۱ - پیدا کردن واژه‌ای برای تشریح آنچه که تاکنون (ظهر یکشنبه) کاروان ایران در المپیک پکن به آن دست یافته، کاری بس دشوار است. آنچه که رخ داده را باید «افتضاح» نامید یا یک «آبروریزی» بزرگ از گروهی که پرامیدترین مدال‌آور آن در همان مرحله اول با پرتاب خطا حذف می‌شود یا کشتی‌گیری که برای برنز انگیزه ندارد.

۲ - «صفر» در ریاضیات به تنهایی هیچ ارزشی ندارد. در نهمین روز المپیک در مقابل نام ایران در جدول مدال‌ها عدد صفر درج شده؛ صفر از ۴۲۱مدال توزیع شده. چه کسی قرار است پاسخگوی این «فاجعه» باشد.

۳ - در کشاکش المپیک «محمدبن همام» رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا به ایران می‌آید و تاکید می‌کند که اگر ایران شرایط AFC را احراز نکند،‌ سهمیه‌اش در لیگ قهرمانان آسیا «صفر» است، صفر.

۴ - سوال اساسی که اینجا پیش می‌آید این است که «دکتر» و «مهندس»های مدیر در ورزش ایران که به لطف خدا واحدهای دانشگاهی خود را هم گذرانده‌اند، از دیدن این «صفر» دچار چه حالتی می‌شوند؟! آیا متوجه هستند که امکان دارد تا یک ماه آینده ورزش ایران یک صفر دیگر نیز کسب کند.

۵ - اما یک نکته دیگر و پایان پرحرفی؛ ۹ روز از المپیک گذشته و در قبال این نتایج تنها سخنی که شنیده‌ایم، فقط و فقط «توجیه» بوده، نه کلمه‌ای «عذرخواهی» و نه حتی اظهار «شرمندگی».