه فوتبال کشورشان هشدار داده‌اند که اگر پول باقیمانده مک کلارن را به وی تحویل بدهند، ساختمان اتحادیه را با خاک یکسان می‌کنند.

به نظر می‌رسد مارتین اونیل، سرمربی استون ویلا بخت بیشتری برای کسب عنوان خطیر مربیگری داشته باشد؛ این در حالی است که مدیر باشگاه استون ویلا نیز کتبا به اتحادیه رضایت خود را اعلام کرده است. مربی مردم، مورینیو یا مربی اتحادیه، اونیل، کدامیک هدایت این تیم شکست خورده را بر عهده می‌گیرد؛ تنها زمان مشخص می‌کند.