در حاشیه دومین شکست آسیایی پرسپولیس
شما این شب بد را ساختید!
خوان کارلوس گاریدو
گفتیم که پرسپولیس در این بازی اصلا بد نبود و ۲۲ شوت هم به سمت دروازه حریف شلیک کرد. کمترین حق سرخ‌پوشان در این مسابقه باید کسب یک امتیاز می‌بود که به همان هم نرسیدند. در چنین شرایطی، طبیعتا نمی‌شود از مربی عیب و ایراد زیادی گرفت، اما عجالتا دو نکته وجود دارد؛ نخست اینکه معضل گل نشدن توپ‌ها در پرسپولیس بالاخره یک جا باید حل شود. نمی‌شود تا ابد موقعیت گل خراب کرد و گفت عیبی ندارد، خوب بودیم. این ضعف، در دو مسابقه آسیایی و حتی بازی لیگی با ذوب‌آهن، هزینه زیادی به سرخ‌پوشان تحمیل کرده است. حتما بخشی از مشکل به بی‌دقتی بازیکنان مربوط می‌شود، اما مثل هر ایراد دیگری، کادرفنی در این زمینه هم باید در مسیر رفع خطا بکوشد. نکته دوم هم تغییر پست علی علیپور بود؛ مهاجمی که در این بازی به شکل عجیبی به عنوان وینگر، لب خط به بازی گرفته شد و بخش زیادی از کارآیی‌اش را از دست داد. به هر حال گاریدو هر چه زودتر باید نسبت به تیمش اشراف کامل پیدا کند و در مورد ترکیب و نوع استفاده صحیح از بازیکنانش به جمع‌بندی برسد.
مهاجمان کم‌دقت
از عیب کادرفنی گفتیم و حالا باید برویم سراغ نقش اول‌های حرص خوردن هواداران. حتی تماشای خلاصه‌ای کوتاه از دو بازی آسیایی پرسپولیس برابر الاهلی عربستان و السد قطر، لج مخاطب را در می‌آورد. مگر می‌شود این همه توپ را گل نکرد؟ سرخ‌پوشان در این دو مسابقه ۳۶ شوت به سمت دروازه رقبا شلیک کردند که ۱۳ تا از آنها داخل چارچوب بود؛ چرا هیچ‌کدام نباید گل شوند؟ توپی که اورونوف برابر السد از دست داد یا تک به تکی که لوکاس ژوآئو در همین دیدار با السد خراب کرد، می‌توانستند سرنوشت پرسپولیس را در کل این تورنمنت عوض کنند. دیگر بگذریم از فرشاد احمدزاده که دوشنبه‌شب توپ را از یک قدمی دروازه به پای دروازه‌بان کوبید. برخی عقیده دارند یک تفاوت بزرگ تیم‌های ایرانی با رقبای ثروتمند حاشیه خلیج‌فارس همین است که آنها مهاجمان میلیون دلاری می‌خرند و این توپ‌ها را مفت از دست نمی‌دهند.
جواد خیابانی
آقا ما رسما عاجز شدیم. واقعا دیگر توانایی تکرار مکررات نداریم. نمی‌شود که این همه سال، این همه آدم بگویند جواد خیابانی کیفیتش را از دست داده، اما باز هم از او استفاده شود و گزارش مهم‌ترین مسابقات را به همین چهره بدهند. عملکرد آقای خیابانی در بازی پرسپولیس و السد هم اعتراض بسیاری از مخاطبان را به همراه آورد. انبوه جملات اضافی، کارشناسی‌های فنی مصرانه و بعضا بیجا، بی‌خبری از اسم بازیکن تعویضی و خیلی از موارد مشابه باعث شده بود همزمان با بازی و بعد از آن، در فضای مجازی شاهد اعتراضات گسترده به این مجری و گزارشگر قدیمی باشیم، اما چه می‌شود کرد که صدای این معترضان به جایی نمی‌رسد.
