مرتضی ناعمه

-۱ «بدون تغییر» به طور قطع این اولین حسی است که بعد از خواندن مصاحبه دوشنبه «داریوش مصطفوی» با یک روزنامه ورزشی به هر مخاطبی منتقل می‌شد. مرد تصمیم‌های «خلق‌الساعه» هنوز همان «داریوش‌خانی» است که در زمان حضورش در راس فوتبال حساب ارزی فدراسیون فوتبال به واقع به نام یکی از صمیمی‌ترین دوستان وی در دبی بود.

۲ - «داریوش مصطفوی» هنوز هم از خاتمی گلایه دارد و به او می‌تازد. چراکه معتقد است خاتمی نباید در فوتبال دخالت می‌کرد، این در حالی است که فوتبال همچنان همان فوتبال است. فقط جای «خاتمی»، «احمدی‌نژاد» آمده است.

۳ - قصدمان مقایسه رفتار دو «رییس‌جمهور» نیست که یکی از مهمترین وجوه مشترک‌ شان «علاقه شدید به فوتبال» است اما از مدیرعامل محترم قرمزها می‌پرسیم، آیا یک رییس‌جمهور حق‌ اظهارنظر درباره فوتبال، مهمترین ورزش مورد توجه مردم را دارد یا خیر؟

۴ - ناراحتی مصطفوی از بابت حضور «صفایی فراهانی» در این فوتبال نه از بابت حضور یک «اصلاح‌طلب» است که نمی‌توان «مصطفوی» را «اصولگرا» نامید، بلکه از بابت این است که «صفایی فراهانی» در اذهان عمومی برخلاف مصطفوی، به عنوان یک مدیر «منضبط»، «مقتدر»، «معتقد به اصول کاری» و «برنامه‌دار» است و این همان صفاتی است که مصطفوی از آنها فراری است.

۵ - «مصطفوی» را، حتی نمی‌توان یک «خبره» فوتبال هم دانست، چرا که در ایامی که همه به «تعلیق» فوتبال ایران اطمینان داشتند، او «فیفا» را فاقد قدرت لازم برای این کار می‌دانست.

۶ - سخن از «افکار اقتصادی شخصی» هم بیشتر به یک لطیفه شبیه است تا هر موضوع دیگر. داستان اوضاع وخیم مالی فدراسیون فوتبال قبل از سال ۷۶ دیگر نیازی به بیان ندارد.

۷ - همه ایرادها به بندهای اساسنامه برمی‌گردد که می‌گوید« هر باشگاهی با داشتن ۳ بازیکن بازی‌هایش لغو می‌شود. توضیح بیشتر نیاز ندارد ...