مرتضی ناعمه

۱ - استعفای افشین قطبی اتفاق قابل پیش‌بینی نبود. قطبی که در جامعه ورزش ایران به عنوان یک مربی حرفه‌ای شناخته می‌شود، فشارهای رسانه‌‌ای را بهانه ترک پرسپولیس کرد تا پرسپولیس در آستانه نبرد حساس با پیکان از داشتن سرمربی محروم باشد. ۲ - قطبی برای ترک پرسپولیس از بندهای قرارداد خود عدول کرده و این می‌تواند برای هواداران پرسپولیس ناخوشایند باشد، هر چه باشد قطبی به عنوان نماد فوتبال مدرن در ایران شناخته می‌شود. بی‌شک رفتار قطبی می‌تواند سد راه حضور افراد توانمندی شود که می‌توانند این فوتبال را متحول کنند.

۳ - می‌گویند یک سوزن به خودت بزن و یک جوالدوز به بقیه. شاید بخشی از حرف‌های قطبی درست باشد، او از رسانه‌های ایرانی و انتقادهای تند آنها خسته شده بود. دیگر توان تمرکز بر روی کارهایش را نداشت، اما در این میان یک سوال ایجاد می‌شود، مگر در همین فوتبال تندتر از همین انتقادها که به قطبی وارد می‌شد به امثال دایی، قلعه‌نوعی، کریمی و حتی علی پروین وارد نمی‌شد. حاشیه‌های رسانه‌ای تنها می‌تواند دلیل کوچکی برای رفتن قطبی باشد.

۴ - آنچه در پایان باید گفت ابراز تاسف از رفتن قطبی و البته چگونه رفتن او است. بی‌شک هیات‌مدیره باشگاه پرسپولیس که در این مدت تمام توان خود را در جهت حمایت از قطبی قرار داده بودند، بهتر از هر فردی می‌توانند زوایای خروج ناگهانی قطبی از ایران را نمایان کنند.

۵ - اما خبری که در میان هیاهوی استعفای قطبی گم شد، خداحافظی یحیی گل‌محمدی از فوتبال بود. خداحافظی آرام‌ترین بازیکن فوتبال ایران که نمادی از شخصیت و محبوبیت بود.